Hız kesmeden hayat

Sırlar

Terk edilmiş kız çocukları böyle mi hissederdi? Terk edilmişlik hissi en çok ihtiyacımız olduğunda yanımızda kimse olmadığında acı veriyordu.

Ben şuan neyin acısını çekiyordum? Terk edilmişlik?
Hançer yemek? Bitmiştik?
Hepsi....

Sabah gözümü Gürbüzün bardaki odasında açmıştım. Etrafta kimse görünmüyordu, ordan çıkıp piste geçmiştim.

Gökalp amca ve ares tüm gece  aramışlar. Arama kaydında 2 dakikalık bir konuşma görünüyordu. Ares arayınca gürbüz açmış olmalıydı.

" sonunda geldin." Ofise girer girmez koltuğa oturdum. Gökalp amcaya baktım. Sinirli görünüyordu ama benim halim yoktu.

" gürbüzün barda sızıp kalmışsın. Sen yine mi başladın içkiye?" Avuç içlerimle yüzümü sıvazlayıp saçlarımı parmaklarımla geriye doğru taradım. Dışarıdan berbat göründüğümü biliyordum.

" bunları konuşmak istemiyorum. Dünden beri aramışsınız o yüzden geldim."
Gökalp amca koltuğundan kalktı.
" sen delirdin mi?" Dedi öfkeyle.

" ne demek tüm pisti şirketi üstüne almak!"
Çok sinirliydi.
" korkma ya pistle şirketini temelli almadım." Dedim alay ederek. Öfkeyle bana baktı.
" çocuk delirtme beni! Benim derdim o mu? Ya seni çıkaramasaydık!"

Ses gittikçe yükselmişti. Kapı açıldı. Ares içeri girdi. Beni gördü. Çağan bana bir kere daha erkeklere güven olmayacağını göstermişti. Arese de güvenemezdim.

Geçip koltuğa oturdu.
" ama beni çıkardık." Dedim bıkkınca.
" bunların bir önemi yok. Avukat zaten hisseleri sana geri verecek. Burda halletmem gereken bi kaç bişey var. Ondan sonra da Yunanistan'a döneceğim."

Gökalp amca şaşırdı. Aresin yüzüne bakmıyordum ama onun da şaşırdığını biliyordum.
" ne demek Yunanistan'a döneceğim." Dedi Gökalp amca.

Dudaklarımı birbirine bastırdım. Ne söylemem gerekiyordu ki? Kafam kucağımdaki ellerime döndü. Gözlerim dolmasın istedim. Kafamı kaldırıp Gökalp amcaya baktım.

" yapamıyorum burda." Sesim tir tir titrerken gözlerim bir anda dolu dolu oldu.
" geldim denedim ama olmadı işte. Yolda gelirken andre ile de konuştum zaten o gelmeyecek ben gideceğim."

Ares bir anda yaslandığı yerden doğruldu.
" Yunanistan'a gitme fikrini unut." Dedi öfkeyle. Yıkılmışlığımı gözyaşlarımı gizleyemiyordum.
Yüzüne baktım. Öfkeli ifadesi parçalandı.

" yapamıyorum." Dedim ağlarken. Ayağa kalktım.
" çok sıkıldım bu olanlardan. İnsanlardan kardeşimden bıktım."
Gözyaşlarımı sildim.

" önce halletmem gereken şeyler var." Sesim keskin çıkmıştı.
" önce almam gereken bir intikam var. Ondan sonra gideceğim. "

Gökalp amca önüme geçti.
" yapma." Dedi üzgünce. Elini omzuma koydu.
" içini simsiyah yapma."

Gülümserken yüzüne baktım. Yüzümdeki gülümseme tehlikeliydi.
" önce onlar başlattı. Karşılık verdiğimde gerçek beni görecekler. Yavaş yavaş ağır ağır mahvedeceğim onları. Gerekirse kan akar. Ülkü de bu yola kanımı akıtmak için çıktı. Oyun istiyorlardı. Oynayacağım."

Kararım kesindi. Önce sakince düşünmeli her adımımı planlamalıydım. Piste çıktım. Yaklaşık 45 dakika sessizce öyle yürüdüm. Planımı düşündüm. Herşey hazırdı.  Her şeyi Ağır ağır işleyecektim.

" çok dalmışsın." Aresin sesini duyunca durdum. Yanıma geldi. Karşımda durdu.
" düşünüyordum." Dedim. Kafa salladı. Ne düşündüğümü az çok biliyordu.