Serendipçe🤍ʏᴀʟı çᴀᴘᴋıɴı

Bölüm 6

İsteme olduktan sonra Orhan baba hemen otele gideceklerini söylediler. Malum yarın düğünümüz var ya:')

Onlar gittikten sonra babam beni yanına çağırdı. Ayakkabılarını çıkarmış, gevşek gevşek oturuyordu. "Buyur baba."dedim,sakince. "Kız iyi bahtın varmış ha iyi bahtın varmış. Yarın o eve gelin gidicin diye bizi unutma ha sakın. Biz de zaten çok bekletmeyiz,2-3 haftaya geliriz görürüz Halis ağayı. Sen napicin biliyin inşallah!"dedi. Ben de birşey anlamadığım için konuşmadım. Bir anda bağırdı. "Yav napicin! Arkadaşça oturiciniz mi gerdek gecesinde ha! Kocana karılık edicin başka ne yapicin!"

Ferit'le bu konuları konuştuğumuz için gayet rahattım,o yüzden kafamı sallayıp odama çıktım. Ablam da yatağa uzanmış telefonuna bakıyordu. "Ablacımm Korhan oluyorsun yarınn. İnşallah unutmazsın bizi."dedi, şakaya vurarak.

Ben zaten sinirli ve duygusalken ablamın söylediği şeylerle daha da dellenmiştim. "Ya abla ne diyorsun ya! Ben niye unutayım sizi. Ben gitmemek için bahane arıyorken senin dediğin şeye bak."diye ağlamaya başladım.

~Yazar'dan~

Seyran deli gibi ağlıyorken,Suna da ona sarılıp,öpüyordu. "Ablacım bak tamam özür dilerim,üzgünsün farkındayım sadece birazcık gül diye yaptım. Bana bak Seyran evet tanımadığın biriyle evleniyorsun,ama Ferit bence senin isteğin olmadan hiçbir şey yapmayacaktır. Bir zamandan sonra alışırsın,zaten babam da söyledi biz de gideceğiz İstanbul'a diye. Hem bizden ayrı kalmayacaksın,hem de kocan senin bir dediğini iki etmeyecek. Bak ben eminim Ferit sana çok iyi bakacak,her türlü çok mutlu edecek seni. Böyle şeyleri düşün tamam mı ablam."

"Abla zaten Ferit söyledi sana dokunmam falan diye ama,"derken,daha çok ağlıyordu. "Ya acırsa bana,ya gülerse."
"Seyran,ne diyorsun ablacım ya niye gülsün çocuk sana"dedi,Suna. "Abla kendin söylüyorsun,illa birbirimize güveneceğiz. Ben ne yapacağım. Ferit öğrenmeyecek mi babamın bizi dövdüğünü. Öğrenecek abla. Ya daha bugün sordu,sen neden okumuyorsun diye. Ben napcam. Babamın beni okumatmadığını söylersem benim kaydımı yaptırır belki ama,"burnunu çekti. Gözyaşlarını sildi ve oturur pozisyona geldi. "Acıyacak bana,zate-"

"Yeter Seyran. Ya sen salak mısın,çocuk dün gelmiş burada beklemiş. Daha ilk günden bunları yapan biri sence seni hor görür mü? Ben söyleyeyim görmez,görmeyecek. Sen ona değil kendine güven, hiçbir şey olmayacak tamam mı güzelim."

Seyran durgun bir şekilde 'Tamam' dedikten sonra yatağa uzandı ve düşünmeye başladı. Yarın erken kalkması gerektiğini biliyordu,ama uyumak ve birdaha asla uyanmamak istiyordu...

~Ferit'ten~

Otele geldikten sonra Seyran aklımdan çıkmadı. Duşa girdim,kıyafetlerimi değiştirip yatağıma uzandım ve telefonumda oyalanmaya başladım. Kapım çaldı ve annem geldi. "Oğluşum girebilir miyim?" "Gel anne tabi,gel."
Annem yanıma geldi ve yatağa oturdu.
"Heyecanlı mısınn? Evleniyorsun yarın."
Yutkundum. "Hı hı çok heyecanlıyım."dedim,durgunca. Annem ellerimi tuttu ve "Oğlum,annecim bak ani oldu ama,biliyorsun deden isted-" "

"Anne,dedem istedi diye ben başka ne yapacağım ya! Amerika'ya gönderdiniz, tamam dedim. Buraya geldim,bana kuralları öğretmek için neler neler yaptınız,yine sesimi çıkarmadım,tamam dedim. Evleneceksin dediniz karşı çıkmaya çalıştım,canınız babanız bana tokat attı. Şimdi de gelmiş torun istiyorum diyorsunuz. Anne sen de babamla zorla evlendin. Evlenmedin mi? Sen de böyle zamanlardan geçtin. Seyran istemiyor ben de ona söz verdim. Kusura bakmayın Seyran isteyene,evet diyene kadar bekleyeceksiniz. Beklemek zorundasınız. Bitti!"sonlara doğru hafif bağırdım.

Annem yüzüme baktı,gözleri dolmuştu.
"Özür dilerim annecim. Ben sesimi çıkaramadım,özür dilerim. Ailemden ne gördüysem onu yaptım. Keşke en başta konuşsaydım en başta sesimi çıkarsaydım,böyle olmazdı."dedi ve kalktı. Kapıyı açarken "Seni seviyorum oğlum"dedi ve çıktı.