Serendipçe🤍ʏᴀʟı çᴀᴘᴋıɴı

Bölüm 4

Düşündüklerimi bir kenara çekip, Ferit'e nolduğunu merak ettim."Ferit harbiden noldu sana,niye betin benzin atmıştı."
"Ya şey kan alacaklarmış"dedi,utana sıkıla."Ee yani hadi kalk verelim o zaman."(kan🤓)"Yok gitmeyelim."
"Ay Ferit salak mısın hadi."

Ferit sırıttı ve"Bakıyorum da çok meraklısın benimle evlenmeye"dedi, göz kırparak. "He Ferit he çok meraklıyım,o kadar meraklıyım ki hemen evlenelim çocuk yapalım,mutlu mesut yaşayalım diyorum biliyor musun?"dediğim gibi, Ferit'in suratı düştü.

"Ya Seyran şey." Durdu,"Ben korkuyorum iğneden"dedi."Ne!"diyerek, kahkaha atmaya başladım. Ferit bana pis pis bakıyordu. "Ya eşek kadar oldun hala iğneden korkuyor musun?"diyerek,bir daha kahkaha atmaya başladım.

"Ya Seyran ya seninle de bir şey konuşulmuyor. Ben eve gidiyorum ya"diyip,koltuktan kalktı. Kolundan tutup tekrar koltuğa oturmasını sağladım,ama hala kahkaha atmaya devam ediyordum.

Ferit tekrar kalkmaya yeltenince sustum ve "Tamam,tamam sustum. Bak gülmüyorum. Gülmeyeceğim."
"Yemin et."dedi.
"Valla ya gülmicem."derken,ayağa kalkıyordum."Seyran ben çok ciddiyim,kan vermesek olmaz mı?" "Ferit evlenmek istemiyorsan zorunlu değil tabiiki,"dedim,ve gülerek devam ettim."ama biz maalesef evlenmek zorundayız."dedim, üzülerek.

O da üzgün üzgün ayağa kalktı ve elimi tuttu. Elimi çektim "Napıyorsun be."dedim."Elimi tutacaksın dimi?"
"Elinimi tutacağım, şaka mısın ya,niye?"
"Ya seyran vallahi korkuyorum ya,niye inanmıyorsun?" Bu çocuk nasıl bu kadar masum bakabiliyordu anlamıyorum.
"Tamam,kan alınırken tutarım." Gülümsedi,ve havadan öpücük attı."Canım karım benim."dedi.

Odaya girerken"Seyran benim aklımı bulandıracak şeyler söyle tamam mı? Kafam başka yerlere gitsin." "Tamam, Ferit. Tamam"dedim. Ferit koltuğa oturdu. Elime uzandı ve tuttu. Hemşire kolunu pamukla temizlerken,oraya bakmaması için elimle yüzünü kendime döndürdüm.

"Ferit niye kan alıyorlar biliyor musun?"diye sordum,aklını karıştırmak için. "Niye."dedi,acı çekiyormuş gibi gözükürken. Bu çocuk gerçekten salaktı,daha iğneyi koluna sokmamıştı bile."Kanında bulaşıcı bir hastalık varsa, eşine de bulaşmasın diye."

Göz devirdi."Ne yani benim bulaşıcı bir hastalığım olsa evlenmekten mi vazgeçeceğiz,ne saçma." "En küçük şeyde seninle evlenmekten vazgeçerim biliyorsun dimi Ferit."dedim. "Biliyorum karıcığım"dedi, gevşek gevşek. O sırada hemşire iğneyi yapacağının sinyallerini verdi.

"Hem,"dedim,bağırarak. Sadece Ferit'in bana bakmasını istemiştim,ama odada ki herkes bana bakıyordu. "Biz beraber olmayacağız ki niye bulaşsın hastalık."dedim,sessiz sessiz.

O sırada hemşire iğneyi yapıyordu. "Ne!"diye bağırdı. Ben sadece aklı başka bir yere gitsin diye bunu söylemiştim, ama bu eşek gerçekten bizim beraber olacağımızı düşünüyordu!?

"Ferit salak mısın? Tabiki beraber olmayacağız."dedim. Çok ciddiyim, Ferit'le beraber olmayacaktım."Ama biz evleneceğiz Seyran,evli insanlar çocuk yapar."dedi,bu sırada hemşire iğneyi yapmış ve Ferit'i koltuktan neredeyse itmişti,ama Ferit'in umrunda olmamıştı.

Daha fazla rezil olmamak için Ferit'i odadan çıkarmış ve kapının önünde onu beraber olmayacağımıza ikna etmiştim.
Şaka yapmıyorum tam 25 dakika uğraştıktan sonra "Ne de olsa kocan Ferit Korhan illa ki onun alanına gireceksin"diyip,göz kırpmıştı.

Daha fazla uğraşmak istemediğim için "Evet Ferit,aynen öyle."diye geçiştirmiştim. Sonra ki durak nikah günü almak için,evlendirme dairesiydi. Başvurduktan sonra,huzurlu bir yerlere gitmek için arabaya bindik. O sırada ablam aradı. "Hoparlöre alsana,abimle de konuşurum."dedi.