yirmi bir

169 21 38
                                    

Günün ilerleyen saatlerinde herkes eğlence için biraz ilerimizde bulunan sahile gitmişti.Ben ise öylece çadırımda uzanıyordum.

Zihnimde yeni bir şey yoktu,her şey aynıydı.Aynı düşünceler aynı korkulara sebep olmaktan başka hiçbir şey yapmıyordu.Akrep,yelkovandan kurtulmak için daha hızlı çalışıyor gibiydi.Saatlar su gibi akıp gittiğinde adımlarımı ormana yöneltmistim.Yine aynı korku yine aynı endişe ile atıyordum adımlarımı.Yine aynı noktayı bulmuştum,adımlarım yönetmişti beynim değil.Kimse yoktu ve ben yalnızdım.

"İşte buradasın"

Arkamdan gelen sese kulaklarım alişmiştı.Yine aynı ses aynı anıyı beraberinde getiriyordu.Bu anıya beynim alışmış,acısına kalbim katlanmıştı.

"Ne istiyorsun?"

"Ölmeni"

Ay'ın gökyüzüne küstüğü bu gecede alnımda hissettiğim soğukluk tüm iliklerime kadar ulaşmıştı.Ölüm korkusunu her hücremle hissediyordum.

"Sevgilimi elimden aldı,bugün toprak senin kanını çekecek"

"TANRI ASKINA BEN NE YAPTIM SANA SEVGILI BILE DEGILIZ"

"Sonuç olarak senden hoşlanıyor ve sen de ondan Üstelik hiçbir şey olmasa bile suçsuz bir insanın ölümü ona yeter"

"Ruh hastasısın,bırak beni"

"Bugün burada öleceksin,ölüm meleğin ben olacağım"

"Yalvarırım bırak beni"

Yakasına yapışık yalvarmaya başladığım an geriye doğru tekmelemisti.Üstüm topraktan parçalar taşırken önümdeki adam gülmeye başlamıştı.Ben ise sadece ağlıyordum.Lisede suçsuz olduğum halde kopya ile suçlandığım zaman gibiydi.Bu sadece daha ağırıydi.Suçum sadece birinden hoşlanmak mıydı?Hoşlanmıyordum ki.Suçum sadece o hastaneye girmekti.Suçum sadece o üniversiteye girmekti.Başka hiçbir suçum yoktu ve şimdi belki de ölecektim.

Neredesin Taehyung?Planın olduğuna ve beni kurtaracağına çok inanmıştım.

Yüzünü seçemiyordum karşımdaki adamın.En azından ölmeden önce bu yüzü tamamen görmeyecektim.Bununla avunuyor olmak oldukça zavallıcaydı.

Annemi son kez mi görmüştüm?Gelmeseydim buraya sevdiklerim zarar görecekti.İntihara karar vermiş bir genç gibi hissediyordum.İntihara karar verince insan mutlu olmaz mıydı?Öyle duymuştum,mutlu olmuyormuş ama.Babama son kez sarılmış küçük kardeşimi son kez azarlamıştım.Cenazemin yakılmasını istemiyordum.Bir mezarım olsun istiyordum.Toprağın altında çürüyüp insanların gözyaşlarını hissetmek istiyordum.Rosé'yi çok seviyordum,kız kardeşim...Yoongi ve Jimin'in cok uzulmemesini diliyordum.Onların üzülmesini istemiyordum.Rosé'ye iyi baksınlar lütfen.O çok duygusaldır ve hemen incinir.Jisoo'yu seviyordum,arkasından sövsem bile seviyordum.Jennie tatlı biriydi Jungkook'da öyle.Bayan Hari ve kocasına çok teşekkür ederim.Seokjin'i sevmesem de onun da düzelmesini istiyordum.

Taehyung hâlâ gelmiyor,karşımdaki adam derin bir telefon konuşmasına girmişti.Yerinde durmadan sinirle yürümeye başladığında silahını beline koyduğunu görmüştüm.Ellerimle yavaş yavaş geriye giderken arkasına döndüğü anda ayağa kalkıp kaçmaya başlamıştım.Kalbim yüreğimde atarken ağaçların arkasından koşmaya dikkat ediyordum.

Stajyer Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin