Secrets of the dark forest (ON HOLD)

A

Ik wordt langzaam weer wakker en zie het bezorgde gezicht van Tine boven me. 'Wat is er gebeurt meisje?' Vraagt ze bezorgt terwijl ze met haar koude handen over mijn gezicht strijkt. 'Álainn heeft de jongens meegenomen, ze zijn weg. En ze komen pas terug als ik mijn opdrachten voltooid heb.' Snik ik. 'Welke opdrachten?' Vraagt Tine, ik haal mijn schouders op. 'Ik weet het niet,' Ik begin nog harder te huilen. 'Ik denk je special powers, die laten je 1 met jezelf worden. Ik ga je ermee helpen. Het komt allemaal goed meisje.' Ik knik verdrietig.

Ik loop samen met Tine de trappen op richting mijn vaders kantoor, we gaan hem vertellen dat we een aantal weken weg gaan zodat ik mijn krachten kan leren beheersen.

Na dat we mijn vader goedkeuring hadden zijn we naar mijn eigen kamer gegaan om het nieuws tegen Killian en mijn moeder te zeggen. Eerst stribbelden ze een beetje tegen maar ze gunde het mij zo erg dat ze me lieten gaan.

Ik ren naar mijn kamer en storm naar binnen, Killian kijkt verbaast op. 'Des, wat is er aan de hand?' vraagt Killian geschrokken. 'Ze zijn weg, Neamh, Aaron, Dave en Cinniúint.' Zeg ik terwijl de tranen weer over mijn wangen beginnen te stromen. 'Er lag een briefje van Álainn dat ik ze pas weer zie als ik alle opdrachten heb voltooid.' Huil ik nu. Killian loopt naar me toe en slaat zijn armen om me heen. 'Het komt goed, we gaan de jongens voor je terug halen.' Fluistert hij lief in mijn oor.

*****************************************************************************************************

Samen met Tine loop ik de stad, we zijn via het bos weer terug in de mensenwereld gekomen. We moeten nu naar een iemand die heel goed element en gave tatoeages kan zetten ofzo iets. Hij heeft de tatoeages bij Tine ook gezegd en sindsdien is ze heel krachtig zonder enige oefening.

Na 10 minuten lopen komen we aan bij de tatoeage shop en samen lopen we naar binnen. Een grote man komt naar ons toegelopen. 'Tine, waarmee kan ik je helpen?' Vraagt hij met zijn zware stem aan Tine terwijl hij haar een knipoog geeft. 'Deze dame hier Destiny, wil de kracht van het vuur en de kracht van de wolf. Als het kan vandaag al.' De man knikt en kijkt naar mij. 'Prinses Destiny is het niet?' Vraagt de man, ik knik. 'Mijn naam is Tyr, ik was ooit de linkerhand van de god van de oorlog. Maar nu ben ik dit. De kracht gever.' Ik knik. Hij lijkt inderdaad op iemand die graag oorlog voert. 'Waar wil je de tatoeages hebben?' Vraagt Tyr. 'Op mijn armen. Denk ik.' Zeg ik twijfelend. Is goed meisje ga maar lekker zitten dan maak ik alles klaar.

Na 5 uur sta ik weer buiten, mijn armen zitten nu onder de tatoeages ik dacht dat het 1 kleine tatoeage was maar het was dus dat mijn hele armen vol moesten. Direct na dat de vuur tatoeage gezet was veranderde mijn ogen in heldere vlammetjes. Mijn ogen zijn nu rood in plaats van zwart. Ik mocht van Tyr even kijken of mijn krachten werkte en toen heb ik dus zijn halve winkel verschroeid. Gelukkig heeft Tine de kracht van het water en kon ze het snel blussen. Tyr lachte alleen maar en zei vrolijk dat het wel vaker gebeurde. De tweede tatoeage was anders, toen de laatste punt gezet werd voelde ik me heel raar alsof ik eindelijk mijn andere helft had gevonden. Ik mocht van Tine en Tyr snel in een wolf veranderen zodat ik kon zien wat voor wolf ik was.

