I Don't Resist You

31.

Vivian POV

Άλλαξα πλευρό για να βολευτώ καλύτερα στο κρεβάτι.

Μα καλά, πόσο ήπια χθες το βράδυ;

Είμαι κομμάτια και το κεφάλι μου πονάει απίστευτα πολύ.

Ίσως να πάρω κάνα ντεπον.

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και κατάλαβα πως δεν ήμουν στο δικό μου.

Αλίμονο.

Που αλλού θα με έβαζε να κοιμηθώ ο Christian.

Το προσπέρασα και βγήκα έξω από το δωμάτιο με προορισμό την κουζίνα.

Κατέβηκα τα σκαλιά και στο σαλόνι είδα μια ας ελπίσουμε, ευχάριστη έκπληξη.

Ήταν ένα μικρό παιδάκι το οποίο δεν ήξερα τι ακριβώς κάνει μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.

Σταμάτησε να βλέπει τηλεόραση και γύρισε να με κοιτάξει.

?: γεια!
Με χαιρέτισε με έναν πολύ γλυκό τόνο στη φωνή του.

Σηκώθηκε και ήρθε προς το μέρος μου.

V: γεια σου και εσένα, πως σε λένε;

Γονάτισα για να το φτάσω.

Ch: Christopher, με λένε Christopher, εσένα σε λένε Vivian;
Μου κάνει τα γλυκά ματάκια.

Για φάγωμα είναι.

V: ναι, Vivian με λένε, οι γονείς σου που είναι;

Ch: Ο μπαμπάς μου είναι εδώ, η μαμά μου δεν ξέρω που είναι.

Η τελευταία φράση με άγγιξε είναι η αλήθεια.

Ούτε εγώ έχω την μητέρα μου.

V: τι εννοείς πως ο μπαμπάς σου είναι εδώ, είναι εδώ στην Ιταλία μήπως;

Ch: όχι όχι, εδώ εδώ είναι!

Μου έδειξε με το δαχτυλάκι του το σπίτι.

V: Christopher, πως τον λένε τον μπαμπά σου;

Ch: Christian τον λένε πως γίνεται να μην τον ξέρεις! Μένετε στο ίδιο σπίτι!

Νομίζω η καρδιά μου τα παίζει και ο εγκέφαλος μου εξαντλείται.

Ο Christian έχει παιδί και δεν μου έχει πει τίποτα.

V: πόσο χρονών είσαι μικρό μου;

Ch: τρία, είμαι πολύ μικρούλης ακόμα.

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που γίνεται τώρα.

Δεν ξέρω αν με πειράζει το γεγονός πως ο Christian έχει παιδί με άλλη ή το γεγονός ότι δεν μου έχει πει τίποτα για αυτό.