Bugün yine o pazartesi günlerindendi , gözlerimi açmalı ve okula gitmek için hazırlanmalıydım . Uyanmak istemiyordum daha iyileşmemiştim ama gitmek zorunda olduğumu biliyordum . Aynada yine o dağınık saçlarımla başbaşaydım , neden normal değildim ki ? Bu bunalımdan çıkmak ve dışarıya çıkıp biraz hava solumak için kıyafetlerime bakınırken telefon çaldı tabii ki arayan en iyi arkadaşım adams'dı. Artık okula gitmek kaçınılmazdı , bir kaç kıyafet seçip giyinmeye giderken evin içinde yankılanan müzikle dans ediyordum , saçlarıma şekil verdikten sonra evden çıkmam uzun sürmemişti. Yine kulaklığım dolanık ve çözmek için çabalayan bir benle güne başlamıştım. Okula doğru girerken yine oradaydı tam karşımda , ne güzel gülüyordu . Her gün nasıl da bu kadar dayanılmaz görünebiliyordu? Okulun en yakışıklı erkeği olduğu kesindi , benden tarafa baktı ve evet göz gözeydik , yine fırtınalar ardında ne yapacağımı bilmeden duruyordum . Nasıl bir derinlikti ? Nasıl böyle iyi hissettiriyordu ? Bu uzun bakışmamıza arkadaşları 'jess hadi adamım beyzbolla ' diyerek son verdi. Gözlerimiz ayrıldı , evet hala herşey yerli yerindeydi , ayaklarımın üstüne basabiliyordum , herşey normale dönmüştü. Dağılan kafamı toplayarak sınıfa doğru ilerlemeye başladım , en arka yine boştu ve ben hep oraya otururdum . Hoca dersi anlatırken ben jess'i düşünüyordum. Açıklamalı mıydım? Sevgimi göstermeli miydim? Korkuyordum ama bir yandan da korkum kadar cesurdum , ne olacaksa onun yüzünden olsun istiyordum . Ama o bunların hiç birini bilmiyordu , belki oda hissediyordu ama onu da ben bilmiyordum . Ben bunları düşünürken ders arasıyla sonlandı herşey ve kapıda bana bakan iki çift göz vardı ; Jess.
