ကားေပၚတက္လာတည္းက
ရိေပၚမ်က္ႏွာကို မ်က္ေတာင္ေလး
ပုတ္ပုတ္ခတ္လို႔ၾကည့္ေနတဲ့ကိုကို႔ကို
သတိထားမိတယ္။
ညကေတာ့ တည္တင္းေနခဲ့ၿပီး
အခုက် လူစားလဲခံလိုက္ရသလို
မ်က္ဝန္းေတြ။ရိေပၚ အေတြးဝင္ေနတာမို႔
ဘာစကားမွမေျပာျဖစ္ေတာ့ အနားတိုးလာကာ
"မနက္စာ..စားခဲ့လား"
"......."
"ကိုကို ေပါင္မုန္႔နဲ႔ႏြားႏို႔ယူလာတယ္၊
စားမလား"
"ကြၽန္ေတာ့ကို စိတ္ဆိုးေနတာမဟုတ္ဘူးလား"
"မဆိုးပါဘူး..ဘာကိုစိတ္ဆိုးရမွာလဲ"
ရိေပၚ ကိုကို႕မ်က္ႏွာေလးကို အကဲခတ္ရင္း
ႏြားႏို႔ဗူးကိုလွမ္းယူလိုက္တယ္။
စိတ္မဆိုးဘူးဆိုတာ ဘယ္လိုျဖစ္ႏိုင္မွာလဲ။
ညက ရိေပၚေသခ်ာေပါက္
ကိုကို႔ဆီက လစ္လ်ဴ႐ႈခံလိုက္ရတာပါ။
"ကြၽန္ေတာ္က ကိုကိုစိတ္ဆိုးေနတယ္ထင္လို႔"
"......"
"ေကာင္းေကာင္းေတာင္အိပ္မေပ်ာ္ဘူး"
ဒါကိုေတာ့ ႏြားႏို႔ေသာက္ေနရင္းနဲ႔
ခပ္တိုးတိုးသာ ေရရြတ္မိျခင္းပါ။
ရိေပၚမသိလိုက္ရတဲ့ အေၾကာင္းအရာ
တစ္ခုခုေၾကာင့္ ကိုကိုစိတ္ခုသြားရတယ္ဆိုရင္
ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းထုတ္ေျပာေစခ်င္တာအမွန္။
"ေတာင္းပန္ပါတယ္..၊
ကိုကို ကေလးဆန္မိတယ္"
"တစ္ခုခု ႐ွိတယ္မလား"
မေျဖ။ ႏႈတ္ဆိတ္ေနခဲ့ၿပီး
ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကိုသာ ေငးေနပါတယ္။
"ကိုကို.."
"......"
"တကယ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္အမွားတစ္ခုခု"
"မင္းမမွားပါဘူးဆို"
"ဒါဆိုဘာကမွားတာလဲ"
"ကိုကို အထင္မွားတာ၊
မင္း ဖုန္းဆက္ထားတာကိုမသိပဲ
ေမ်ွာ္ေနခဲ့မိၿပီး
မင္းကို ေက်ာင္းမွာေတြ႔လိုက္ရေတာ့
စိတ္ထဲဘယ္လိုျဖစ္သြားမွန္းမသိဘူး"
"ဖုန္းဆက္ထားတာမသိဘူး"
"အင္း..လာမေျပာၾကဘူး"
"အဲဒါေၾကာင့္ အၾကာႀကီးေစာင့္ေနခဲ့ၿပီး
ေနာက္က်မွ ေက်ာင္းေရာက္လာတာလား"
YOU ARE READING
R E L I G I O N
Fanficလူတိုင်းမှာ ယုံကြည်ရာနတ်ဘုရားတော့ရှိကြတာပဲလေ လူတိုင္းမွာ ယံုၾကည္ရာနတ္ဘုရားေတာ့႐ွိၾကတာပဲေလ
