Bugün Uraz ameliyat oldu. Sabah okula gittim 2. ders çıktım ve 9 eylül hastanesine geçtim. Orda olucaktı ameliyatı. Uraz'ın odasını buldum, doktorlardan birine nerde olduğunu sordum daha yeni ameliyata alındığını söyledi. Odasının olduğu koridorda 15-20 dk dolandım, bi kadın gördüm. Uraz'ın annesi olduğunu düşünüp yanına gittim. "Merhaba siz Uraz'ın annesisiniz sanırım. Ben arkadaşıyımda acaba şuan ameliyatta mı?" annesi "Merhaba kızım evet ameliyatta gel içeriye orda bekle" dedi gülümseyerek. İçeri girdim, tanıştık. Bi süre sonra babası aradı aşağı gel biraz değişiklik olsun dedi. Annesi hadi gel beraber gidelim diyince bende olur dedim eşyalarımı odada bırakabilceğimi söyledi ve Uraz'ın eşyalarının yanına koydu. Yaklaşık 5 saat kadar ameliyatın bitmesini bekledik kantinde. En sonunda annesi hadi gel biz yukarı çıkalım diyince çıktık, bi 15 dk bekledikten sonra Uraz'ı sedyeyle getirdiler, gözleri kapalıydı ama uyumuyordu. Onu görünce heyecanla annesine geldiğini söyledim. Annesi, babası, amcası onunla ilgilenirken ben kenarda onu izliyordum. Annesi beni göstererek "Bak arkadaşın geldi" dedi Uraz kafasını kaldırıp bana baktı, 2 dk öylece bakıştık, gözlerinin derinliklerine dalmış gibi hissediyordum. Annesi "Kim o" dedi benim için, Uraz hiç bir şey demedi, annesi tekrar sorunca "Rüya..." dedi. O sırada annesi Uraz'ın başucundaydı, "Gel kızım sen geç buraya seni daha rahat görsün" dedi. Başucuna geçtim babası hemen bi sandalye çekti benim için. Annesi kim gelmiş yaptı gülümseyerek. Uraz gözlerimin içine bakıyor ama hiç konuşmuyordu. Gülümseyerek; "Ben geldim" dedim. "Neden geldin?" "Seni merak ettim, çok korktum sana bir şey olucak diye" gülümsedi. Amcası "Uraz karizmayı da çizdirdin len" dedi ardından babasıyla beraber gitti onlar. Uraz "Ağzım nasıl duruyor?" diye sordu. Hala çok yakışıklısın sevgilim, demedim tabiki sonuçta sevgili değildik ve onun sevgilisi vardı, "İyi iyi hiç bir şey belli olmuyor eskisi gibi" dedim. gülümsedi. Biraz daha konuştuktan sonra onun için aldığım kupayı verdim. "Neden zahmet ettin" "Beğendin mi?"
"Evet, senin gibi çok güzel..." kupayı masanın üstüne koymamı istedi ardından elimi tuttu. Yaklaşık 5-6 dk el eleydik o sırada annesi yanımızdan uzaklaşıp kapıya çıktı. Bir süre sonra o arkadaşlarını aradı haber vermek için ve hepsine benim yanında olduğumu söyledi, söylerken hep "Rüyam" diye bahsetti. Dershaneye geç kalmamak için onun yanından artık gitmem gerekiyordu. Annesi bir şeyler iç öyle git diyince biraz daha kaldım. "Kahve mi içersin çay mı?" annesi sordu Uraz da benden önce atılıp, "Trabzonlu o anne tabi çay içer" dedi bende gülümsedim ve onu onayladım. Çayın poşetini süzerken üstüme dökünce Uraz telaşla iyi misin yandın mı diye sorular sormaya başladı. Annesine yüksek ses tonuyla "Kıza peçete ıslak mendil bir şey ver anne." "Bende iyiyim tamam bir şey yok"
Üstümü temizledikten sonra gitmek için kalktım. Uraz "Kendine dikkat et bir şeye ihtiyacın olursa ara muhakkak"
"Sende dikkat ediyosun tamam mı?"
Kapıdan çıkarken annesi "Acaba arasan o ne yapabilcek şu haliyle" dedi, güldük. Hepsiyle vedalaşıp oradan ayrıldım. Akşam eve gelince yüzümde bi tebessüm olduğunu farkettim. Uraz iyiydi, üstelik elimi tutmuştu. O an asla aklımdan çıkmıyordu. Okuldan kaçtığımı ve Uraz'ın yanına gittiğimi anneme anlatınca haliyle biraz tepki gösterdi ama kızmadı.
Uraz'ı bir daha ne zaman görürdüm bilmiyordum...
