Negan the FUC*KING Smith

11.

Onlara çok kızgındım, kendilerine göre gerekçeleri vardı ama ben bu muameleyi haketmemiştim. Tam da bu yüzden konuşma ihtiyacı duydum. "Rick eğer şimdiye kadar size karşı bir yanlış yapmış isem özür diliyorum."
"Önemli değil. Ben de bu konu hakkında konuşmak istiyordum. Biz senden özür dileriz. Negan gerçekleri anlattı. Onu daha öncesinde tanıyormuşsun ve şimdi böyle biri olduğunu bilmiyordun. Bu yüzden seni suçlayamayız." dedi Rick.
"Hey Rick, söylesene şimdi nasıl biriyim?" dedi Negan.
"Kötü." diye atladı Carl.
"Size getirdiğim hediyeleri görmediniz mi?"
"Bunlar sayesinde yaptıklarını unutabileceğimizi mi düşündün Negan, o halde yanılmışsın."
"Çocuklar yeter." diye ben de lafa atladım.
"Burada bir arada hakkında konuşabileceğimiz çok daha güzel şeyler var." diyerek devam ettim.
"Ne meselâ?" diye sordu Michonne. O kadına çok sinir oluyordum. Ama Rick seviyordu bu yüzden katlanıyordum.
"Meselâ, Dwight tekrar karısı ile evli, Negan da diğer kadınlarından ayrıldı ve şu anda da benimle evli. Gerçi Negan bunu söylemiştir. Ayrıca kurtarıcılar şu an çok gelişmiş durumdalar. Keşke bizimle olsanız."
"Kalsın." dedi Michonne tıslarcasına iğrenç sesiyle.
"Rick, sen beni seversin öyle değil mi?"
"Evet, ne oldu?"
"Negan gerçekten çok kötü şeyler yaptı ama artık öyle biri değil, lütfen şu kavgayı bırakın ve birlikte bir aile olabilelim. Benim için, hah?"
"Sanırım bunu yapabiliriz, senin i-"
"Adamsın lan Rick!" dedi Negan gür sesiyle, Rick 'in sözünü kesmişti. Kesinlikle bilerek yapıyordu ama ben durumu düzeltmeye kararlıydım.
"Negan, insanların sözünü kesmek kabarıktır. Bırak da ev sahibimiz konuşsun." dedim.
"Elbette. Üzgünüm Rick. Sadece bir an he-" sözünü kestim:
"Açıklama yapmak zorunda değilsin Negan."
Rick boğazını temizledi ve konuşmasına devam etti.
"Senin için bunu yapabiliriz diyordum, ancak bir sorum olacak. Neden Negan ile evlendin. Güç sahibi falan diye mi?"
"Aslında asıl sebep bu değil. Beni evlenmeye zorladı, ki bunu yaparken gücünü kullanmış oldu. Lâkin biliyorsun, onu uzun zamandır tanıyorum. Bu yüzden ona iyi geleceğimi düşündüm ve karşı gelmedim. Ayrıca ben hâlâ buralıyım, lütfen beni ötekileştirmeyin."
"Elbette bunu yapmayız. Duyduklarıma memnun oldum, umarım başarılı olursun."
"Umarım." dedim ve tebessüm ettim. Negan masanın altından beni dürtüm duruyordu. Ona sert bir bakış atarak yetindim.

Bir süre daha oturduktan sonra sofrayı topladık ve herkes odalarına dağıldı.
Odamıza geçtiğimizdeyse Negan öfke ile dolup taşmıştı. Onun adına konuşulmasından nefret ederdi ve ben gece boyunca bunu yapmıştım. Negan ellerini kaldırmıştı, aslında başını/ensesini tutmak için yapmıştı bunu ama ben korkmuştum ve hemen kendimi koruma pozisyonuna almıştım. Refleks olarak bana vuracağını düşündüm, başımı korudum. Negan geriledi, sendeler gibi oldu. Ancak bu durum onu çok rahatsız etmişti bunu anlamak için Negan 'ı tanımanıza gerek yoktu. Konuşma kararı aldı.
"Sana vurmayacaktım, bunu biliyorsun değil mi? Lütfen, biliyordum de." sesi hem bağırır gibi yüksek hem de hüngür hüngür ağlıyormuşcasına ağlamaklı çıkmıştı.
"Negan, ben yemin ederim sadece refleksti. Gel buraya." Negan ile birbirimize sarılmıştık. Şu an kızgın değildi, fazlaca üzgündü. Çünkü geçmişte bu anı yaşamıştık ve bu onu çok rahatsız etmişti.

