BİR GRUP MÜZİSYEN

9 - MAZİ

İKİ HAFTA SONRA

ablam bundan sonra daima benimle birlikte kalacağından dolayı taşınmam gerekiyordu çünkü evim 1+1 di ve ikimiz için çok küçüktü bu konuyu dikkatlice tartışırken toprak üst katın yani karşı dairesinin boş ve daha büyük olduğunu söyledi ve evi gezdiğimizde ise gerçekten ablamla benim için yeterli boyuttaydı kira konusunda fazla bir değişiklik olmadığı için mutluydum iki haftanın sonunda ablamın odası için alışveriş yapıp mobilyalar bile almıştık ve artık tamamen yerleşmiştik en son yorgunluktan kendimizi koltuğa atmıştık

" bitti sonunda "

" bitti valla ama biz de bittik " diye cevap verdim

" olsun değdi ama "

" değdi " dediğimde kapının çalmasıyla ablam ayağa kalktı ve kapıyı açtı ve erenin sesi duyuldu

" leydim çekilinde yeni eviniz için yaptığım kekleri size ikram edeyim " dediğinde ablam konudan uzak

" leydim ? " dedi anlam veremeyerek

" evet leydimsin " dediğinde yanağından makas alarak onu çıldırmayı başarıyordu , o sırada toprak görüş alanıma girmiş ve yanıma kadar gelmişti

" merhaba "

" merhaba "

" nasılsın " en son iki hafta önce deniz kenarında doğru düzgün konuşabilmiş ve dertleşebilmiştik

" iyiyim sen nasılsın "

" aynı "

" güzel "

" güzel " değişik bir diyalogdu herkes balkondayken ben erenin getirdiği kekleri servis edip çayları getirmiştim masaya oturduğumda ise erenin ablamla sataştığını demirin semihle fısır fısır konuştuğunu toprağın ise gün batımını izlediğini fark ettim ablamın ve semihin ortasına oturduğumda toprak bakışlarını manzaradan kesip bana bakmıştı

" kek harika olmuş elinize sağlık " dediğinde ablam eren hemen lafa atladı

" ben yaptım afiyet olsun "

" çok kötü olmuş zehir filan mı kattın " dediğinde ablamın U dönüşüne herkes kahkaha attı

" sevgimi kattım " aralarındaki uyumsuzluk aşırı uyumlu görünüyordu çok güzel didişiyorlardı ve aşırı sevimli duruyorlardı içerden telefonumun çaldığını duyunca masadan kalkarak içeri geçtim ve babamın aradığını gördüm taşındığımdan beri ilk defa aramıştı kötü bir şey mi oldu acaba odama geçip berjere oturup telefonu açtım

" efendim baba "

" nasılsınız "

" iyiyiz yerleştik eve " bu taşınma olayında babamın haberi vardı hatta mobilya konusunda da yardımcı olmuştu ablamı istemiyor ama ona yardımcı oluyordu hiç anlamıyorum

" ben bir kaç gün içinde işlerimi toparlayıp oraya geleceğim ablanla konuşmam gereken şeyler var " dediğinde ufak bir sessizlikten sonra

" hiç mi özlemedin "

" efendim " dedi anlamayarak

" baba  nerdeyse bir ay oldu ve sen beni ilk defa arıyorsun hep halam üzerinden irtibat kurdun benimle şimdi konu ablam olunca arıyorsun beni özlediğin için değil " dediğimde afallamış olacak ki sesi çıkmıyordu o sesini çıkartmayınca ben konuşmaya devam ettim

" annemim bizi terk etmesi benim suçum değil baba " dedim ağlamaklı bir sesle

" benim suçum değil " dedim tekrar ederek hala sesi çıkmıyordu bu sefer daha soğuk bir ses tonuyla