ÜÇÜZLER

2

İnsanın yüreğine bir yumru oturmayıversin nefes almayı bile unuturmuş Alpaslan da öyle bir zaman diliminde idi ama ne zaman bitmek bilmiyordu sanki düşüncelerin içinde durmaksızın akıp giden bir zaman evreninde kalmış gibi Karadeniz 'in bitmek bilmeyen yollarını adım adım aşarak gelmiştiler ne bir kelam edebilmiştiler, ne de ne edeceklerini bilir idiler sanki suya kapılmışta sürüklenir gibi yanında Agah ve kaç yıllık avukatları ile Karadeniz 'in yollarında sürüklene sürüklene geldi evlatlarının olduğu söylenen topraklara yüreğinde ki yaşlarla ne edecek bir lafı ne de mecali vardı garip bir huşunun delicesine şuhluğu vardı içinde galiba bu ümit denilen vuslatın yüreğinde yeşerttiği özlemin ta kendisi idi. Evet evet bence ümit te bir vuslattır çünkü yürekte can bulduran her bir damla sevginin ta kendisidir yani ümittir ve sevgi en büyük vuslattır. Yüreği ümit ve kaygı ile dolu olan Alpaslan içinse evlatlarına giden yol başında ince sızılı bir ağrı ve ayaklarında diken misali batan acı içerisinde ama içinde garip bir huşu ile ellerindeki karıncalanmaya inat geçmişti. Elinde tuttuğu kara zarfı cebine koyarak indiği arabadan ardında kırk yıllık kardeşim dediği dostu ve avukatları ile omzundaki yüke inat dikleştirdi başını ve tok adımlarla karşısında duran yetimhaneyi feth etmeye gider gibi adımladı her adımını bahçeyi geçip mermer merdivenleri arşınlayıp yetimhanenin içine girdiler Müdürün odasını buldukları gibi başladı Alpaslan'ın başında ki ağrının uğultuya dönmesi görüyordu ama algılayamıyordu. Avukatı müdür ile konuşuyordu ama o duymuyordu yüreği acıyordu. bu soluk duvarlar arasında evlatları mı vardı şimdi ne yemiş ne içmişlerdi. rahat uyuyabilmişler miydi? Hasta oldular mı ateşleri çıktımı kim baktı onlara kim ilgilendi birileri sataştı mı onlara ya da zarar verdi mi? O evde karısı ve oğullarına tüm kalbi ile bakarken üçüzleri burada bu soğuk duvarların ardında ne yaptılar acaba acaba acaba acaba kafayı yiyecekti sanki hiç bitmek bilmeyen acabalar ile düşünceleri bitmeden müdür hanımın seslenişi ile irkilerek cevapladı Alpaslan:

- Alpaslan bey çocukların on sekiz olmasına daha beş ay var bu yüzden karar merciği kanunlarımız koşullarında aile bakanlığındadır. Pozitif çıkmaz ise alma yetkiniz yok o zaman başvuru yapmanız gerekir bunun içinde yeterli zaman yok diyebilirim ama pozitifse ve avukatınızın dediği gibi aile bakanlığı çocukları bırakmadığınıza veya geçmişte zarar verecek bir şey yapmadığınıza dair raporu vermişse açılan dosya ile çocukları nüfusunuza alabilirsiniz. bunun içinde bu kağıtları imzalamanız hem maddi hem manevi hem de adli tüm sorumluluklarını üzerinize almanız gerekiyor bunu kabul ediyor musunuz ?

- Evet müdür hanım dna testi pozitif ise çocuklarımı istiyorum. Tüm sorumlulukları da kabul ediyorum.

İçindeki tüm duygulara tezat bir kararlılıkla evet dedi Alpaslan hiç bir şeyi bilmediği, algılamadığı ve asla anlamadığı bu vakitlerde bildiği, arzuladığı  tek gerçek eğer çocukları buradaysa bir an önce alıp evine evlerine gitmekti.

- Tamam o zaman siz önce bu dilekçeyi okuyun ve imzalayın ben de imzaları başlatayım .

Başını aşağı yukarı doğru sallayarak eline aldığı kağıdı imzalayarak müdüre uzatan Alpaslan oturduğu sandalyede geriye yaslanarak hafızalasının en derinlerindeki geçmiş dehlizine dalmıştı:

- Ya çiçeğim düşünsene şöyle senin gibi bal saçlı okyanus gözlü bir prensesimiz olmuş ne güzel değil mi 

- Ya Alpaslan saçma sapan konuşma yeter artık olmuyor işte olmadı ne güzel oğullarımız var farkında mısın bilmem ama doğum yapalı sadece dört ay oldu saçma sapan konuşma ya  

- Ya çiçeğim tamam anlıyorum ama bunlarda bana benziyor ben sana benzeyen bir kızımız olsun istiyorum çok mu şey istiyorum yaaaaaa 

- Alpaslanım ne kadar çok istediğini biliyorum ama bizim beş oğlumuz var ya hani aşkım bir değil iki değil üç değil beş beşşşşşş kanal 7'nin dağıttığı  bal kavonozlarıyla yarışıyoruz ya delirtme beni aaaaa daha doğuramam ben ya 

- Senin aşkım diyen dillerini yiyeyim ben çiçeğim son şans son bir şans tamam bak beş oğlumuz var ama üç doğum yaptın sen ya bir de böyle düşün hayatım. 

- Evet alpaslan ben üçüz doğum yaptım beni delirtme Alpaslan çık git şuradan attırma tepemi benim ya 

- Ama aşkım bak kız çocuk hayırlı olur vefalı olur 

- Alpaslan çık 

- Terlik atma bak çiçeğim bi dinle 

- Alpaslan çık 

- Tamam tamam sakin çıktım bebeğim çıktım 

*************

- Alpaslaaaaaaan seni geberticem seni mahvedecem adam sen nasıl doğum kontrol haplarımı değiştirirsin be sen manyak mısın adam 

- Ben ne değiştirecem  hayatım eczane yanlış ilaç vermiş yoksa ben

- Alpaslaaaan kes sesini be adam hala ezcane diyor delirtme beni gel buraya kaçma dedim 

- Nasıl kaçmayım hayatım terlikle kovalıyorsun insan hiç kocasını terlikle kovalar mı hiç yakıştıramadım sana aaaaaa

- Asıl insan karısının doğum kontrol haplarını değiştirir mi be salak herif delirtme beni 

- Ah atma diyorum şu terliği bak tüm mahalle bizi dinliyor hayatım hem nereden çıktı ya o ben delil istiyorum kanıt istiyorum ne demiş kanun adamları suçu ispatlanana kadar herkes suçsuzdur 

- Alpaslaaaaaaaaaaaaaaaaaan beni delirttin bari zıvanadan çıkartma be adam sen manyak mısın sen deli misin ne takıntıymış be sendeki 

- Hayatım belki kızımız olur bu sefer belki sana benzer hem de 

- aaaaaaaaaaaaaaaaaay delirtme beni be adam delirtme sen ne saçmalıyorsun konumuz bu mu sen nasıl benim haplarımı değiştirirsin ya nasıl  

- Atma hayatım eline gelen her şeyi atma bir şey olacak kızımıza Çiçeğim ama vazo atılmaz ama ah 

- Bak hala kızımız diyor ya halaaaaaaaaa

Alpaslan hatırladığı geçmişiyle kısık bir tebessüm ile  gülerken üçüzler her şeyden habersiz okul sıralarında pineklemekle meşgullerdi. Geleceklerinin değiştiğinden habersiz.