Parodi // Yarı Texting

2. Bölüm 🌼

Yorum atmasanızda oy verin bari!
Keyifli okumalar🥰

Benim canım ailem dün 8'de diye kendi aralarında anlaştığı spor merasimine 6'da beni zorla yatağımdan kazıyarak kaldırdıkları yetmiyormuş gibi birde hiç bir şey olmamış gibi sakince yürüyoruz. Ne kadar da güzel bir gün ama (!)

"Derin derin temiz hava çek içine Açelya da beynine oksijen gitsin biraz olsun."

Sabah sabah anneciğimin bilmem kaçıncı laflınıda afiyetle yedikten sonra cevap verme tenezzülünde bulunmadım. Göz devirmekle yetindim.

"Zehram uğraşma kızla ayakta uyuyor hala." Sabah sabah babamda çekilmiyormuş onu anladım.

"Biz daha ne kadar yürüyeceğiz böyle!? Acıktım ben düşüp bayılıcam şimdi." İsyanlarımın sadece bilmem kaçıydı. Annemle babama yalvarır gibi bakınca ikiside göz devirdiler. Hayır yani evlatlık olduğuma inanıcam artık resmen. Bu yaptıkları işkenceden farksız değil. Ah canım kilolarımla biz mutluyduk ne gerek vardı ki buna yani öyle değil mi?

"Tamam Açelya alt tarafı yarım saat yürüdük yani onda da 50 kere acıktım ve uykum var demekten başka doğru düzgün kelime çıkmadı ağzından.
Neyse ilerde bir yer var açıksa kahvaltımızı orda edelim ne dersiniz?" Diyen anneme, babamla ikimiz "Olur." yanıtını verdik.

Bu saatte açık olacağını sanmıyorum ama açık olması için dua etmekten başka çarem yok gibi... Yoksa bu kadar yürüdüğümüz yolun geri dönüşü de var aç aç çekilmez. Ah ah neydi benim suçum günahım?

Kahvaltı için gittiğimiz dükkanı çalışanlarla beraber açmamızın ardından zil çalan karnımı doyurmayı başardım. Zalim anam babam hiç acımadılar,yavrumuz,biriciğimiz acı çekmiş aç kalmış,uykusuz dememişler sucuklu yumurtaya çökmüşlerdi. Hesabın ödeneceği vakit kulaklığımı kulağıma takıp,garsona waty kızı havalarımla saçımı savurduktan sonra eve doğru adımladım.

Annem ve babamın yolu uzundu daha çarşıya uğrayacaklardı hemen tüymezsem bir de poşet taşıtırlardı şimdi. Şişen ayaklarımla karşı karşıya kalınca eşofmanımın en ücra köşesine sıkışmış beş liramla dolmuşa atladım,evimin önünde soluğu aldım. Öylesine yorucu başlamıştı ki günüm, yatağa atladığım gibi uykunun kollarında buldum kendimi.

1 bildiriminiz var
1 bildiriminiz var
1 bildiriminiz var
...

Hani olur ya derin bir uykunun,uykusuzluğuyla uyanır, yorgunluğunu yaşarsınız. Uzundur ama hiç iyi gelmez o uyku. Evet,evet sen anladın o uykuyu. Yorgunluğun, acısı o uyku. Uyandığımda burnum daha da mı büyüyor bana mı öyle geliyor?

Komodinnin üzerinde,ellerimin arasına gelmeyi bekleyen telefonuma uzandım. Saate göz attığımda üçe gelmek üzere olduğunu gördüm. Şu WhatsApp grubundan tonlarca mesaj gelmişti. Filiz ve diğer dört kızın olduğu grup susmuyordu.

Şu Ahmet'in parodisini yöneten Yeliz,Görkem'in parodisini yöneten Bulem,Seda'nın parodisini yöneten Elif ve Baran'ın parodisini yöneten Tusem vardı grupta. Anladığım kadarıyla Yazar ve Sümeyye'nin parodisini yöneten Eda'nın haberi yoktu bu gruptan. Bu kızlar baya her sinir oldukları mevzuyu geçip burada açık açık konuşuyorlardı. İşin komik kısmı zaten parodilerin yarısından fazla kişisi bu denli sinir oluyorduysa yazara, ne için buradaydılar. Daha yeni tanışmıştık halbuki beni neden bu gruba dahil etmişlerdi o da bir garipti.

Kızları sevmiştim fakat bu hareketleri komik gelmişti. Eda ile aynı yaştaydık onunla yks'nin acılarını konuşmayı pek bir sevmiştim doğrusu. Dün WhatsApp grubuna girdikten sonra sabaha kadar oturduk lise'nin nasıl berbat bir yer olduğundan,yks'nin yavaş yavaş üzerimize geldiğinden konuştuk.