Siyahın Ateşi

9.Bölüm (Katil!)

merhabalar canlarım nasılsınız?umarım iyisinizdir bugün o beklediğiniz bölüm günü umarım yeni bölümü severek okursunuz hepinizi çok seviyorum her şeye rağmen bu kitabı bitireceğim

başladığınız tarih ve zamanı alalım bakalım

İyi okumalar dilerim..

"dizlerinin üstüne düştü Kadın aslen yaptığı şey sevdiği Adamı korumaktı ve buna mecburdu Kadın yerinden kalktı bulduğu en yüksek uçurum kenarına ölüm onun son yoluydu kendini o hafif rüzgara bıraktı o günden sonra Kadın Adam'ın gözünde hep bir Melek olarak kaldı ve Adam o mezara sevdiği Kadınla buluşmaya gelirken daima elinde bir çiçek olurdu."

Kaan'a zor gelen şey ise kapının önünde beklemekti O kadın orada yatarken onun onu izleyememesi ona bir ceza mıydı neydi bu zalimce şey neydi bu öfke neydi bu nefret

Doktor kapıdan çıktı Kaan her yeri dağıtmaya hazırlanıyordu eğer o kadına bir şey olursa kendini de o Lucas'ı da affetmezdi "durumunun kritik olduğunu söylemiştim" dedi doktor elindeki dosyaya bakarak "şuanlık kötü bir durum yok bir kişi içeriye girip görebilir"Ayaz Kaan'a döndü "girmeyecek misin?" dedi Kaan buna karşılık "hayır siz gidin sadece burada bekleyeceğim uyandığında gideceğim ona hiç gelmedi seni görmek istemedi dersiniz" Ayaz hızla Kaan'a doğru yürüdü "oğlum sen aptal mısın beynin basmıyor mu sıkılmadın mı etrafındakilere zarar vermekten bela bulaştırmaktan" demesiyle Kaan donuk gözlerle ona baktı "bende bu yüzden ondan uzak duracağım" derin bir nefes alan Ayaz tane tane ama öfkeli bir şekilde konuşmaya başladı "bak Kaan o kız seni her şeye rağmen seviyor ki sen gidişinle ona bir hayat değil bin hayat da versen de Arden o hayatı sensiz harcamayacağını da biliyorsun umarım bunları düşünerek biraz mantıklı davran az da olsa mantığını kullan"deyip kapıya doğru ilerlemeye başladı diğerleri de peşinden geliyordu

içeri girmemeye kararlıydı ama bir yandan Ayaz da haklıydı her ne yaparsa yapsın Arden onu sevmekten vazgeçmiyordu o gün boyunca içeri girmedi ama zor bir savaş vermişti sabah olduğunda tekrardan Ölü topluluğu gelmişti Kaan içeri girmeden orada oturuyordu öylece akşama kadar hepsi orada bekledi ama Kaan oraya girmedi çıktıkları zaman Kaan Ayaz'a döndü "ne oldu" diye sordu Ayaz ona döndü "üzüldü ne olacak sadece belli etmek istemedi" dediğinde Kaan derin bir nefes aldı Ayaz Kaan'nın omzuna iki kez destek olmak amaçlı yavaşça vurmuştu "iyi geceler" deyip koridorda gözden kayboldu içeride Deren bekliyordu

Kaan artık kafasında planı oluşturdu içinde nefret ve öfke vardı herkese karşı hızlı ama sert adımlarla hastaneden çıktı ve bir daha hastaneye uğramadı

(4 Gün Sonra)

bugün hastaneden çıkacaktım hastane odalarından ve ortamlarından nefret ederdim ama mecbur kalmam gerekince itiraz etme hakkımda olmamıştı ve o gelmemişti gelmemeyi seçmişti ama bu sefer üzülmeyecektim o uçup giden kişiydi uçmayı sevendi o ben ona zorla uçma diyemezdim ki her zamanki Kaandı işte eşyalarımı toplamaya bizimkiler gelmişti çıkış işlemlerini halledip hastaneden yavaşça çıkmaya başladık arabaya binip evin yolunu tutmaya başlamıştık ve gerçekten kitaplarımı ve onu özlemiştim

otele geldiğimizde hepimiz arabadan indik bizimkilere döndüm "ben biraz bahçede oturacağım" dediğimde Lara hepsinden önce atladı "saçmalama be hastaneden yeni çıktın ne bahçesi" derin bir nefes aldım ve ona döndüm "Lara gerçekten hastanede çok sıkıldım ve lütfen biraz oturup geri geleceğim" dediğimde Lara başını sallayıp içeriye doğru ilerledi diğerleri de onunla beraber içeriye girdi otelin bahçesinde dolanmaya başladım temiz hava insana iyi geliyordu ve benim beynim hep aynı isimdeydi Ariana kim bu Ariana ve Lucas bunlar kim ben hafızamı mı kaybettim neden hiç bir şeyi hatırlamıyorum bir dakika ne? o Kaan mı yoksa ben deliriyor muyum?ve yanında bir kız var gözlerimi kapattım ve hızlı adımlarla yanına doğru ilerlemeye başladım sakin kalmam gerektiğini kendime tembihleyip duruyordum "merhaba Kaan bu kız kim" dedim yanındaki kızı işaret ederek gözlerime baktı bir şey demedim sinirleniyordum kız bana döndü "Kaan'nın nesisin ve sanane kimsem" dediğinde üzerine doğru yürümemle Kaan aramıza geçti