Pov; Bu hikayede sen de Bruce'un bir çocuğusun. Abin Jason ile kurabiye yapmaya çalışırken, ortalığı biraz dağıtırsınız.
Not; Hikaye'nin başında ikinizdeküçüksünüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Wayne Malikânesinde sakin bir gündü. Bruce'un acil bir toplantısı çıktığı için yanınızda değildi. Malikânede sadece abilerin Dick ve Jason, Alfred ve sen vardın. Ve şu an abin Jason ile koltukta oturmuş, çizgi film izliyordunuz.
Oturduğun koltukta bıkkınlıkla arkana yaslandın ve elindeki bitmiş plastik biberonu yere fırlattın.
"Abi, ben acıktım!"
"Git Alfred'e söyle, Y/N..."
Jason seni umursamadan önündeki televizyonu izlemeye devam etti. Sen ise yanaklarını sinirle şişirdin. Koltukta elinden geldiğince hızlı ayağa kalkmaya çalıştın, ama bu tombul ve küçük bedeninle uzun sürdü. Sonunda koltukta ayağa kalkınca, yanındaki Jason'un kırmızı tişörtünü çekiştirmeye başladın.
"Ama ben kurabiye yemek istiyorum."
Jason 'kurabiye' kelimesini duyunca gözleri adeta parladı. Alfred'in kurabiyelerini hepiniz çok seviyordunuz. Ama Alfred her zaman yemenize izin vermezdi. Jason birkaç saniye ne yapması gerektiğini düşündükten sonra, yüzünde yaramaz bir gülüş oluştu. Koltukta doğrulup, yanında duran sana gülümseyerek baktı.
"Tamam, hadi gidelim."
Sen mutlulukla ellerini birbirine çırptın. Jason dikkatlice seni kucağına alıp, salonun kapısına doğru ilerledi. Salondan çıkmadan önce senin yere fırlatmış olduğun biberonu da yerden alıp, salondan çıktı.
Mutfağa giderken sessiz olmaya çalışarak ilerledi Jason. Neyse ki Bruce onu bu konuda zaten eğitmişti, Dick'de zaten odasında olduğu için sorun yaşamayacaktı.
Mutfağa geldiğinizde, Jason seni kucağından indirdi ve elini çenesine götürüp düşünmeyebaşladı. Kurabiyeler nerede olabilirdi? En son olduğu yerde olmadığını biliyordu, çünkü son seferkurabiyeleri gizlice almaya çalışırken Alfred'eyakalanmıştınız.
Jason kurabiyeleri kolay kolay bulamayacağını anladığı an derin bir nefes verdi.
