KATİLİN KATİLİ

SANA GÜVENEBİLİR MİYİM ?

  Oy verip yorum yapmayı unutmayın grentlerim 

sizce katil kim , yorumda belirtin ! 

    ------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

''Kaç bakalım daha nereye kaçacaksın , sonun aynı olacak !'' diye  bağırdı arkamdan histerik bir gülüşle . Elinde bir bıçağı vardı ve üstü başı kan içindeydi. Arda beni kovalıyordu , katil oydu ve kurbanı bendim. Ben koştukça ve kaçtıkça koridorlar daralıyor ve duvarlar üstüme üstüme geliyordu. Nefesim daralıyor, yavaşlıyorum .Artık gücüm kalmamıştı . Bağırmaya çalışıyorum ama oda çıkan seslerimi yutuyor, sessizliğe gömülüyordum . Allah kahretsin!  Koridor bitti ve çıkmaza girdim ! Gücüm azalıyordu başım dönüyor, üzerime bir baskı oluşup beni yere itiyordu. Yere yığılıp kaldım. Ayağa kalkmak için direniyorum ama üzerimdeki güç beni yere sabitliyordu. Sanki ruhum çekiliyor , boğuluyorum. Arda , uzaktan geldiğini gördüm. Aşırı sakindi . Tuzağa düşmüştüm. Tek tuzağa düşsem iyi, beni öldürünce nereye düşeceğimi bilmiyorum . Sonum ilk öldürdüğü kızla aynı olacaktı . 

'' Polis olmak istiyordun değil mi ? '' dedi ve alaycı bir gülüşle devam etti .''Üzgünüm , ya da değilim Minel . Salaksın ve bunun cezasını çekiyorsun !'' diye bağırdı yüzüme yaklaşıp. Bense olan biteni anlayamıyor , üzerimdeki baskıdan dolayı hareket bile edemiyordum.

''Bir şeyler söyle , hadi ! Ne duruyorsun söyle ! Böyle mi öleceksin Minel ! Bakıyorum gücünden hiçbir şey kalmamış . '' diye bağırmaya devam etti Arda . Onun sesi ne kadar yüksek çıkıyorsa , benim sesim hiç çıkmıyordu. Kanlı bıçağını havaya kaldırdı ve sırıtıp indirdi

''AAAA'' tek yapabildiğim bağırmak oldu.

      Kan ter içinde çığlık çığlığa uyandım. Gördüğüm kabus o kadar gerçekçiydi ki , gerçekten ölüyorum sandım . Cesedi gördüğüm zamanki korkum tekrar tüm bedenimi sardı. Yanımda oturan Mehmet , çığlıklarımdan ürkmüş olacak ki onun yüzüne de telaşlı bir ifade yerleşti.

''İyi misin ? Ne oldu ? Kabus falan mı gördün ? '' diye  art arda sıraladı sorularını ama ben o kadar çok etkilenmiştim ki , etrafıma bakmaktan başka bir şey yapamıyordum. Tek kelime bile çıkamıyordu dudaklarımın arasından . Mehmet yanıma yaklaştı ve bana sarıldı. Yerde oturmuş birbirimize sarılıyorduk . Ona ne kadar güvenmeliyim bilmiyorum ama şu an tek ihtiyacım olan şey birisine sarılmaktı. 

'' Sakin ol , sadece bir kabustu . Geçti gitti , ben buradayım '' dedi Mehmet . 

''Haklısın , bu kadar etkilenmemeliydim . Yaşananlar fazla geldi bana . '' dedim ve duraksadım biraz . Konuşmadan sarılıyorduk öylece . Ağzımı araladım  ve devam ettim . '' Sana güvenebilir miyim ?'' diye sordum . Ondan yavaşça ayrıldım . Yüzüme bakıyordu hiç konuşmadan .

''Evet , bana güvenebilirsin Minel . Peki, ben sana güvenebilir miyim ?'' diye sordu Mehmet .

''Tabi ki de güvenebilirsin .'' dedim . Şu an kendimi çok daha iyi hissediyorum .Saat sabahın yedi buçuğuydu .Hava daha karanlıktı.  Etrafı toparlamak için ayaklandım . Dün gece uyuyacağımız için valizlerimizdeki minik battaniye ve yastıkları çıkarıp kütüphanenin koltuğuna sermiştik. Yolculuk için getirdiğim  abur cuburları da yemiştik . Ben battaniyeleri katlarken Mehmet bir yandan çöpleri atıyordu .