Kerem'den
O günün akşamı uyumak için kafamı koydum. Ertesi gün cenazesini götürecektik. Birde nasıl uyuyabilirdim ki Maria karşımda oturuyordu. Bana bakıyordu gözümün içine içine. Evet kafayı yemiştim her yerde her an onu görüyordum. Sabaha kadar oturuyordum resmen.
Kerem'
Söyle,beni böyle,bırakıp gitme,
Köhne bir evde başucumda resmin.
Saat geliyor dörde,
Maria'
Dönme geri dönme.
Ben aşka ettim tövbe,
Kalbimi söktün yerinden,
Sonra dedin ölme.
Kerem'
Hayalin oluyor gölgem
Acıyı hissetmiyor gövdem.
Bastığım yer cam kırıkları
Almam önlem.
Maria'
Bayağı bir yanar sönmez.
Bu yangınımı görme sen,
Başka yerde mutluyken.
Mesele değil dönmen.
Kerem'
Nasıl bir yarasın kabuk tutsun ve kanasın,
Bu ara gel gitteyim yaşamla ölüm arası.
Yaramı sarasın o bakışların bana sır,
Aydınlanır belki bir gün bu bahtımın karası.
