Mavi gözlerim karanlıktı ve içinde kendimi görüyorum ben kimseyi öldürmedim ben sadece kendimi öldürdüm. Kayboldum cesetlerin içinde orda kendimi buldudum. Görünmeyen bir suda boğuldum ben. İstedim burdan kurtulmak ama yine o görünmeyen suda boğuldum çıkamadım çünkü kimse bana yüzmeyi öğretmedi çünkü kimse bana doğru yolu göstermedi çıktığım yol engebeli arkamda kimse yok takim, herzamanki gibi koşarak geçmeyi denedim o engebeli yolu ama dizlerim yaralandı,sırtımdan bıçaklandım hemde defalarca. Bu yolun doğru olmadığını bilsem bile asla geri dönmezdim.
"Kafana sıksam haberin olmaz" dedi bir ses gözlerimi sudaki yansımamdan ayırıp sesin geldiği yöne baktım.
Kıvırcık saçlarının arasından bana bakan iki ele göz gördüm çok yakınımdaydı ne ara bu kadar yanıma yaklaşmıştı ve ben bunu hiç hissetmedim.
"Sen silahı çıkrana kadar işin bitmiş olur" dedim Kıvırcık benden uzaklaşarak yer oturdu .
"Niye geldin " dedim çünkü hepsi ormana dalmışlardı bazıları yiyecek bulmak için bazıları odun toplamak için ben gitmemiştim çünkü sol bacağım çok ağrıyordu .
"Elime diken battı" dedi baş parmağını bana göstererek ama hiç bir şey göremiyorudum. Kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Ben hiç bir şey görmüyorum"
"Nasıl görmüyorsun ya baksana kocaman kara delik açıldı orda " kara delik mi,gülmeye başladım.
"Niye gülüyorsun" bu çocuk gerçekmi ya bide soruyor .
"Hiç" dedim "Çok ağrıyormu" dedim gülerek Kıvırcık kafası karışmış bir şekilde bana bakıyordu .
"Ne oluyo burda çocuğa mı kızdın Çilem" bunu söyleyen Miray dı benimi kızdım bu kıvırcığa aslında dışardan bakıldığında öyle görünüyordu Kıvırcık gözleri dolmuş bir vaziyette bana bakıyordu bende ona gülüyordum.
"Ben bişe yapmadım elinde kara delik açılmış" dedim gülerek Miray kaşlarını çatarak "kara delik mi?" Dedi Kıvırcık parmağını kaldırarak Miray gösterdi. Miraydan beklenmeyen bir şekilde "ah kuzum ağrıyormu " dedi Kıvırcık kafasını salladı .
Miray eliyle diğerlerini gösterdi "hadi sen onların yanına git elini sarsınlar" Kıvırcık başını sallayarak bizden uzaklaştı.
"Çilem"
"Ne var"
"Bu çocuk gerçek mi ve çok kabasın"
Onaylamaz bakışlarla Miraya baktım .
"İnsanların arkasından konuşmak doğru bir davranış değildir" dedim
"Bunu senden duymak göz yaşartıcı" Bir şey söylemedim.
Miraya arkamı dönerek diğerlerinin yanına gittim Volkanda oradaydı kenarda oturmuş çocukları izliyordu garip bir insandı gözlerini okuyamıyordum gözlerine çektiği perdeyi hiç bir rüzgar kaldırmıyordu kendiside asla o perdeyi aralmıyordu . Koluma değen soğuk elle irkildim bu Esila ydı elini havaya kaldırarak bir kaç haraket yaptı bişeler yiyeceklerini söylüyordu benimde gelmemi istiyordu .
Çocukların yanına gittiğimizde sadece bir kaç meyve bulduklarını gördüm herkeze ikitane düşüyordu oflayarak kenara geçtim.
Bazıları ateş yakmakla uğraşıyordu diğerleride yatacak yerlerini ayarlıyordu bende öylece izliyordum.
Bir ateş başında on iki kişi bir ada da mahsur lar yiyecek hiç bir şeyleri yok ormandaki nasıl bir tehlike var bilmiyorduk belki yarin kurtulacaktık belkide hepimiz burda ölecektik . Bilmiyorduk ne yapacağımızı bilmiyorduk ne olacağımızıda bilmiyorduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KIRIK CAM PARÇALARI
Romanzi rosa / ChickLitİnsanlardan nefret ediyordum evet bende bir insanım kendimden de nefret ediyorum böyle canavar olduğumdan sürekli kan ve ölüm istememden ama en çokta beni böyle canavar yapan insanlardan nefret ediyordum...