...

Okul tuvaletinde sigara içerken nöbetçi öğretmene yakalanmıştım. Beni kolumdan sürükleyerek müdürün odasına götürmüştü. Müdürün odasına gittiğimizde Negan da oradaydı. Müdür odasında yoktu. Sadece Negan ben ve o öğretmen oradaydı. Öğretmen müdürün yokluğunu fırsat bilerek bana bir tokat attı. Sağlam bir tokattı. Şok olmuş bir şekilde bir ona bir de Negan 'a bakıyordum. Negan 'ın bunu görmesi pek de iyi olmamıştı. Öğretmen bağırmaya başladı. Beni azarlıyordu. Negan gergin bir şekilde bana yaklaştı. Ellerini yukarı kaldırdığında o da tokat atacak sanmıştım bu yüzden refleks olarak başımı geriye çekmiştim. Negan o an konuşma ihtiyacı duydu:"Sakin ol sana vurmayacağım. Ne oldu anlat hemen."
Öğretmen daha da sesini yükselterek olanları anlattı. Negan da öğretmen sesini kestiğinde konuştu:"Bu yüzden mi bu öğrenciye tokat attın?"
"Evet, bir sorun mu var!" dedi öğretmen. Tam anlamıyla bir kaltaktı.
"Anlıyorum, bekle de müdürü arayayım." Müdür hızlı bir şekilde geldi ve masasına oturdu. Olay anlatıldı. Negan oldukça sinirliydi. Konuştu:"Bir öğretmenin bir öğrenciye şiddet uygulamasının ne kadar yanlış bir davranış olduğunu biliyorsunuz Müdür Bey. Ayrıca bu davranışı sergileyen tek öğrenci Eve de değil. Bunun yanı sıra Eve şiddet konusunda hassas bir öğrenci, bunun doğruluğunu rehber öğretmen ile görüşebilirsiniz. Peki bu öğretmenin yaptığı ne kadar doğru?"
Müdür:"Anlıyorum ben de şiddeti doğru bulmuyorum ve bu yapılan cezasız kalmamalı. Şimdiye kadar bu davranıştan dolayı suçlanan hiçbir öğrenci bu şekilde zarar görmemişti. Üstüne üstlük bu öğretmenin erkek öğrencilere karşı tölerans sahibi oluşu da bu durumu güçleştiriyor. Eve bir günlük uzaklaştırma alıyorsun. Evine gidebilirsin."
Teşekkür edip odadan sonrasında da okuldan çıkmıştım. Buna inanamıyordum, Negan orada olmasaydı başım yanabilirdi. Fakat o tam zamanında oradaydı ve beni kurtarmıştı. Ertesi gün okula gittiğimde o öğretmen de benimle birlikte uzaklaştırma almıştı, ancak onunki bir haftalıktı. Koridordaki bütün öğrenciler bu olayı konuşuyorlardı. Negan 'ı bulup ona teşekkür ettim. O da böbürlenip 'ben olmasaydım ne yapardın' gibi bir cümle kurdu. Her zaman olduğu gibi benim yanımda, beni destekliyordu...

...

"Negan, ben hiçbir zaman seni haketmedim." dedim kısık bir ses ile.
"O da ne demek şimdi? Asıl ben seni haketmedim. O cehennemde yüzümü güldüren tek kişiydin. Şimdi düşünüyorum da asıl cehennem bugün değil, asıl cehennem o zamanlardı. Neyse ki şimdi bir aradayız. Bunun için şükretmeliyiz. Yanılıyor muyum?"
"Hayır, sen hiç yanılmazsın. Bugün bu yaptıklarında da hep haklıydın, amacın insanları korumak oldu hep. Şımarıklık ettiğim için üzgünüm. Beni affedebilir misin?"
"Bu da soru mu, tabii ki!"
Sonrasında uyuma kararı aldık, uyuduk.