Secrets of the dark forest (ON HOLD)

verloving

Hierboven zie je Destiny's jurk

Ik loop naar de tafel en ga zo zitten dat mijn jurk niet in de weg zit. Mijn vader en Tine komen aan weer zijde naast mij zitten, Álainn zit tegen over mij en naast hem zitten Dave en Neamh. 'Wat is het eten voor vanavond, Vader?' Vraag ik beleeft aan mijn vader. 'Nou speciaal voor jou en de jongens hebben we vanavond geen insecten.' Ik zucht opgelucht. 'We hebben allemaal soorten groente uit de mensen en engelen wereld. en we hebben die kaas frites. Ik heb begrepen dat die wel in de smaak vielen.' Ik knik blij. Gelukkig geen tarantula's vandaag. De obers komen de zaal snel lopen en schenken een goud kleurig drankje in mijn glas, 'OMG, dat ik engelen wijn!!!' Schreeuw Cinni blij. Hij begint gelijk te drinken. Ik begin te lachen. 'Cinni, hou je in. We moeten eerst toosten en elkaar recht in de ogen aankijken, anders hebben we 7 jaar slechte seks.' Zeg ik bloed serieus. Dave kijkt me raar aan. Ik haal mijn schouders op 'Dat heb ik in engeland geleerd. Sorry.' Mijn vader begint te lachen. 'Dus toosten en elkaar in de ogen aankijken. Dat moeten wij zeker doen Tine, anders is er ook niets meer aan.' Tine wordt rood en staart beschaamd naar haar nog lege bord. Ik geef haar een duwtje 'Des, wij praten hier niet over seks.' Zegt ze zacht. 'Owh dat verklaart dat iedereen me een beetje raar aankijkt.' De obers zijn namelijk blijven staan toen ik het woord seks zei. 'Obers ga maar door met jullie werk, alstublieft. ik wil niet dat mijn dochter en haar jongens verhongeren. we moeten namelijk nog een lange avond.' Mijn vader kijkt mij en Álainn sneaky aan. Dan staat Álainn opeens op. 'Excuseerd u mij alstublieft. Ik ben iets belangrijkst vergeten.' Álainn rent de eetkamer uit. Tine staat ook op en gaat achter hem aan.

POV Álainn

Toen de koning mij aankeek, besefte ik me weer dat ik de verlovings ring was vergeten te pakken uit mijn nachtkastje. Ik kan natuurlijk Destiny niet ten huwelijk vragen zonder ring. Ik begin naar mijn kamer te rennen als ik voetstappen achter me hoor. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van Tine. 'Álainn wat is er?' Vraagt Tine zachtjes. 'Ik ben de ring voor Destiny vergeten mee te nemen, ik moet snel naar mijn kamer anders kan ik haar niet ten huwelijk vragen.' Mompel ik en ren dan weer verder. 'Álainn, wacht even. De ring die ik je heb gegeven, mag Destiny niet dragen. Ik heb een ander voor je. Een mooiere.' Roept Tine mij achter na. 'Nog mooier?' 'Ja, nog mooier en specialer. zo als je weet moet Destiny naar jullie huwelijk, zwanger worden. en haar krachten ontwikkelen. Deze ring zal haar hierbij helpen.' zegt Tine. 'Wacht..... Wat!!!!! Zwanger worden direct na het trouwen? Ik weet niet eens of ik er wel klaar voor ben om vader te worden.' Ik laat mijn schouders hangen. 'Álainn als je het niet zeker weet, moet je het niet doen hoor.' Zegt Tine. ze kijkt me bezorgd aan. 'Ik kan het niet. Tine, hoe moet ik dit nou tegen destiny zeggen en tegen de koning.' Er rolt een traan langs mijn wang. ik hou van Destiny, maar ik wil nog lang geen vader worden. en als ze haar krachten gaat ontwikkelen is ze vaak weg. 'Álainn en Tine, wat doen jullie hier?' Hoor ik de zware stem van de koning zeggen. Ik draai me verschrikt om. 'Álainn weet niet of hij wel met Destiny wil trouwen.' Zegt Tine tegen de koning. De koning kijkt me verschrikt aan. 'Niet trouwen, Daar kom je nu mee.' Zegt de koning kwaad. 'Het spijt me.' Zeg ik zacht. 'Ja, wat heb ik daar nou aan. Destiny wacht al op je. Ze had zich er al op voorbereid. Ze was bereid om 100% voor je te gaan.' Roept de Koning hard door de gang. 'Je gaat haar zeggen dat je niet met haar gaat trouwen. Anders doe ik het voor je.' Ik knik angstig en loop langzaam terug naar de eetzaal. Ik stap naar binnen. 'Destiny, kan ik je even onder 4 ogen spreken?'

POV Destiny

Ik sta op en loop naar Álainn toe. 'Wat is er schat?' Vraag ik. 'Ik kan niet met je trouwen.' Zegt hij zacht. eerst dringt er niet tot me door wat hij zojuist heeft gezegt. Naar dan breekt de hel los. Mijn ogen schieten open en ik geef Álainn zo een harde klap in zijn gezicht dat hij op de grond valt. 'Eerst zeg je dat je van me houd en dat je met me wil trouwen, maar op de dag dat onze verloving plaats vindt zeg je dat je niet met me KAN trouwen.' Schreeuw ik. Álainn krabbeld overeind. 'Het s-spijt me, alsjeblieft vergeef me.' Vraagt hij zachtjes. 'Nooit ik was zo gelukkig met je, en dan flik je me dit.' Ik draai mijn hoofd wel en de tranen stroomen over mijn wangen. 'Breng hem naar de kerkers. Ik wil zijn gezicht even niet zien.' Zeg ik tegen één van de bewakers die vlak bij me staat. Hij knikt en pakt Álainn op en trekt hem uit de eetzaal mee. 'Destiny!!!! neeeeeeeeee. Doe dit me niet aan!!' Schreeuw Álainn naar me en dat Is het laatste wat ik hoor voor dat de zware deuren van de eetzaal weer dicht vallen. 'Destiny, wat is er gebeurt.' Hoor ik Dave achter me zeggen. 'Dave nu even niet. alsjeblieft.' Zeg ik huilend. Ik ren de eetzaal uit naar mijn kamer.

Als ik mijn kamer in ren willen mijn dienstmeisjes me troosten, maar ik stuur ze weg. Ik wil ze even niet zien.

''klop, klop, klop'' Hoor ik op de deur. 'Nee, ga weg!!' Roep ik. 'Des, mag ik alsjeblieft binnen komen??' Hoor ik Dave zeggen. Ik antwoord niet. ik hoor de deur zachtjes open gaan en voel dat iemand naast me op het bed gaat zitten. 'Des, alsjeblieft. Ik wil je alleen maar helpen.' Zegt Dave zachtjes. Ik ga recht op zitten en kijk recht in de mooie ogen van Dave. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en begin weer te huilen. Dave legt zijn armen om me heen en knuffelt me net zo lang tot ik niet meer huil. 'Dankje Dave. Je bent een goede vriend.' zeg ik zacht. 'Niet meer dan een vriend?' Vraag hij terwijl zijn lippen steeds dichterbij komen.

Als zijn lippen de mijne bijna raken draai ik mijn hoofd weg. 'Ik kan het niet. Nu nog niet. De wond van mijn break-up met Álainn is nog te vers. Het spijt me Dave.' Zeg ik, terwijl ik de tranen weer voel komen. 'Ik wacht zo lang ik leef op je.' Fluistert hij in mijn oor terwijl hij een kus op mijn wang geeft.