Kerem'den
Evet yaklaşık olarak bi 13 saattir hastane taraflarındayız mariyi bekliyoruz benim içimde bile bir huzursuzluk varken yunusu düşünemiyordum bile. Bebeklik arkadaşıydı belki de ilk belki de tek güvendiği kişiydi. Sonunda marinin bulunduğu odadan bir doktor çıktı hepimiz oraya uçtuk.
Yunus: Doktor bey lütfen iyi haberler verin bize lütfen buna çok ihtiyacımız var.
Kerem: Lütfen dürüstçe ve konuyu saptırmadan cevap verin.
Doktor: Maalesef. Başınız sağolsun Kerem bey
Kerem: NE
Yunus: İyi de neredeyse yarım gündür buradayız saatlerdir odadasınız nasıl birşey yapamazsınız?
Doktor: Bakın lütfen sakin olun Maria Hanım buraya geldiğinde boğulmuş şekilde geldi. Nabzı atmıyordu bile elimizden gelenin en iyisi için çabaladık. Uğraşımız karşılıksız çıktı. Bizi daha fazla suçlamayın lütfen. Maria Hanım bogulduktan 3 saat sonra buraya getirildi. Hastane kapısından girdiğinden beridir ölüydü.
Evet kaybettim. Herşeyi kazanan o Kerem Aktürkoğlu aşkta kaybetti. Saygı,sevgi,hoşgörü,para,şan,şöhret,kariyer bunlar geçici şeylerdi tek kalıcı aşktı. İnsan bir kere tam aşık olur da doğru hislerini yanlış kişiye kullanırdı ya bende öyle olmadı. Hislerim doğru kişiye denk geldi ama yanlıştı. Herhangi birşey yanlıştı. Uzun süredir öyle böyle ilerleyen ilişkimiz şuan yokta sayılmazdı daha fazlasiydi çünkü. Mutluydum mariyle. Güzel ama az zamanımız birbirimizle geçse de hep en eğlenceli anılarımız da birbirimizleykendi. Onu ayrılmaya çağırmıştım,yollarımızı ayırmaya yaşamımızı değildi. Hayatımı ona bağlı hissediyordum. Artık bana her sabah günaydın mesajı atmayacak. Artık kapıma gelip kahvaltı koyamayacak. Artık beraber hayatımıza devam edemeyeceğiz. Artık onsuz ve sade bir hayatım olacaktı. Kim bilir belki de hayat demem yanlış bir tabirdi. Çünkü hayatım oydu. Tüm ilklerimi sonuna kadar yaşadığım kişi oydu. Kendimden vazgeçirmeye çalışsamda,ayrılmak istesem de benden ayrılmayacak olan oydu. Beni bu zamana kadar kalbinde tek başına sevmişti. Ben bunu bu kadar geç kabul ettiğim için kendime duyduğum nefrette vardı. Artık onu denizden ya da resulden hatta ve hatta yunustan bile kıskanmayacaktım. Her kim olursa olsun onun sadece beni sevdiğini bildiğim halde beynim yanında biri görmesine aşırı tepki gösteriyordu ve bu da hal ve hareketlerime yansıyordu. Eminim aynısı benim başıma gelse yaralansam,boğulsam ya da araba çarpsa mazallah o beni daha erken yetiştirirdi beni hastaneye gerekirse tüm parasını öderdi benim için ama asla lafını yapmazdı. Beni para için sevmediğinin en büyük kanıtıydı işte. Gözyaşlarım öyle hızlıydı ki aktıkça yüzüm hem ısınıyor hem kıyafetim ıslanıyordu söyleneni kaldıramadım çünkü benim duymak istediklerim bunlar değildi. Hastane duvarına yaslanıp kendimi yere bıraktım parmaklarım ve ellerim birbirinden alakasız hareket ediyorlardı. Bileğimde ilk tanıştığımız gün bıraktığı hediye bileklik vardı içinde K~M yazıyordu. Bana keşke vermeseydim demişti o zamanlar nedeniyse benim hislerimin olmaması ya da benim emin olamamamdı. Onu denizin evinden kurtardığım günü dün gibi hatırlıyorum ama yaklaşık 6 ay önceydi keşke zaman tekrardan geriye aksa onu çağırmasam buluşmaya keşke bir kere de kariyerimi ikinci planadaha bir atsam hayatımı hayatımın kadınıyla gecirsem ne olabilirdi ki en fazla yine çok severdik birbirimizi...
