30-FİNAL

139 8 2
                                    

HAFTALAR SONRA

" hayatım hazır mısın " diyip odaya girdiğimde toprağın gömleğini giydiğini gördüm ve yardım etmek amaçlı yanına gidip düğmelerini tek tek kapattım

" harika görünüyorsun kocacım "

" sende çok şıksın karıcım " dediğinde gömleğinin yakasını düzelttim ve dudağından bir öpücük aldım ardından toprak ani bir hareketle beni kucağına aldı

"Napıyorsun ya "

" hiçç karımı kucağımda evden çıkartmak istiyorum sorun mu "

"Yoo zaten düğün gününde bunu yapamamıştık "

" acelem vardı o yüzden " dediğinde yaptığı ima yanaklarımı kızartmıştı

" hiç utanma yok valla " dediğimde kafasını geriye atarak kahkaha attı

" yapınca değilde söyleyince mi utanıyorsun "

" ya toprak saçmalama yaa " dediğimde kafamı göğsüne yaslayıp gözlerimi gözlerinden uzaklaştırmaya çalıştım

" tamam tamam utanma " diyerek beni kucağından indirdi

" hadi geç kalacağız herkes gitmiştir bile "

" tamam sevgilim yetişiriz korkma " dediğinde hazırlanıp eşyalarımızı toplayıp evden çıkmıştık arabaya binip eceyle demirin evine yola koyulduk  eve gitmeden önce masal için bir hediye aldık ve yola devam ettik yarım saat sonra evlerine vardığımızda ise arabadan inip kapıya yöneldik ve kapıyı ece açtı ve kucağında masal vardı

"Hoş geldiniz "

" hoş bulduk oy minnak merhaba " diyerek masalı kucağıma aldım ve birlikte içeri geçtik herkes burdaydı bahçede toplanmışlardı

" nerde kaldınız ya siz olmadan başlayacaktık kahvaltıya " dedi eren

" geldik işte masala hediye aldık da "

" hediye mi " dedi demir şaşırarak

" eveet " deyip elindeki torbayı demire verdi demir içine baktığında birden gülmeye başladı ve elini torbaya attığında içinden küçük bir oyuncak gitar çıktı

" toprak o daha bebek ve sen ona gitar mi aldın " dedi ece

" benim fikrimin olmadığını düşünmen çok hoş"  dedim ki gerçekten benim fikrim değildi 

" kardeşim harika bir hediye büyüdüğünde onu grubumuza alırız alıştırmak lazım şimdiden "

" ya bırakın şu hediyeleri gelin yemek yiyelim artık " diye bağırdı ablam

" tamam tamam geliyoruz " diye ablama seslendim ardından toprağa dönerek

"Hadi geçelim " dedim ve hediyeyi bırakıp hep birlikte masaya geçtik
kalabalık tatlı bir masaydı semih eren demir toprak ben ablam hale ve ece hatta artık masal bu arada semih ve hale evlenmeye karar verdiler ablam ve eren ise hala çelişkide çok iyi ilerleyen ilişkileri varken bir anda dibi görüyorlar ama bu onlar için engel değil yine de mutlu olabiliyorlar kimsem yokken bir anda kocaman bir ailem oldu sıfırla başladığım bu İstanbul hayatında sekiz kişilik kocaman bir ailede buldum kendimi kendinizi yalnızlıkla sınamayın çünkü eninde sonunda o yalnızlık son bulacak eğer buna inanırsanız başarabilirsiniz hoş ben inanmamıştım İstanbul sokaklarında koştur koştur iş aradığım zamanlar geldi gözümün önüne o zamanlar yalnızken şimdi kalabalık bir masadayım siz siz olun hayalleriniz için adım attığınız yolda tökezlememeye çalışın hoş çakalın .

SON

BAŞKA KURGULARDA GÖRÜŞMEK ÜZERE 

BİR GRUP MÜZİSYENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin