18- ARAMA KURTARMA

109 6 0
                                    

Gözlerimi açtığımda odamdaydım başımda ise ece ve toprak vardı

" uyanıyor sanırım " bu ecenin sesiydi neler olmuştu böyle neyim vardı benim.... ablam . ablam kaçırılmıştı birden doğrulmaya çalışınca toprak omuzlarımdan tutup beni tekrar yatırmaya çalıştı

" kalkma güzelim dinlenmelisin "

" ablam... ablamı bulmam lazım "

" biz polisi aradık onlar hallediyor merak etme bulacaklar ablanı " dediğinde tekrar kalkmaya çalıştım toprak bu sefer engel olamayacağını anladığından dolayı sırtımdan destek vererek kalmama yardım etti

" çıkar beni buradan "

" güzelim bizim elimizden bir şey gelmez polisleri beklemek zorundayız "

" beklemek mi nasıl bekleyeceğim onu da söylesene kim bilir neler yaşıyor şu an "

EYLÜL 'ÜN ANLATIMIYLA

Yavaş yavaş kendime geldiğimi hissediyordum bir arabada olduğumu anladım birden alperin sesini duydum

" günaydın kızım görevin başarısız bu yüzden beraber anneni öldürmeye gidiyoruz " dediğinde ona saldırmak için hareket edecekken bağlı olduğumu fark ettim

" kaçamazsın bir tanem... aaaa aslında biliyor musun anneni yanına gitmeden önce bence seninle biraz oynayabilirim ne dersin " dediğinde ağlamaya başladım tabi ki böyle bir şey yapamazdı evet benden güçlü olabilirdi ama bu zamana kadar ona karşı çıkmamamın nedeni annemdi istesem çoktan gebertirdim onu

ALYA 'NIN ANLATIMIYLA

Aradan uzun zaman geçmişti hava aydınlanıp tekrar karardı hepimiz lobide oturup iyi bir haber gelmesini bekliyorduk evet bekliyorduk çünkü başka hiç bir şey yapamıyorduk hepimiz bitmiş haldeydik özelliklede ben gözlerim ağlamaktan o kadar şişmişti ki önümü bile göremezdim

"benim yüzümden oldu " dedi eren anlam veremediğim bir şekilde neden böyle demişti ki

" ne " diye karşılık verdim

" onu tek bırakmamalıydım ne kadar ısrar etse de bırakmamalıydım "

" senin bir suçun yok eren nerden bilebilirdin ki "

" benim de seni tutmamam gerekiyordu " dedi demir

" herkes kendini suçlamayı bırakabilir mi artık " dedi toprak bağırarak kısa bir aradan sonra bir iki polisin bize doğru yaklaştığını görünce birden ayağa kalktım

" iyi günler kusura bakmayın beklettik uzun uğraşlar sonucu ablanızın yerini tespit ettik Alya hanım " bu kurduğu cümle mutluluktan ağlamama neden oldu

" nasıl yani neredeymiş "

" merak etmeyin il dışına çıkmamışlar ekibim ablanızı almak için şimdi yola çıkacak korkmanızı gerektirecek bir şey kalmadı "

" ben de geleceğim "

"üzgünüm alya hanım fak.... "

" bende geleceğim dedim " polis beni ikna edemeyeceğini anlayınca kabul etti onlar arabalarıyla giderken bizde kendi arabamızla onları takip ediyorduk eren ve toprak da benimle gelmek istedi birden telefonum çalmaya başladı BABAM tabi ki açmadım fakat artarda arayınca açtım

" ne var " diyerek sert çıktım

" eylülün telefonuna ulaşamıyorum yanında mı "

" baba kapat seninle uğraşacak durumda değilim " deyip telefonu yüzüne kapatıp sessize aldım

BİR GRUP MÜZİSYENHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin