PUZZLE PARÇASI

Bölüm 4

Sabah gözümü delip geçen güneşle huzursuzca yatakta döndüm. Örtüyü kafama kadar çekip biraz daha uyuma hayalleri kurdum. Odamın kapısının hışımla açılmasını görmezden geldim.  Adım sesleri yatağa doğru yaklasırken tepkisizliğimi korumaya devam ettim. Üstümdeki örtünün hızlıca çekilmesiyle gözlerimi açıp karşımdaki Eren'e sinirle baktım. Hayırdır dercesine başımı salladım. ''Kalkmayı düşünmüyorsun galiba?'' dedi meraklı bakışlarla. Kafamı yastığa gömüp ''Nolur biraz daha uyuyayım. Hem uykumu alamadım ben!'' diye mırıldandım. 

''Saatten haberin var mı?? Saat 2 oldu. Hem bugün bir davet var. Unutmamışsındır diye umuyorum.'' dedi azarlarcasına. Kafamı hızlıca kaldırıp far görmüş tavşan misali gözlerine baktım. ''Unuttun di mi ? Bunun iş için ne kadar önemli bir davet olduğunu biliyorsun. Şimdi hemen kalk ve kendine gel.'' 

Unutmuştum.. Bu annem ve Erenlerin ortak şirketi için çok önemliydi. Ben de bu tarz davetlerde, toplantılarda annemi temsilen bulunuyordum. Annem ölmüş olabilir ama namı asla. Hızlıca yataktan kalkıp duşa girdim. Duş sonrası bakım rutinimi tamamladıktan sonra rahat bir şeyler giyip aşağı indim. Kendime yulaf tabağı hazırlayıp afiyetle yedim. Kardeşimi çok özlemiştim. Halamlarda bir süre daha kalması gerekiyordu. Düşüncelere dalmış yeri izlerken birden kendime geldim. Saate baktıgımda 16.30 olduğunu gördüm. 2 saate falan Eren beni almaya gelecekti ve ben hala hazırlanmaya başlamamıştım.

Yukarı çıkıp dolabı inceledikten sonra kafamda oluşturduğum kombini ayarlayıp yatağın üzerine attım. (Resimdeki kombin)  Siyah askılı kenarında yırtmacı olan elbisemi giydim.  Nemli saçlarımı kurutup düzleştirdim ve kızıl saçlarımı serbest bırakmaya karar verdim. Çok abartılı olmayacak şekilde makyajımı yaptım. Eyeliner çekerken yaşadığım ufak çaplı sinir krizinin ardından iki tarafında eşit olduğuna karar verip aynada kendimi tebrik ettim.Bordo rujuma bakıp gülümsedim ve elime alarak sürdüm. Uzun beyaz küpelerimi taktım. Siyah eldivenlerimi taktıktan sonra parmağıma yüzüklerimden birini taktım. Tek eksiğim olan parfümle küçük çaplı banyo yaptım.

 Sonrasında boynumun boş kaldığını fark ettim. Çekmeceyi açıp minik bir tebessümle siyah kutuyu elime aldım. Annemin ölmeden önce bana doğum günümde aldığı kolyeyi taktım. O kadar güzel ve narindi ki.. Tıpkı annem gibi. Telefonun sesi duygusallığımı bozunca ayağa kalkıp telefonu elime alıp yanıtladım.

''Güneş hazır mısın? Ben geldim aşağıdayım.'' dedi Eren tüm ciddiyetiyle.

 Bu ne gerginlik abi bir dakika. ''Off hayır olamaz! Daha giyinmedim ki ben.'' dedim dudağımı büzüp şımarık bir tavır takınarak. Tek amacım gerginliği almaktı.

''Güneş nasıl ya? Saat 7 oldu 7 !! Şimdi oraya geliyorum ve seni pijamalarınla götürüyorum davete.'' vayy baya ürkütücüydü.

 Kapıya yaklaştığımda kahkaha atmıştım. Kapıyı açıp ''Pijama da iyi fikirdi aslında. Neyse artık başka bir zaman.'' dedim.

Bana bakıp gülümseyerek yanıma geldi. Bir ıslık çalıp elimi öptü. 'Yuh bu ne güzellik ama.. Neyse bu güzelliğin hatrına benimle alay etmene göz yumuyorum.'' dedi gülerek. Teşekkür ederek Eren'in arabasına doğru yürüdüm. ''Bu sefer ben mi kullansam senin bebeği?'' diye sordum bilerek. İzin vermeyeceğini biliyordum. Gözlerime uzun uzun bakıp sürücü koltuğuna geçti. Kahkaha atarak yanına oturdum ve arabayı çalıştırmasını bekledim.

Mekana geldiğimizde görevli kapımı açtı. Nezaketle başımı eğip teşekkür ettim. Eren arabayı valeye teslim ettikten sonra koluna girip içeriye yürüdüm. Mekan buram buram zenginlik kokuyordu. Beyaz, altın ve gümüş renklerinin hakim olduğu mekan adeta ben buradayım diye bağırıyordu. Davetlilerin hemen hemen hepsi gelmişti ve etraf çok kalabalıktı. İçeri girdiğimiz an tüm dikkatleri üstümüze çekmiştik ve herkesin gözü üstümüzdeydi. Geç gelmenin zararları diye mırıldandım kendi kendime. Masamıza yürürken tanıdıklara başımla selam verip sahte bir gülümseme takınmıştım. Masaya geçip oturduğumuzda derin bir nefes aldım.