flashback

Ik veranderde in een wolf, ik lig op de grond, het is nu heel raar om 4 voeten te hebben, het duurde daarom ook even voor dat ik op kon staan. Toen ik eindelijk stond liep ik langzaam naar de spiegel toe, ik schik van mijn spiegelbeeld. Ik ben een kleine slanke witte wolf met rode ogen. Ik zie er uit als een normale wolf maar 1 ding is wel heel raar. Op mijn voorhoofd heb ik een zilveren kroonvormige tekening. 'Tine, kijk ik heb een kroon op mijn hoofd.' Zeg ik vrolijk. 'Lieverd ik spreek geen wolfs.' Lacht Tine. Ik verander terug naar mijn normale zelf. 'Het is echt geweldig om als wolf te leven, het lopen is alleen wel lastig.' Zeg ik vrolijk. Tyr en Tine lachen. 'Ik ga je ermee helpen meis. Het komt helemaal goed.' Ik geef Tine een knuffel. 'Dankje, je laat mij weer blijdschap voelen sinds de jongens weg zijn.'

Einde flashback

'Des, wat dacht je van wat menselijk eten eten?' Mijn gezicht klaart op. 'Strak plan Tine.' Samen lopen we naar een leuk tentje. We gaan binnen en gaan zitten aan een ''tafel voor twee'' een ober komt naar ons toegelopen, hij is heel knap. 'Dames, zeg het maar.' Zegt de sexy ober met zijn blauwe ogen en zwarte haren. 'Voor mij graag een carpaccio en een cola, alsjeblieft.' Zeg ik met een knipoog. De ober wordt rood en keert zich snel naar Tine. 'Voor mij frites met een kroket en een zoete witte wijn, graag.' Zegt Tine. De ober knikt en loopt weg. Ik begin te lachen. 'Wat is er, zo raar was mijn bestelling toch niet.' Vraagt Tine snel. 'Jawel, een kroket serieus..' 'Jaaah, dat hebben ze niet in onze wereld. Ik wilde het altijd al een keer proberen en net zo als aardappel frites, ik ken alleen de kaasfrites. ' Ik glimlach. 'Ja ik mis de kroketten ook wel, maar de carpaccio ook.' Tine knikt begrijpelijk.

Na het eten lopen we weer terug naar de koets, we stappen snel in en vertrekken weer richting ons rijk.

Al snel zijn we er weer. 'Destiny, verander snel in een wolf dan kunnen we een grapje uithalen me je vader.' Ik knik en verander in de prachtige witte wolf. Samen met Tine lopen we snel naar mijn vaders kantoor. Tine klopt aan. 'Binnen.' Ik loop naar binnen en spring op het bureau van mijn vader. Hij schrikt zich een hoedje en valt van zijn stoel, ik begin te grommen en spring op zijn borst. Mijn vader probeert zijn mes te pakken maar Tine komt snel binnen rennen en begint keihard te lachen. Ik begin als een wolf ook te lachen en begin mijn vaders gezicht te likken. En val op zijn buik neer. 'Wat is dit?' Roept hij verbaast. Ik ga van mijn vader af en verander terug naar mijzelf. 'Godverdomme Destiny, ik kreeg zowat een hartaanval.' Roept mijn vader. 'Sorry papa!!' lach ik hard. Tine die naast mij stond is even gaan zitten omdat ze het niet meer hield van het lachen.

    Er wordop de deur geklopt, mijn vader kijkt mij en Tine aan. 'Nog meer verassingen?'Ik en Tine schudden van nee, mijn vader roept dat de deur open mag en er komteen bediende binnen rennen. 'Koning en Prinses Destiny, ik heb een brief.' Hijoverhandigt mij de brief, ik scheur de brief open en mijn ogen vliegen over de regels.    

Prinses,

Denk je nou echt dat die lelijke tatoeages helpen om de jongens terug te krijgen, nou nee. Misschien een klein beetje. Je moet nog veel beter en harder je best doen om ze terug te krijgen. Ik laat mij niet zo snel overtuigen. Laten we beginnen dat je 5 meisjes met selecteren en aan mij moet meegeven. Ik heb ook zo mijn behoeftes. Jij mag ook 1 van die meisjes zijn. Ik wens je succes, ze moeten trouwens allemaal menselijk zijn. Geen demonen of engelen!!

Je hebt 3 dagen.

A