Can sıkıntısı. [ Yeongyu] *Texting*

44~ Gerici Ortam

Beomgyu'dan...

Duyduklarım mı yoksa gördüklerim mi ya da her ikisi miydi beni bu hale getiren bilmiyorum. Sadece hayatı boyunca kandırılmış bir insan gibi hissediyordum. Sanki herkes her şeyi en başından beri biliyordu da bi bilmeyen bendim. Aslında abimin böyle bir şeyi isteyerek benden saklamayacağını biliyorum eğer başından beri biliyor olsaydı sırf ben mutlu olayım diye çok daha önceden söylerdi. Bu da demek oluyor ki o da yeni öğrendi ancak yine de gerçek ailemin ortaya çıkmasına sevineceğimi düşünmesi beni biraz yaraladı neden bilmiyorum ama kötü hissediyorum biraz da yalnız tabi.

"Beom!" Bana seslenilmesiyle boş gözlerle dağlık alanı izlemeyi bırakmış ve refleks olarak arkamı dönmüştüm. Bana doğru endişeli bir şekilde gelen Yeonjun'u ve diğerlerini gördüğümde uzun süredir telefonumun kapalı olduğunu henüz yeni idrak edebilmiştim. Büyük ihtimalle bana ulaşamadıkları için endişelenmişlerdi. Hatta o kadar endişelenmişler ki polise bile haber vermişler. Yuh! Sadece biraz yalnız kalmak istemiştim...

Yeonjun hızla gelip kollarını bana sımsıkı sardığında uzun zamandır ihtiyacım olan şeyin bu sarılma olduğunu hissetmiştim. Yeonjun bana her anlamda iyi geliyordu sanırım ona gerçekten de aşıktım.

" Beom iyi misin? Senin için ne kadar endişelendim haberin var mı? Neden telefonun kapalı neden sana ulaşamıyoruz ? Çok korktum aklımdan milyonlarca düşünce geçti. Bana bunu yapmaya hakkın var mı seni-" Endişelendiği ve sinirlendiği zaman çok hızlı konuşuyordu bunu bildiğim için onu susturmak amacıyla dudaklarına küçük bir buse kondurmuştum. Eğer öpücüğümle biraz sakinleşirse her şeyi rahat rahat konuşabilirdik.

" İyiyim Yeon sakin ol"

" Beni öperek kandıracağını sanıyorsan evet haklısın. Çok ani oldu oha!" Yeonjun, öpücüğümle şok olmuş gibi elini dudaklarının üzerine koymuştu, bu halini tatlı bulduğumdan kıkırdamıştım. Aslında dün evden çıktığımda nereye gideceğim konusunda endişeliydim,kalbim Yeonjuna gitmem gerektiğini söylese de düşüncelerim buna engel olmuştu. Bana açıklaması gereken çokça şey vardı sonuçta.

" Ulan Beom Ayısı bir daha haber vermeden kaybolursan ağzına sıçarım lan senin. Zaten ana karaktersin niye ekstra heyecan katıyorsun olaya?" Soobin hyungun beni azarlamasına karşılık gülümsediğimde hızlıca yanımıza ulaşmış ve hala onu bir anda öpmemden dolayı şaşkın olan Yeonjunu  iterek bana sıkıca sarılmıştı. Soobin hyungun sevme şekli de buydu işte azarlayıp dururdu ama gözlerinde size olan sevgisini net bir şekilde görebilirdiniz. Şuan benim için olan endişesini tam anlamıyla görebildiğim gibi.

" Kaybolmak zaten haber vermeden yapılan bir şey Soobincim napsın çocuk kaçırılmadan önce seni arayıp 'Alo ben kaçırılıyorum haberiniz olsun ' mu desin yani? " Taehyun'un hem ortamı yumuşatmak hem de gergin ortamı azaltmak üzere ortaya attığı teori Kai'nin muhteşem kahkahalarından atmasına neden olurken Soobin hyung buna göz devirerek karşılık vermişti.

" Kaçırılmakla kaçmak arasında fark var Taehyuncum"

" Kaçmak isteyen biri herkesten uzak durmak istediği için gider ama Soobincim haber verse bunun ne anlamı kalır?"

" Yalnız kalmak istiyorum deseydi anlayışlı olurduk herhalde"

" Bu dediğine sen inandın mı peki?"

İkilinin atışmalarını bölen Tae hyungun uyarı anlamında yaptığı öksürükler olunca bakışlarım abimi bulmuştu. Gergin ortam daha da sıklaştığında ne yapacağımı bilemeyerek bakışlarımı ondan kaçırdım ve parmaklarımla oynamaya başladım. Ne diyeceğimi bilemiyordum ve açıkçası şuan abimle konuşmak konusunda da pek emin değildim.