Adelin boynundaki dövme
Bardağın kırılma sesiyle koridora yönelmiştim ama kimse ortalarda yoktu , geri döndüğümde gülücük de yoktu doğruya mirza adı buydu. gülümseyerek odama geçtim bugün gerçekten garip geçmişti hala atlatamadığı sinirli hayalet hastanede mirzayı görmem ve hala hayaleti postaladığım için gelmesi gereken cezanın gelmemesi bütün yorgunluğun göz kapaklarıma çökmesiyle uykuya geçiş yaşadım.
Sabah başımdaki ağrıyla uyanmam yüzümün burusmasına sebep olsa da hemen toparlandım okulun son günü ve haftasonu annemlere gitmem gerek üstümü giyinip banyodaki rutin işleri halledip Ezranın odasına gittim.Ortalardane Mirza ne de Barlas görünmüyordu, Barlasın yokluğu yine içimde bir garipliğe sebep olsada aldırış etmedim ve Ezrayı da alıp evden ayrıldım ,okula gider gitme sırama yerleştim herkesin dünden dolayı geçmiş olsun dileklerini dinlerken sıkılmıştım da defterimi açıp karikatürlerimden bir tane karalamaya başladım.Bu sırada hocanın derse girmediyle derse odaklandım ve bütün bi günüm böyle geçti en son ders pestilimin çıktığımı iyiden iyi ye hissederkjen sıraya kafamı koydum ve uykuya geçiş yaptım yine bir Ezra klasiği olan dürtüklenme harekatıyla sıradan kalktım ve yürümeye başladım Ezranın arkamdan seslenmesiyle biran durdum bir güzel esneyip ona gülümseyerek döndüm.
"Ben bugün annemlerde olacağım yanlız yapamazsan araman yeterli"
ona anlayışla kafamı sallayıp evin yolunu tuttum,
eve girdiğim de gözlerim Barlası ararken o ortalarda yoktu belki yine odamdadır diye son kez oraya baktım ve malesdef hüsrana uğradım evde olmaması üzücüydü onsuz zamanım pek yoktu ki 3 senedir burdaydım ve hiç yanımdan ayrılmamıştı daha doğrusu hep evindeydi çıkmazdı da şimdi burda olmaması garipti yoksa... yoksa gitmiş miydi bu sözler kalbimin sıkışmasına neden olurken bir umut seslendim
"BARLAS... BARLAS EVDE MİSİN"ses yoktu bian gözlerim dolar gibi olurken gözlerim dolabımın aynasına kaydı.
koca harflerle BÜYÜ BURDAYIM yazıyordu.Ne büyüsü olduğunu anlamasam da moralim yerime gelmişti sanırım hastanedeki olayla bi alakası vardı.AHH aptal Adel ya büyü geçmezse ya hiç göremezsem bunun bana iyi gelmesi gerekmez miydi.Fazlasıyla gerekirdi peki neden mutlu olamıyordum.
Bunlar aklımı kurcalarken bi yandanda üstümü değiştirmek için tshirtüme el atmışken Barlasın odada olma ihtimali aklıma geldi durdum ve konuşltum"BURDAYSAN ÇIKSAN İYİ OLUR"tamam hayalet olabilir ama erkekdi sonuçda (BARLAS GÜLÜMSEYEREK DIŞARI ÇIKTI)Barlasın çıkacağına emindim sonuçda sapık değil ya kaç senedir.. bu saçma düşünceleri başımdan kovum yatakla bulustum iyice yerimi yerleştikden sonra kendi mi uykunun o güzel kaslı ve huzurlu kollarına kendimi bırakdım.
(YAZARIN AĞZINDAN YANİ BEENN:D)
Adel uykuya daldığı anda BENJİ belirdi onun uyumasını beklemişti hastaneden dolayı Adele daha fazla kızgınlık ve nefret beslemişti Adelin onu hissetmemesini garipserken boynundaki dövmeyi fark etti sırıtma sırası ondaydı.Evin içinde biraz dolanıp hemen Adelin odasına girdi.Onun üstüne eğilip konuşmaya başladı.
"AHH seni küçük aptal ne kadarda rahatsın değil mi o uykuda merak etmeh hep öyle kalmanı zevkle sağlıyacağım.Hemde hiç sorun yaşamıyacaksın ufak"bunları fazlasıytla nefret dolu söylemişti ve odadan ayrılıp mutfağa doğru gideceği sırada karşısına Barlas çıktı.
"AAOOVV BAKIN BURDA KİMLER VARMIŞ PRENSESİ KURTARMAYA ÇALIŞAN APTAL PRENS SAKIN KIPIRDAMA"bu sözlerden sonra Barlas oldu yerde kala kalmıştı , tedirgindi korkuyordu Adele bir şey olmasından ...Berjin planına devam edebilmek için mutfağa girdi ve bütün ocak gözlerini yaktı bunun ona az zarar verceğini düşünerek gaz vanasınada küçük ama gözle görülür büyüklükde delik açtı ve ortadan kayboldu Barlas olacalardan dolayı iyice korkmuştu kıpırdamaya çalıştı fakat olmadı birşeyler yapmalıydı Adel uyanmalıydı hayatını o un için vermişken hayatı böyle bitmemeliydi ki nasıl olurdu umutsuzca duyması için inledi dudaklarından devamlı aynı kelimeler döküldü.
"ADEL ADELİM NOLUR DUY VE UYAN HADİ AMA GÜZELLİĞİM SENİN BENİM İÇİN YAŞAMAYA DEVAM ETMEN GEREKİR..HADİ ADEL BAK BİR KIZGIN HAYALET DAHA GELMEK ÜZERE BAŞINA LÜTFEN KALK ..."korkusu daha da büyürken sesi tükenmişti son kez bağırdı sesini duyurabilmek için
"UYANSANA NALET OLASI UYAN.... UYAN LÜTFEN"
VE BÖLÜM BURDA BİTER BEĞENDİNİZE DAİR EN AZINDAN YORUM ATSANIZ NE KADAR DA GÜZEL OLUR OKURCUKLARIM... İYİ OKUMALAR :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Hayaletlerle Beraber
Подростковая литератураilk aşk herkesin dilinden düşmeyen hayaller kurduran masumluk.. Hayaletler korkunç sanılan ama alışınca anlam verilmeyen boşluklar karmaşası.. Hatıralar can yakar mı ? unutmak her zaman söylendiği kadar güzel şeyler mi getirir insana ya unutmamalı...
