Mina'nın Yeni Yıl Hedefleri

["Stay."]

Katsuki yatağa geri yattığında, hâlâ en az bu yataktan en son kalkışındaki kadar enerjik ve uykusuz olduğunu farketti.
Kendini düşünmekten alıkoyamıyordu ve bu, artık sinirlerini iyice yıpratacak raddeye gelmişti.
Düşüncelerinden uzaklaşmak için telefonunu aldı ve bir playlist daha açtı.
Saatler 06.52'yi gösterdiğinde Katsuki sonunda uykuya dalmıştı.

* * *

Mina esneyerek hole girdi, Shōto Tenya'yla ders çalışıyor, Kirishima ise Denki'ye fırça çekiyordu.
Genel olarak bütün DekuSquad ve BakuSquad üyeleri holdeydi.
İki kişi hâriç,

"Hey gençlik! Bakubabe'm nerede?"

Ochako tek kaşını kaldırdı, bir şey farketmişti.

"Sabah Denki'yi alırken gece uyuyamadığı için akşama kadar uyuyacağını söylemişti." diye konuştu stabil sesiyle Eijirō.

Arkadan ince bir ses geldi.

"Peki Deku-kun nerede?"

Tenya gülümseyerek ayağa kalktı ve yumuşak bir sesle konuştu,

"Ben bakarım,"

Tenya diğerlerine kısaca el sallayıp merdivenlere yöneldi.

Izuku genelde hep erken kalkar ve kısa bir antrenmandan sonra hole gelip arkadaşlarıyla takılırdı.

Izuku'nun odasını bulduğunda kapısını tıklattı iri oğlan.

"Izuku-kun! Girebilir miyim?"

Çok geçmeden kapı açılmıştı,

"Ah, ben de tam çıkıyordum Tenya-kun. Bugün biraz sert yapmışım antrenmanımı, çok yorgun düştüm ve uyuya kaldım. Kusura bakmayın,"

Tenya gülümseyerek konuştu,

"Hiç sorun değil, eğer kendini yeterince iyi hissediyorsan aşağı inelim mi?"

Izuku kafasını olumlu anlamda salladı ve ikisi merdivenlere yöneldiler.

-Bu sırada aşağıda olanlar;

Mina kendini bir pufun üstüne attı ve ne yapacağını kısaca bir taradı, sonra puftan bir anda kalktı ve en yakınındaki bir masanın üstüne çıktı.

"Gençler, beni iyi dinleyin! Izuku-kun geldiğinde 'Kacchan'ını soracaktır, kimse nerede olduğunu bilmiyormuş gibi davranacak, anlaşıldı mı?!"

Ochako'nun yüreği ağzına gelmişti, hızlıca Tsuyu'ya sarıldı ve derin bir nefes aldı.

"Sen hâlâ o konuda mısın Mina?"

Mina genişçe sırıttı,

"Kesinlikle! Shiplerim gerçekleşene kadar tek gündemim bu olacak."

Sero elini alnına vurdu,

"Mina biraz fazla olmuyor mu bebeğim?"

Pembe olan masadan indi ve Sero'ya yaklaştı,

"Bir sorun mu vardı bant makinası?"

Sero daha cevap veremeden pembeli onun saçını çekti ve son kez ekleyerek kendini pufuna tekrar attı.

"Izuku sorduğunda hiçbir şey bilmiyormuş gibi davranacağız!"

Tenya ve Izuku aşağı indiklerinde Mina Izuku'ya boş boş bakarak sırıtıyordu,
Izuku Mina'dan olabildiğince uzak bir puf seçti ve ona gergince oturdu.

"Hoşgeldin Deku-kun! Nerelerdeydin?" diye atıldı Ochako.

Izuku gülümseyerek Tenya'ya söylediklerinin aynısını söyledi,

Shōto ise tamamen pervâsızca ortamın havasını bozdu.

"Kendine dikkat etmezsen sonun Kaminari-san gibi olacak Midoriya."

Izuku kekeleyerek bir şeyler söylemeye çalışırken, Denki ise sadece kitaba odaklanıyormuş gibi yapıyordu.

