HATID (Clexa)

Chapter 11

Lexa's POV

It's already 2 AM and I'm still awake. Sino ba ang nagsabi na masaya akong makakatulog? Eh kakagising ko nga lang pala. Gosh! What am I supposed to do now? May work pa ako bukas.

Medyo nawala-wala na rin ang sakit ng stiff neck ko dahil uminom na rin ako ng pain reliever.

Nakasandal na lamang ako ngayon sa headboard ng kama ko at namomoblema kung paano makakatulog.

Haaayy. I sighed.

Pero mabuti na lang at kalauna'y nakatulog rin ako dahil sa paikot-ikot ko sa kama para sa komportableng pwesto ng pagtulog.

*Alarm ringing*

I groaned by the sudden sound that is ringing in my ear.

I opened my eyes a little to check the time and it is already 6 AM.

Tangina, anong klaseng tulog ang ginawa ko? Kakapikit ko pa lang ata nung tumunog yung alarm clock ko. Kainis!

I groaned again and make a mess in my bed because of my frustration. I didn't sleep, I guess. Sa pagkakatanda ko 5 AM na ako inabot ng antok.

Walang ano ano'y tumayo na ako sa higaan ko at dumiretso na sa banyo para maligo at mag asikaso sa pagpasok sa trabaho.

After kong maligo ay nagtungo ako sa aking closet para maghanap ng susuotin. And to my dismay, hindi nga pala ako nakapaglaundry kahapon.

What the hell?! Ano susuotin ko nito?
Oo, I have 5 dressers pero feeling ko wala akong masuot.

A few minutes of shuffling my clothes, I decided to just wear a pencil-cut skirt that is 2-inches above my knees, I partnered it with plain white long sleeves polo na medyo see through, I tucked it in my skirt then loosen up the two buttons so I can breath freely. I also paired it with my black 3-inches heels.

I made a light make up on my face and sprayed my perfume.

After all of that, I decided to head out of my house.

I am commuting everyday kapag pupunta sa trabaho. Hindi ko pa naiisip bumili ng kotse dahil malapit lang naman ako sa workplace ko and...I have my personal reasons. Halos 10-15 minutes ride lang rin naman from my house at minsan sumasabay pa ako kay Lincoln kapag uuwi.

Pansin ko ang mga mata ng mga tao sa akin habang naglalakad papuntang sakayan at maski sa pagtungtong sa bus. Literal na all eyes on me na medyo kinailang ko pero kasalanan ko 'to dahil hindi ako naglaundry kaya magtiis ka self!

××

Nakarating na ako sa building, habang naglalakad ako papuntang elevator pansin ko na ang mga matang nakatingin na naman sa akin habang nadadaan ako sa kanila.

Hindi ko sila masisisi dahil what I wear is not so me pagdating sa office outfit. No choice lang talaga ako dahil hindi ako nakapaglaundry kahapon.

Syempre, dahil maganda rin naman ako kaya sila napapalingon!

Medyo binilisan ko na lang din ang paglalakad dahil naiilang ako sa mga tingin nila. Ang iba ay bumabati kaya bumabati na rin ako.

Finally, nasa tapat na ako ng elevator at buti walang nag-aabang ngayon.

Nang makarating na sa ground floor, dali dali akong pumasok at isinara ang pinto ng elevator. I clicked the 24th floor. Medyo nakahinga na rin ako.

Inayos kong muli ang skirt kong umaangat-angat kapag naglalakad ako. Ibiniba ko ito ng konti and I straightened my polo then napansin kong natanggal ang hook ng heels na suot ko dahil na rin siguro sa pagmamadali kong makawala sa mga mata nila, hindi ko na napansin na naunhook 'to. Kaya yumuko ako para ikabit ulit iyon nang biglang bumukas ang pinto ng elevator.