KIRIK CAM PARÇALARI

1.Bölüm:Ölüm Yıl Dönümü

26/09/2023

Bazı çocuklar dünyaya şanslı gelmezdi. Ailelerimimizi seçme diye bir şansımız yoktu,bugün o adamın ölüm yıl dönümüydü ve ben üzgündüm hayır ben üzgün değildim aksine mutluyum çünkü bu yeni hayatımı seviyordum ölü insanlar görmeyi seviyordum ama bir süre ölü göremeyecektim çünkü tek arkadaşım Miray la yurt dışına gidiyordum. Miray benim zayıf noktamdı o olmazsa ben yapamazdım. Ben öldürürdüm oda tüm kamera kayıtlarını silerdi. Ne kadar cinayetleri birlikte işlesekte o ölü görmeye dayanamazdı.

Aynada gözlerimin içine baktım ne hissediyordum aslına insanların gözlerine baktığımda bir çok şeyi anlarım ama kendi gözlerimde hiç bir şey görmüyordum kocaman karanlık bir boşluk vardı koyu mavi gözlerimde. Gözlerim soluk ve yorgun bakıyordu şuan hangi yüzümü gördüğümü bilmiyordum ölülere ve kana aşık olan Geceyemi yoksa çileli Çilem imi görüyordum bilmiyordum Kajmerinde dediği gibi 'Aynalarda buğlu yüzümü göremez oldum' bilmiyordum hangi yüzümle konuştuğumu anlayamıyordum ama ben Geceyi seviyordum ama insanlar nasıl bir canavar olduğumu anlamsın diye Çilem e ihtiyacım vardı.

Düşüncelerimi bölen telefonumun rahatsız edici sesiydi. Kimin aradığına bakmadan telefonu açıp kulağıma yaklaştırdım.

"Ne var Miray" Evet bu Miraydı bu saatte arayabilecek tek o vardı

"Sanada günaydın Çilem"

"Günaydın mı sen ciddimi sin saat 04:26"

"Off Çilem ne fark eder onu boş verde ben çok heyecanlıyım" ne kadar cinayet işlesekte bu kız böyleydi heyecanlı tatlıydı gözlerindeki ışık hiç solmuyordu benim ilacım gibiydi.

"Ben de hiç heyecanlı değilim"

"Off Çilem bazen cidden çekilmez oluyorsun"

"Dün ki kayıtları sildinmi"Dün aklıma gelince gözlerimin önüne avımın son hali geliyordu yüzüme saçma bir gülümseme sardı.

"Evet sildim"dedi ve yüzüme kapattı böyle şeyler konuşmayı sevmezdi.

Dün,dün çok güzel bir gündü ilk defa bir avımla bu kadar çok dayanmıştı.

Dün

Uyuyamıyordum bir türlü o aptal uyku ihtiyacımı gideremiyordum uyumak yerine sürekli düşünüyordum sürekli düşünüyordum düşünmektende nefret ediyordum her şeyden nefret ettiğim gibi.

Sıkılıp telefonu elime aldığımda üvey babamın mesaj attığını gördüm muhtemelen yeni avımı atmıştı. Evet doğru tahmin yeni avımı atmıştı yirmi sekiz yaşında bir avukattı suçu ise iki yıl önce on beş yaşında bir genç kıza tecavüz ederek öldürmüştü ve kızın uzuvlarını kopararak farklı yerlere gömmüştü kızın kafası ve sağ bacağı hâlâ bulunamamıştı sadece iki yıl ceza evinde yatmıştı ve bir hafta önce ceza evinden çıkmıştı bunun neresi adalletti, kızın kimsesiz olasıda adamın işine geliyordu şuan ise sevgilisinin yanında güzel bir gece geçiriyordu bu adamın karısı vardı ama aldatıyordu karısıda onu aldatıyordu biraz gariptiler adam bir seksen boyunda ve sporla ilgileniyordu,kaslıydı ve yakışıklıydı yazık olacaktı çünkü az sonra fani hayatına son verecektim beni biraz zorlayacaktı ama mutlu sonundan kaçamayacaktı.

Ayağa kalkıp heycanla dolabıma yürüdüm siyah pantolon ,siyah tişört ve siyah deri cektimi giydim yüzümü farklı gösterecek hafif bir makyaj yaptım gözlerime taktığım lensler sayesinde artık siyahlardı peruk takma gerek duymadım siyah uzun saçlarımı açık bıraktım saçlarım ilk defa bu kadar uzundu son olarak ellerime siyah deri eldivenlerimi giydim bu eldivenleri sadece evde çıkarıyordum nedenini bilmiyordum ama dışarda dokunduğum herşey beni rahatsız ediyordu insanlarla da teması hiç sevmezdim bu yüzden eldivenlerimi sadece evde çıkarıyordum.