Loving You

Epilogue

This the epilogue. Thank you for reading this story. I'm happy that I already finished this book. Way back 2021, pinipilit kong tapusin 'to pero hindi parin nagtagumpay 'yon pero ngayon, talagang matatapos ko na siya. Cheating is a choice remember that.

--

Epilogue

No. Hindi ko dapat siya makikita dito. Ayoko.

Nasaan na ba sila kuya?

Tangina. Nasa loob ako ng comfort room. At nasa labas siya habang hinihintay ako. Tangina talaga.

Para saan pa ang pag-uusapan namin? Tapos na 'yon. Naka moved-on na 'ko. Ano pa ba gusto niya? magdusa parin ako? tangina nalang niya talaga kung ganon.

Kanina ko pa tinatawagan sila kuya at Mica pero hindi ko sila ma-contact!

Dahan-dahan akong lumalabas sa comfort room para takasan si Cleo.

Nabigla ako nang may humablot sa kaya ko. Putangina. "I said, I need to talk to you. Where are you going, huh?"

Masungit ko siyang tinignan at tinanggal ang pagkakahawak niya saakin. "For what?" taas kilay kong tanong.

Nag seryoso ang mukha niya. "For what I've done, Zoe."

"Oh? na-realized mo na?" Sarcastic kong tanong sakaniya.

"I'm happy to say that yes, I already realized it." He smiled.

Tangina. Anong hiningiti mo diyan?

"Let me explain, Zoe." He pleased.

"Tangina. Sige, sa parking lot." Iritado kong sabi.

Pinagbigyan ko na dahil ayoko na siyang makitang matagal.

Hindi na takot ang ihaharap ko sakaniya, kundi galit. Galit sa mga ginawa niya saakin noon.

Nang makarating na kami sa sasakyan niya ay nagsalita na siya, "I'm not sorry for cheating you, Zoe. I loved you but I don't know too why I cheated, I think it's because I love Almeria so much?"

"I love Almeria, and I love our son. Sorry kung sa'yo hindi ako naging handa noon sa mga pinangarap natin. Minahal naman talaga kita e, pero hinding hindi ko alam kung bakit hindi ko kayang ibigay yung mga gusto mo."I heard cracked his voice.

"Kinasal ako sakaniya, because I am ready for her. Nabigyan ko siya ng anak kasi handa ako sakaniya. Yun ang hindi ko nagawa sa 'yo."

Yes. I still hurt for that. We're crying now.

Tangina mo, Cleo.

"Ayokong ikasal na hindi naman totoo ang nararamdaman ko. I don't want to be unfair for that, Zoe. Ayokong magkaroon ng anak sa'yo dahil gusto ko ng buong pamilya. Hindi ako lumaking may ama, kaya gusto ko kapag ako naging ama, buo kami ng mahal ko." He stopped talking.

"You're so unfair, Cleo. Mas matagal mo 'kong nakasama pero bakit siya?" Tanong ko habang humahagulgol. "Hindi mo naman pala ako mahal noon pa, bakit hindi ka nalang nakipag hiwalay? bakit ang cheat ka pa?"

"Kasi kung makikipag hiwalay ako, hindi ka naman titigil. Kahit naman nalaman mo na noon, hindi mo parin ako tinigilan 'di ba?"

Natahimik ako doon. Tama siya. Hindi ko parin naman siya tinigilan noon.

"Yes, I cheated on you. Yes, I am wrong for cheating on you instead of saying break-up to you. I'm sorry. But please, remember that I loved you, Zoe. I really do. And sorry for what I've said bad to you. You don't deserve it."

Hindi ako umimik. Matagal akong hindi nagsalita. Hinayaan ko lang ang sarili kong umiyak hanggang maubos ang kaya kong iluha. Gusto ko na 'tong matapos!

Bumuntong hininga ako bago nagsalita
"Okay." Sabi ko. "Masaya ka na ba?" Tanong ko.

Tumingin siya sa mga mata ko. "I am, Zoe." He smiled.

Ayokong ngumiti pabalik. Ayoko maging plastik. "Good for you, then," I said. "Kumusta kayo ni Almeria?" I asked.

"I am good, Zoe." Pilit siyang ngumiti.

Kumunot ang noo ko. "Si Almeria?" I asked.

"She's gone." Pilit siyang humiti. "Matagal na rin niya kaming iniwan ni Ranco." Sabay iwas niya ng tingin.

Bakas saakin ang gulat sa sinabi niya.

"Huh? Patay na siya? Bakit?" Puno ng curiosity ang mukha at boses ko.

"Oo, dalawang taon palang si Rancho iniwan na niya kami. Nagkaroon siyang Cancer, stage 4. Hindi niya kinaya."

"Are you okay now?" I asked him.

I know it's hurt to lose someone. I already lose someone that I love. And the someone is him.

"Yes, I am good. Kinakaya para kay Ranco." He smiled.

I smiled. "That's good, Cleo. I know naging at magiging mabuting ama ka. I am happy that you choose her, and your baby. Alam kong lumaki kang walang tumayong ama sa'yo kaya I know that na ayaw mong maranasan ng anak mo 'yon. Pero tangina ka parin sa part ko." I smiled lalo na sa dulo ng sinabi ko.

"I know, Zoe. And sorry for that, really."

"Magpaka tatay ka nalang." I said.

"I will, Zoe." He smiled.

"Good."

Umingay ang katahimikan katapos non.

"Zoe, can we be friends?" He asked.

"Seryoso, Cleo?"

"Yes. If you only want... If not, it's okay too. I respect you."

"Ayoko, Cleo. Ayaw na nga kita makita katapos nito e." I laughed.

I heard him laugh too.

"Okay. Thank you, Zoe. Thank you for listening to my side. Thank you. After this, hindi ko mapapangako kung hindi pa tayo magkikita."

"It's okay, Cleo. Aalis din ako ng bansa so malabong magkita pa tayo." I said.

Katapos ng gabi 'yon, nagpasya akong magpakasaya. Deserve ko naman katapos ng lahat ng ganap sa buhay ko.

Hindi man perpekto naging love life ko at least wala na ang sakit sa ulo.

Hindi man naging madali, minsan na din  nabulag sa pag-ibig pero kinayang magpaubaya at piliin ang sarili.

Hindi madaling magpaubaya, pero kinaya.

Cleo, loving you was good for me. I've learned many things for loving you.

Loving you is giving me pain. But there's a lesson that pain is normal to feel when you are in a relationship.

Cheaters not always a cheater, I guess. You cheated on me, but I know that you did that because you truly love her and your baby.

Cheating is wrong, very wrong.

This is not the end of my story, but this is the end of our story.

Loving You is enough to be blind, Cleo.