Im Your Poison/jensoo

olmemeli

Bu bolum nasil gecer bilmem ama digerlerinden
farkli oldugu kesin iyi okumalar😌

｡ﾟ•┈୨♡୧┈• ｡ﾟ

"Lalisa"

Yanina yaklasirken bana donmesini sagladim ve aramizda bir kac santim kalana kadar yaklasmaya devam ettim.

"Roseanne? Gelmeyeceksin sandim ben- ben cok uzgunum ve bir dakika sen beni mi seviyorsun!?"

"Evet"

"Bunca yil derken Sanadan ayrildigin yili mi kastettin?"

"Evet"

"Ama o yil bizim tanistigimiz zamandi"

"E-evet"

"Ama bende seni seviyorum"

"HAYIR!"

Lalisa yuzume saskinca bakarken ne dedigini anlamaya calisiyor anlam veremiyordum.

"Lalisa?"

"He?"

"Buraya neden geldin?"

"Anlamadim"

"Gelirken beynini mi dusurdun hic bisi anlamiyosun sen. DIYORUM KI GELME NEDENININ NE"

"Gelmese miydim?"

"Uf saka misin ya"

Omzuna carparak yanindan gectim ve yataga oturdum.

Onu sevmem ona bu zamana kadar olan ofkemi asla dindiremezdi. Her sey Sanaya asik oldugunda baslamisti.

O zamandan kalmaydi benim nefretim ona.

Önce bana anlatmaya baslamisti. O kadar guzeldi ki anlatisi, beni de oyle sevsin,oyle anlatsın istiyordum. Her gün onunla konuşuyordum Ve her konuşmamızda söylediği şey aynıydı sana sana sana ve yine sana o kadar güzel sevmişti ki o kadar güzel anlatmıştı ki bana ama bilmiyordu ki sananin bunlara değmediğini sana onunla çıkarken bile onu sevmemişti. Bunlari Lalisaya anlatamamak bile brni cildirtirken o, sinirlari zorluyordu.

"Buraya gelme nedenim Jennie. Fenalasti, Jisooyu istedi. Yeterli gelebilirim sandim ama be-"

"ONCEDEN SANAYDI SIMDIDE JENNIE!JENNIE JENNIE JENNIE! ANLAMIYORMUSUN LALISA!? CIDDEN SAKA GIBISIN"

Ne kadar cok korktuğunu bilmeme ragmen yerimden sinirle kalktim be Lalisanin bilegini kavrayip onu yataga dogru hizlica firlattim. Bunun yetmedigi gibi yapamayacagimi bilmeme ragmen yerimden bir hisimla fırlayıp gitme ve ona zarar verme ic gudumu zorla bastiriyordum. Ona zarar veremeyecegime adi kadar emin olmasina rağmen korkuyordu benden, bu halimden ve ben kendimin boyle olusundan nefret ediyordum. Her sinirlendigimde yaptigim gibi yere cokerek sarsilarak aglamaya, dizlerime vurmaya basladim. Her seferinde dizlerim morararak kalkardim yerden ve krizim bittiğinde pişmanlık duyardim bundan. Bir daha aglardim caresizce dizlerime bakarak.