7

304 4 0
                                    

Üçüzlere dönüp evin yolunu gösteren Alpaslan üçüzlerin eve doğru adım atması ile Yaradan'ına sığınırcasına besmele çekerek evine doğru yürüyüp anahtarı cebinden çıkardığı anda kapının açılması bir oldu.

- Buyurun buyurun çocuklar kapıda kalmayın geçin.

Üçüzler yeni hayatlarının kaçıncı şaşkınlığına adımlarken bilmedikleri bir gerçekle bakışıyorlardı. Anneleriyle kız kardeşleri birbirinin tıpatıp aynısıydı ki Mir ve Mer de annelerinin erkek versiyonu gibiydi. Bu benzerlikle yutkunan üçüzler gözlerini kırpıştıra kırpıştıra birbirlerine bakarken adeta kalakalmıştılar.  Çiçek hanımın yönlendirmesi ile kendilerine gelip ayakkabılarını çıkararak fortmantoya koyarak yavaş adımlarla salona doğru gittiler. Salon kapısından içeri girdikleri gibi Çiçek Hanım her anne gibi art arda sorularını sormaya başladı:

- Yol çok yordu mu ? Uyuyabildiniz inşallah isterseniz dinlenin yok yok ben size kahvaltı hazırladım hemen masaya geçelim isterseniz sonra dinlenirsiniz tabi siz nasıl isterseniz öyle olsun ama aç aç yatmayın ha ?

Pür dikkat birbirlerine bakan Mer ve Mar ne diyeceklerini bilmezken Alpaslan tepkisini suskunluğuna saklayan Mir'in sesini duymuş olmanın şaşkınlığını yaşıyordu.

- Yol fazlasıyla yordu biz bir dinlenelim

- Tamam oğlum ben size odanızı gösteriyim

- Oda mı

- He Alpaslan'ım oda siz gelene kadar boş duramadım da

- Bir hafta da

- Bir haftada Alpaslanım bizim çocukların başını yemiş olabilirim ? Ardımdan illallah etmiştirler bence ihihihi

- Eyi etmişsin Çiçeğim de hangi oda çocukların odalarını mı birleştirdin?

- Yok Alpaslanım

- Eeeeee nereyi yaptın

-Çatı katını sakın yanlış anlamayın epey büyük zaten çocuklar her şey eksiksiz odalarınız da

- İyi çıkalım o zaman

- Alpaslan Bey

-Sö söyle Mir

-Biz kendimiz çıkarız siz söyleseniz yeterli zahmet etmeyin.

- Tamam çocuklar siz bilirsiniz .

- Alpaslan'ım tamam tamam da çocuklar beğenmezse biz değiştiririz dimi yani kendinizi zorunlu hissetmeyin çocuklar ben yaptım diye aklınıza fikir filan gelir bana gelin söyleyin olur mu istediğiniz bir şey olur çekinmeyin yani şey merdiveni bitirince sağa sola gitmeyin karşınıza ayna çıkacak o sürgülü kapı oradan girdiğiniz gibi sağınızdan ışığı açın önceden duvar yoktu yani odalar yoktu ortada ki yeri de ortak alan olarak yaptım şey bide sol taraf arkaya bakıyor çatıdan dolayı alçak diye orayı bir oda yaptım Mar için ayarladım alçak ama uzun yani diğer iki odayla aynı oluyor ayrımcılık filan düşünmeyin sağ tarafta sıkıntı yok normal yükseklikte o odaları da oğlanlar için ayarladım ikiniz hangisinde kalacağınıza kendiniz karar verirsiniz

- Çiçegim

- Hı hı efendim

- Sakin çiçeğim sakin çocuklar ayarlar kendilerini ayakta tutmayalım siz çıkın dinlenin çocuklar

- Sağ olun biz çıkalım Mer Mar hadi

-Geldik

-Tamam

Seslendikleri gibi Miri takip ederek merdivenleri çıkan üçüzlerin sessizliğini Mer bozdu

-Ev büyük gibi üçüzlerim ne dersiniz ?

- Üç kat galiba

- Üç mü giriş bide üst kat çatı katını damı saydın Mar ?

- Aşağıya doğruda merdiven vardı ya

- Fark etmedim ki

-Yok muydu Mir ?

- Mer haklı vadı.

Aynalı kapıdan geçerek son merdivenler 'ide çıkan üçüzler ortak alana gelmiştiler

- Ayyyy

- Ne oldu bir şey mi oldu Mar 'ım

- Yok bir şey olmadı da baksana ortak alana ne güzel kitaplığı da var. Bak hem de televizyonda var Mir.

- Bir şey oldu zannettim Mar

- Pardon beyzadem

susarak sağ tarafta ki iki kapıyı açan Mir Mer'e bakıp sordu

- Güzelmiş Mer hangi odayı alıyorsun

- Şeyy sen hangisini istiyon

- Bana fark etmez

- Tamam o zaman lacivertli benim olsun diğeri çok kara tam senlik

-Tamam ben geçtim

-Beyzadem

- Prensesim

- İyi misin

- İyiyim sadece yorgunum sonra konuşuruz zaten

- Tamam beyzadem iyi dinlenmeler

- Sizde dinlenin yoruldunuz yol epey uzundu.

-Tamam

- Tamam

- Mar 

- Efendim marsupilamim  

- çok benziyosunuz 

-ruz 

- Efendim 

- Benziyosunuz değil benziyoruz şaşkın 

- Doğru 

- Sor 

- Ne?

- Hadi Mer 

- Şey seninde içini kıpır kıpır ediyor mu 

- Hem evet hem hayır üçüz 

- O nasıl oluyor 

- Bilmiyorum ki Mer hem içimde ailemizin bizi bırakmadığı için atlar tepişiyor hem de tanımamanın verdiği huzursuzluk var. o yüzden hem evet hem hayır.

- Anladım.

- Uyuyacak mısın?

- Zannetmiyorum 

- Tabi zannetmezsin yol boyunca uyudunuz öçüzlerim

- Maaaar

- Ne mar beni tek bıraktınız saçma sapan kekeledim ya 

- Biz birbirimizi hiç yalnız bırakmayız Ornitoreng uyuduk sadece 

- Evet benim arabada uyuyamayacağı mı bildiğiniz halde 

- Mar

- Tamam tamam bakma bana öyle yavru kedi gibi hadi gel de  beraber eşyalarımızı yerleştirelim

- Önce benimkiler 

- Ay bir şeyde de arka da kalırsın Allah korusun.

- Amin ornitorengim amin


ÜÇÜZLERHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin