Siyahın Ateşi

4.Bölüm (Bu Gezegen)

evet canlarım güzellerim bebeklerim günleriniz nasıl geçiyor bakalım benim çok heyecanlı ve yoğun geçiyor kesinlikle bu kitabıma kafayı takmış bulunmaktayım diğer kitaplarla pek ilgilenemiyorum ama yakın zamanda ilgilenmeye çalışacağım malum okul açıldı ve yoğunluk başladı ve bir yandan kitap yazıp kitap okuyorum günlerim eğlenceli geçiyor bence neyse bu bölüm duygusal mı değil mi pek bulamadım ya bulması zor gibi bunu siz bulabilirsiniz ve ınstagramdan yazabilirsiniz bana sizlerle konuşmak beni mutlu ediyor :)

yukarıdaki şarkı aşağıda geçtiği için koydum bu bölümü istediğiniz bir müzikle okuyabilirsinizz 

Başladığınız zamanı yazın bakalımm 

İyi okumalar dilerim...

"Dünyanın düzeni yoktu değil mi?" Ateş ve Su kavuşamadı vampir ve melekler kavuşamadı çünkü bu aşklar dünyanın düzenine uymadı sevgi bile uymamıştı dünyanın düzenine ne büyük aşklar vardı ama engeller o aşkları kapatıyordu her Tanrı kendi düzeni için savaşıyordu ayrı dünyalar,ayrı galaksiler her şeyin ayrı olduğu bir evrenin içindeyiz birer oyun için"

Alara'dan

kan kaybediyordu kafasını yavaşça yere koydum hala yanında durup ağlıyorum hem üzüntü hemde sinir damarlarımda dolaşıyordu şuan "AMBULANSI ARASANIZA" diye bağırdım kendime hakim olamıyordum onu kaybetmek istemiyordum Lara yanıma geliğ bana sarıldı hala Ayaz'ın elini bırakmıyordum

Ayaz'ın vurulmasıyla hepimiz donup kalmıştık Alara ağlıyordu onu anlayabiliyordum bende üzülüyordum abim dediğiniz kişi gözlerinizin önünde vurulsa ne diyeceğinizi ve ne hissedeceğinizi bilemezdiniz Alara eminim ki bundan daha fazlasını yaşıyordu keşke elimden bir şey gelebilse Efe yavaşça bana yaklaştı "merak etme ölmez" dediğinde kaşlarımı çattım gözlerimi ona çeviremiyordum sadece Alara ve Ayaz'a odaklanmıştım "nasıl ölmez çocuk vuruldu farında mısın" dediğimde ses gelmemişti  gözlerimi ayırıp arkamı döndüğümde Efe'nin orada olmadığını gördü geri önüme döndüğümde Efe'nin karşı tarafta olduğunu gördüm etrafa baktığımda kimsenin olmadığını gördüm nasıl iki dakikada karşıya geçmişti ki görmemiştim bile Alaralara döndüğümde Ayaz'ın gözlerini açtığını gördüm ama bu nasıl olurdu 

Alara'dan 

Lara'dan ayrılıp tekrar Ayaz'ın başına geçtim hala kapalıydı gözleri yarasının üzerine belli bir süre acıtmadan üzerinde gezdirdim Ayaz'ın gözlerini açmasıyla gözlerim yerinden çıkacak kadar büyüdü ama üstelemedim hemen Ayaz'a sarıldım "çok mu üzüldün sen?" dediğinde ona cevap vermemiştim şuan onu kazandığım için üzüntüm umurumda değildi Ambulans ekiplerinin gelmesiyle Ayaz'dan ayrıldım

Nasıl olabilirdi ki böyle bir şey vurulmuştu ve uyanmıştı Efe'ye baktığımda pek de memnun gözükmüyordu yüzünden sinirlendiği anlaşılıyordu iyide neden sinirlenmişti ki mutlu olması gerekmez miydi gerçekten çözemediğim şeyler oluyordu kesinlikle delirdiğimi düşünmeye başlayacaktım ki bu durumda delirmemek elde değildir diye düşünüyordum Ambulans geldiğinde Alara Ayaz'dan ayrıldı Ayaz'ı sedyeye yatırıp Ambulansa doğru götürmeye başladılar Alara'ya döndüm "sen onunla git" başını salladı sonra gözlerim Lara'yı aradı gördüğümde yanına doğru gitmeye başladım "Alarayla beraber gitsene" dediğimde gözlerini çevirdi "neden?" derin bir nefes aldım "yolda bir şey olursa ki olmaz umarım yanında bizimkilerden birisi olsun" başını sallayıp yanlarına gitti bende bizim arabaya doğru gitmeye başladım omzuma birinin kolunu atmasıyla başımı kaldırdım "ne düşünüyorsun bakalım?"