Chapter 7 (zawgyi)

89 1 0
                                    

           အိပ္ပ်က္ညမ်ားရဲ့ ကယ္တင္ရွင္

မူရင္းစာေရးသူ - 인식론

ဘာသာျပန္သူ - Marilee

                                 ****

အခန္း ၇

              "...ဘာမ်ားလဲ"

               "ကိုယ္နဲ႔ ေန့ဘက္မွာ ဓားေရးယွဉ္ေပးပါ"

               ဓားေရးယွဉ္မယ္ေပါ့ေလ။
               အာမာရီယြန္တစ္ေယာက္ အံ့ဩတႀကီးနဲ႔ ေခါင္းငဲ့ေစာင္းလိုက္တယ္။
               မဟာနယ္စားမင္းကေတာ့ မွတ္မိေလာက္မွာမဟုတ္ေပမဲ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေန့တိုင္း ဓားေရးယွဉ္တိုက္ခိုက္ေနက်ပဲမဟုတ္လား။

               'ရွင္က ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ကြၽန္မနဲ႔ ယွဉ္ၿပိဳင္ခ်င္ရတာလဲ'

               "ကိုယ့္ကို ညတိုင္း အလဲထိုးအႏိုင္ပိုင္းတဲ့ ဓားခ်က္က ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲဆိုတာကိုေတာ့ သိသင့္တယ္မဟုတ္လား"

               မဟာနယ္စားမင္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ၿပံဳးလိုက္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့မွပဲ နယ္စားမင္းတစ္ေယာက္ ေနာက္သလိုလို ေျပာေနတာမွန္း အာမာရီယြန္ သေဘာေပါက္လိုက္ေတာ့တယ္။
               ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ အာမာရီယြန္တစ္ေယာက္ ရင္တဖ်ပ္ဖ်ပ္ခုန္သြားခဲ့တယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရရင္ သူလည္း ညတိုင္း မဟာနယ္စားမင္းနဲ႔ တိုက္ခိုက္ရတာကို တကယ္သေဘာမက်လွပါဘူး။ ဒါေပမဲ့...သူ မတိုက္ခိုက္ဘဲေနလိုက္လို႔လည္း ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္ဘူးေလ။
               အာမာရီယြန္ ေခါင္းညိတ္လိုက္တဲ့အခါ မဟာနယ္စားမင္းရဲ့ အၿပံဳးက ပိုၿပီးပီျပင္လာခဲ့တယ္။ မဟာနယ္စားမင္းတစ္ေယာက္ အခုတေလာ ပိုၿပီးလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၿပံဳးႏိုင္လာတာကို အာမာရီယြန္ သတိျပဳမိပါတယ္။
               သူက အိပ္ရာႏုႏုေပၚမွာ လွဲခ်လိုက္ၿပီး အာမာရီယြန္႔ကို မ်က္လံုးပင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။

               "အာမာရီယြန္ ကိုယ့္ရဲ့ မေဟသီ"

               အာမာရီယြန္ရဲ့ ႏွလံုးသားဟာေတာ့ျဖင့္ ကဆုန္ေပါက္လာခဲ့ပါၿပီ။ သူက ဓားကို အလိုလို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္မိတယ္ေလ။

               "မင္း ဒီမွာရိွေနတဲ့အတြက္ ကိုယ္ဘယ္ေလာက္ကံေကာင္းမွန္း မင္း မသိပါဘူးကြာ"

အိပ်ပျက်ညများရဲ့ ကယ်တင်ရှင် [ဘာသာပြန်]Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang