BİR GRUP MÜZİSYEN

13- DAVET

hep birlikte salona girdiğimizde ağzım açık bir şekilde etrafı inceliyordum çizgi filmlerdeki balo salonlarına benziyordu beraber bir alana geçtiğimizde murat bey görüş alanımıza girmişti yanında ise Rüstem bey vardı

" geçler bu ne şıklık ne asillik "

" teşekkür ederiz " dedi ece bende Rüstem beye dönerek

" Rüstem bey elbiseler için de teşekkür ederiz çok ince bir davranıştı "

" ne demek ayrıca peri kızı gibi olmuşsun.... yani olmuşsunuz " dediğinde toprağın yumruk olan elini görmemesi için şükrettim ki bu durumu demirin de sinir ettiği belliydi adam murat beyle bize iyi eğlenceler dileyerek yanımızdan ayrıldı

" azıcık daha konuşsaydı adamı öldürmem gerekebilirdi " diye lafa atladı ablam

" prensesim ben buradayken senin yorulmana gerek yok "

" emin ol yorulmam zevkle yaparım ve bana bir daha prensesim dersen seni de cinayete kurban götürürüm "

" bayılıyorum bu asi tavırlarına " dediğinde aralarındaki çekişmeyi gülerek izliyordum kısa bir süre sohbet ettikten sonra çok güzel bir şarkı çalmaya başladı ( nour - premier amour ) eren bir anda ablamın kolundan tutup dans etmeye çekti ablam ne olduğunu anlayamadan dans etmeye başlamışlardı bile önüme döndüğümde bana uzatılmış bir el gördüm

" bu dansı bana lütfeder misiniz hanımefendi " toprak her zaman ki asilliği ile karşımdaydı ve onu reddetmek imkansızdı

" onur duyarım beyefendi " dediğimde elimden tutarak erenlerin yanına gitmiştik toprak bir elini belime bir elini elime kenetlediğinde bende bakışlarımı ona kenetlemiştim gözleri o kadar güzel bakıyordu ki burada sadece biz varmışız herkes gitmiş gibi hissediyordum ben toprak ve müzik bana iyice yaklaşarak kulağıma eğilip

" çok güzelsin " dedi o anda  kalbim çarptı her zaman ki gibi her kelimesi etkiliyordu beni

" bana şöyle bakma "

" nasıl "

" uzun uzun anlamlı anlamlı.... bakma işte " dediğimde bakışlarımı kaçırıp etrafa bakındığımda bir parmağı ile çenemden destek vererek yüz yüze gelmemizi sağladı

" neden "

" sebebi yok "

" sebebi var ve ben öğrenmek istiyorum " dediğinde daha da yaklaştı kalbim artık yerinden çıkacak gibiydi ne yapacağımı bilemiyordum bir anda belimi daha da kavrayıp beni kendine çekti yaklaştı yaklaştı ve yaklaştı nefeslerimizi hissediyorduk burunlarımız birbirine değiyordu son anda kendimi geri çekip

" b benim bir dışarı çıkmam lazım " deyip saçma bir bahaneyle kaçtım oradan onu orada öyle tek bırakmak sonradan pişmanlık hissi yaşamama sebep oldu fakat kalamazdım da kumsala çıktığımda havayı derin bir şekilde içime çektim ve rahat bir nefes aldım ardından teras kısmında oturan Rüstem beyi gördüm daha doğrusu o beni gördü

" Alya hanım " deyip yanıma geldi

" iyi misiniz "

" evet iyiyim teşekkürler biraz daraldım da hava almaya çıktım "

" Alyacım bu elbise gerçekten sana çok yakıştı " hanımdan bir anda nasıl cım oldu anlamadım ama rahatsız bir şekilde

" teşekkür ederim " dedim ama rahatsız olduğumu fazla belli edememiş olmalıyım ki bana doğru bir adım atık önüme düşen saçımı kulağımın arkasına attı bir anda kendimi geriye atıp