-her şey vatan için-"lan gerzek ne boş boş konuşuyorsun konuşacagina gel yardım et" doruğa kaşlarımı çatmış bir şekilde bakınırken ben hala yatak düzenleme derdindeydim
"banane yavrum" eliyle orta parmak çekerek yatağına daha çok yaygınlaştı
bende sonunda yatağımın çarşaflarını yatağın kenarlarını tıkıştırmayı bırakmış ve kendimi kaldırarak yatağıma cıktım
"oğlum senin götünde bit pire mi var birine dalaşmadan duramıyor musun ?" doruğun feryat eden sesiyle altlı üstlü yatağı paylaşan doruk ile buğraya bakındım
doruk ayağıyla demirlerin arasından buğrayı rahatsız ediyordu
"bak doruk aşagıya indirme beni sikerim o ayağını" buğra sinirden delirmek üzereyken doruk buğranın görmiyecegini bildiği halde dil cıkartarak ayaklarını yatağına bıraktı
"hiçmi yorulmadınız mı siz ya " nerdeyse yarısını anlamadiğim bir ses tonunda Araf konuşarak dan yatağında dönerek sırt üstü yattı
" yok knk hala dincim ben" doruk bir goril nidasıyla ellerini göğsüne vurarakdan güldü
"belli belli" elimle başdan aşagıya süzermiş gibi doruğu gösterdiğimde dişisini etkilemeye calışan amozona kertenkelesi gibi göğsünü kabartı
"tabi oğlum sizin gibi ihtiyar mıyım ben" sen akılanmazsın nidasıyla başımı sallayarakdan yatağıma uzandım ne hepsine kıçımı dönerekden merte baktım ikişer ikişer altlı üstlü yattıgımız için mert savaş ile yataklarını bölüşüyor du ranzaydı sonuçda biraz gurubun dişinda gibi kalıyordu ama savaş da iyi çocuk du coğu zaman bizimle takılıyor du yani bir nevi tanıyorduk o yüzden mert savaşla kalmayı hiç sorun etmedi
"pişt mert" bana kıçı dönük olduğu için seslendim ama dönmedi belliki çoktan uyumuş du bende gözlerimi kapatarakdan arkamda dorukla buğranın kavgasını umursamadan uyumaya çaliştım...
"KOĞUŞ KALK SAAT ALTI BUÇUK "
gözlerimi aralamaya calişsamda pek mümkün olmadığı için bir kaç kez kırpıştırıp ellerimle gözlerimi ufaladım
"KOĞUŞ KALLLKKKK"
her zaman alışık olduğumuz bir sesle uyandığımiz için yadırgamıyordum alışmıştım artık sert ve kalın olan sesine
bir yandan bize bağırıyor bir yandanda dolaplara vurarakdan ses cıkartıyordu erken uyanmayı hiç sevmiyordum beni bana bıraksalar saat on ikiye kadar uyurdum
ama altı saat erken kalkmak zorunda kalıyordum bak bundan nefret ediyorum işde !
ama her şey vatan içindi hiçte pişman değildim mesleğimden!
ama bu saate kalktığıma hep pişmanım
kalk serdar kalk yoksa komutan sikecek
Alphan komutan son kez dolaba vurarakdan bağırdığında tüm uykum dağılmış bir şekilde ranzadan aşagıya bedenimi bırakmam bir olmuşdu
evet uykum dağılmıştı ama gözlerimi hala açamıyordum bilirsiniz uyandığımızda da ilk on dakika mallaşiriz
"yarım saat geç kaldınız" hep birlikde yatakların yanında selama durarakdan süt dökmüş kedi gibi komutana bakıyorduk
"sesi duyuyor musun asker ?" eliyle camı işaret ederekden dişarda koşu yaparak marş söyliyen askerlerin sesini duymamla yutkundum normalde saat altıda tam teşkilat bahçede hazır olda olmamız gerekiyordu ama dün o kadar yorulmuşduk ki hiçbirimiz uyanamamışdık

ŞİMDİ OKUDUĞUN
KOMUTANIM BXB
De Todo"soyun" bir anda beynim algılama gücünü kaybetti tamam dürüst olacağım en son soyunma odasında olanlardan sonra açıkçası karşısında soyunmak istemiyorum bir anda karşımda dikilen vücut ile kendimi bir adım geriye ittim "iyi misin ? " olumlu anlamd...