Evet ben başta da söylediğim gibi bir nevi modelim. Hayalimde buydu ya zaten.İmkansıza inanmayan bir kişiliğe sahibim maalesef kereme de yazarken hiç imkansiz kelimesini kullanmazdım. Ancak ben bu halde bırak defileyi markete bile çıkamazdım.Saat sabahın onunda kalmıştım. Aynada yüzüme bakacak cesaretim bile yoktu aslında ama bunu yapmak zorundaydım. Biri için hayatımı köreltmenin hiçbir anlamı yok değil mi? Güçlü olmalıyım. Anneannemin dediği gibi."Ne zaman nerede olursan ol insanlar seni güçsüz sıska bileceğine, güçlü,korkusuz,cesur deseler daha iyi olmaz mı? Çünkü iri insanlar hayatının her yerinde olacak. Önemli olan diri olabilmek,karşılık verebilmek." Motivasyon eden tek şey buydu beni. Rastegele önüme çıkan ilk kişiyi aradım.Evet iş yerimde de arkadaşlarım vardı onlarla da harika giden arkadaşlığım vardı ama tek yakın arkadaşımı kaybetmiştim.Ne yapayım belki kaderdir.Kimi aradım bilmiyorum ama telefonu kulağıma koydum. Meğer ilkokul arkadaşım bahar'ı aramıştım.Aramız kötü değildi hatta çok sık birbirimize denk gelirdik dışarda o da tıp okuyordu.Telefonu kulağıma koydum.
Maria: Alo?
Bahar: Alo mari?
Maria: Ha evet benim.
Bahar: Ne oldu sesin biraz kötü geliyor da.
Maria: Buluşalım mı? Herşeyi daha net anlatırım.
Bahar: Tabii ki her zaman ki yerde buluşalım.
Maria: Pekala olur geliyorum.
Bahar: Mari bu arada şey abimde gelse olur mu son zamanlarda tek gitmeye çok korkuyorum.
Maria: Sorun yok
Bahar: Görüşürüz
Dedi ve kapattı.Ben kimseden rahatsızlık duymazdım,kimsenin de öyle hissetmesini istemezdim açıkçası.Uzerime birşeyler giydim makyaj normalde olsa yapardım ama şuan hiç halim yoktu. Direkt evden çıktım. Asansörde kereme merak etmemesi için mesaj yazdım.
Kerem: Hangi arkadaş? Ya da boşver hiç fark etmez sen iyi olda.
Maria:❣️
Kerem:♥️
Evden çıktım hep denk geldiğimiz bir yer vardı baharla oraya gittim eski küçük bir waffle dükkanıydı baharlar oturuyordu hemen yanlarına gittim ve çantamı masaya koydum
Maria: Üzgünüm geç kaldım kusura bakmayın
Bahar: Yok yok bizde yemi gelmiştik zaten.
Maria: Pekala
Bahar: Ee neler yaptın ne oldu özet geçsene
Baharla uzun bi sohbetten sonra abisi gitti beraber dolaştık bana durumunu anlattı. İki hafta kadar önce sokakta sözlü tacize uğramış.Bunu duymak bile o kadar kötüyken yaşamak nasıl birşeydir bilemiyorum. Baharla anlaşma yaptık sık sık görüşmek için.Arabamla bıraktım baharı dönüşte alışveriş yapmaya gittim.Klasik alışveriş işte meyve ağırlıklı bir alışveriş. Avmde yunusu gördüm
Maria: Yunus?
Yunus: aaa mari sen iyisin?
Maria: Anlamadım?
Yunus: ben erken gittiğim için pek haberim olmadı senden medajlara da bakmayınca korktum.
Maria: A yok ya o kız umrumda bile değil.Siz duruyorsunuz ya yeterli bana.
Yunus: Öyle olsun bakalım
Kerem aradı
Kerem: Alo askim?
Maria: Ha buyrun benim?
Kerem: Nasılsın konuşamadık kimle buluştun ne yaptın?
Yunus: Kim arıyo mari?
Kerem: Yunusla mi buluştun yani
Maria: Hayır.Neyse sana daha sonra anlatırım.
Kerem: Peki görüşürüz canımm
Maria: Görüşürüz
Dedim ve kapattım.
Maria: Yunus surda fotoğrafımı çeksene düşmanlarıma inat hemen geliyorum
Yunus: Pekala eski mari geldiğine göre boyun eğmek zorundayız.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
