TRAVMA | LÇ |

YENİ OKUL YENİ HAYAT

Leya'dan Devam

Merhaba ben Leya, 20 yaşındayım ve bugün Amerika'dan ayrılıp abimin bulunduğu üniversiteye gitmek zorunda kaldım. Abim ile benim aramız biraz bozuk olduğu için benimle birlikte okumak istemedi. Bu yüzden de o İstanbul'da kalıp okumak istedi. Umarım abim benimle uğraşmaz ve de güzel arkadaşlıklar edinirim...

***

Çağan'dan Devam

Merhaba ben Çağan, 20 yaşındayım ve gittiğim okulun sahibiyim. Yani neredeyse çünkü okul babama ait. Annem okul müdürü, ben ve kardeşim de okulun popüler çocuğuyuz fakat aramızın pek iyi olduğu söylenemez. Eskiden grubumuz vardı ama iki takım olmak üzere birbirimizden ayrıldık. Sadece gereken bazı zamanlarda birleşiriz tekrardan. Benim grubumda Yağız, Deniz, Bora ve Berat; Kardeşimin grubunda ise; Zeynep, Ecre, Ülkü, kardeşim ve Tuana var.
Eski takımımızda ise;
Ben, kardeşim, Yağız, Tuana, Deniz ve Ülkü'den oluşuyordu...

***
Ecre'den Devam

Merhaba, ben Ecre. Çağan'a deliler gibi aşığım ki okuldaki herkes Çağan'a aşık ama o herkesin ona aşık olmasına takmaz. Onun takması gereken sadece ve sadece tek kişi benim, sadece beni takmak zorunda. 19 yaşındayım.

***

Leya'dan Devam

Bilmiyorum. Babam bana

"İstanbul'a geri dönüp abinin bulunduğu okula gidiyorsun fakat kesinlikle hiç kimseye kendinden bahsetmiyorsun ve o okula burslu olarak girdiğini söylüyorsun. Hiç kimse senin Amerika'daki en prestijli okulun sahibi olduğunu ve orada en iyi okullarda okuduğunu bilmeyecek tamam mı? O yüzden ağzını sıkı tutmaya çalış. Buraya geldiğin zaman eve geç. Abin muhtemelen okulda olur o zaman."

Diyerek sesli mesaj atmıştı ve açıkçası ben daha ne olduğunu, ne yaşadığımı anlayamamıştım...

***

...İşte, sonunda uçaktan inmiştim ve ailemin yanına gitmiştim.

***

Biraz yazdım çünkü bu kitabımı okullar tatil olunca paylaşmayı düşünüyorum. Bu sadece ÖN SÖZ ve benzeri gibi bir şeydi işte...

Umarım beğenirsiniz. Altta biraz kesit bırakabilirim.

:)

***

"Kim o?"

Yine ses yoktur.

"Kim o?!"

Yine ve yine ses yoktur.

Leya kapıyı açar.

"YETER AMA ARTIK!!SİZ KİMSİ-..."

***

"Bak, niye geldin bilmiyorum fakat bunun peşini bırakmayacağım!!!"

"Babam yüzünden hepsi. Merak etme yani."

***

"Yürü! DİSİPLİNE!!"

***

"Bak canım, aşkım, bebeğim, tatlım, bal peteğim, bebişim, canişkom ben bu kahvaltıyı sahsen sana özel olarak yaptım. Başka hiç kimseye böyle ellerim ile kahvaltı yapmamışımdır. Kıymetini bil bak ona göre..."

"Şimdi belli oldu ne olmuş."

"Sahiden mi?"

***

"Umarım öyle bir şey yoktur. NE ALAKA YA SUS!"

***

"ÇIK ŞURADAN! ÇIK ÇIK ÇIK!.. GİT BURADAN, GİT!.."

***

"Ben de bu işin peşini bırakmam. Abimde bir şeyler var."

"Bence bir şey yok. Sadece kafası karışık o kadar. Çünkü Ceren teyze onları sınıfa kadar getirdi ve Leya ile fısıldaşıp durdular."

***

"Ahhh!!"

"A-Ateş! P-pardon pardon pa-pardon çok ç-çok çok özür dilerim."

***

"Senin ne işin var burada?"

"Başın!?"

"Leya kim?"

"Asıl sizin ne işiniz var burada ve bir şey daha. Soruları taksit taksit mi soruyorsunuz arkadaşlar? Bu ne?.."

***

"Ş-şey merhaba. Neden yıpratıyorsunuz kendinizi? Bakın lütfen..."

***
"Yok ya tıkmazlar... Tıkmazlar ya, yani öyledir. Değil mi?.. Hastaneler hakkında neler biliyorsun, eğer bir kişi hayatında hiç makyajlarından ayrılamıyorsa ona ne yaparlar veya her zaman süslü bir insan ise ya da dur dur hastanede birisi..."

***

"LEYA! Ş-şey ben b- ya da boş ver."

***

"Seni ilgilendirmez diye biliyorum ama... Ve de ben 10 saniye içerisinde değil yaklaşık olarak 3 dakika içerisinde gidip geldim. Eğer ne olduysa senin açından olmuş anladığım kadarıyla."

***

"Ne oldu doktor bey?"

***

"UFF! Kaç saat oldu gelmediler ya... Bunlar..."

***

"Kızın iyi mi bakalım İlyada Hanım?"

"Şimdi sıra-..."

"Tam da sırası anne!"

"Git-..."

***

Uzun zamandır yazıyordum ve hâlâ da yazmaya devam ediyorum. İlk öncelikle defterler yardımı ile kitaplarımı kaleme aldıktan sonra bu platforma geçiriyorum...
Umarım beğenirsiniz.
Ayrıntılara çok dikkat ettiğim için uzun bölümler atacağımdan emin olabilirsiniz.

Konuşmalar italik bir biçimde yazılmıştır.

Görüşmek üzere.

:)

~573 kelime~