Sonunda Izuku konuyu değiştirmeye karar verdi,

"Kacchan nerede bu arada?"

Ochako gülmemek için zor dururken, Mina sırıtışını gizlemek için basbayağı hiç çaba göstermiyordu.

Kirishima mırıldandı,

"Bilmiyorum,"

Izuku gerilmeye başlamıştı.

"Her sabah bu holde bizimle birlikte olurdu... Dün gece ayak sesleri duymuştum, kesin uyuyamadı!"

Çilli oğlan ayaklandı ve son kez ekleyerek merdivenlere yöneldi,

"Kacchan'a bakıp geliyorum."

Izuku'nun gittiğinden emin olduktan sonra Ochako kahkahasını tutamadı.

Izuku merdivenleri mırıldanarak çıktı ve 'Kacchan'ın odasını bulduğunda hafifçe tıklattı,

"Kacchan, uyanık mısın?"

Tuttuğu nefesini verdi çünkü saçı dağınık ve besbelli uykudan yeni kalkmış olan siniri bozuk bir Katsuki onu karşılamıştı.

"Beni uyandırmak için kayda değer bir sebebin olsa iyi olur inek!" dedi hırlayarak.

Izuku kekeledi, Katsuki'nin siniri altında resmen küçüldükçe küçülüyordu.

"Ben, ben şey- aşağı inmemiştin ve merak ettik. Her s-sabah bizimle olursun çünkü,"

Katsuki kaşlarını çattı.

"Sabah erkenden bok saçlıyla birlikte sidik saçlıyı revirden almıştık. Ona akşama kadar uyuyacağımı ve gelmezsem diğerlerine haber vermesini söylemiştim. Çok kötü bir yalancısın Deku."

Izuku'nun gözleri faltaşı gibi açıldı.

"H-hayır, gerçekten! Kirishima-kun bir şey söylemedi, sorduğumda sadece 'bilmiyorum' dedi!"

Katsuki derin bir nefes verdi ve kafasını salladı.

"Pekâla, ne sikime geldiğin sikimde değil. Eğer aşağıdakiler cidden merak ettilerse sen iletirsin, şimdi uyuyacağım seni yeşil bok."

Izuku kafasını salladı fakat Katsuki tam kapıyı kapatacakken eliyle kapatmasını engelledi.

"Uyku sorunların var, değil mi? Bende tam bunun için birçok malzeme var. Şurup, çay, hap, hangisi sana uygunsa. Birkaç tanesini deneme amaçlı verebilirim, iyi gelir."

Katsuki'nin sinirleri iyice hoplamaya başlamıştı.

"Senin o iğrenç küçük ilaçlarına ihtiyacı-...."

Ama Katsuki (şaşırtıcı bir şekilde) mantıklı düşünebiliyordu.

"Peki. Getir bakalım."

Izuku kocaman bir gülümseme sundu ve koşarak Katsuki'ninkinin hemen yanında bulunan odasına gitti.
Kucak dolusu ilaçlarla geri geldi ve onları Katsuki'nin yatağına bıraktı.

Izuku gururla gülümserken, Katsuki afallamıştı.

"Neden- neden bu kadar çok var lan?"

Izuku kıkırdayarak gamsızca ekledi,

"Ortaokulda çok fazla uyku sorunları çekiyordum ve hatta insomnia teşhisi konulmuştu. Aylarca çözüm aradım ve bunlar da öylece birikti, yine uykusuzluk yaşarsam diye hepsini nolur nolmaz UA'ye taşımıştım ama artık kullanmıyorum."

Ortaokul... Izuku'nun sorunları...

Katsuki kafasını sallayarak aklına gelen kötü anıları uzaklaştırdı.

"Anladım."

Yataktakileri kucakladı, tek tek çekmecelere yerleştirmeye başladı.

Izuku kapıya yöneldi ve kapıyı açarken kısık sesle söyledi,

"Gidiyorum o zaman, iyi uykular."

Katsuki konuştu, sesi Izuku'nunkinden daha kısıktı.

"Kal."

----746 kelime----

<3