Mina'nın Yeni Yıl Hedefleri

Katsuki's childish excitement.

Izuku odasına çekildiğinde, Katsuki derin bir nefes aldı. Gözleri yaşlıydı, ve nedense kendisini genişçe sırıtmaktan alıkoyamıyordu.

Yüzündeki sırıtışı silmeye çalışarak yatağına oturdu.

Bu gece uyuyamayacaktı, orası kesindi. Uyumak da istemiyordu ya...

-----

Kiribok:

hey bok-

-Efendim

uyanik misin-

-Yok uyuyorum

tamam senin odaya
geliyorum o zaman-

-Ne

-Hayır

-Gelme aq

birisiyle sikisiyorsan
gelmem-

-Kamiyleyim

Ooo...-

-Hayır lan

-Öyle değil

-İlk defa düzgün bir şekilde
konuşma fırsatı bulduk da

-Sen gelip ortamın içine
sıçma diye şeettim

*"Kiribok" kişisini engellediniz.
Engeli açmak için dokunun.*

-----

Katsuki yatağından kalktı ve kapıyı gecenin saatine aldırış etmeden bir hışımla açarak çıktı, Kirishima'nın odasının yolunu tuttu.

Kirishima'nın Kaminari ile olan ilişkisi umrunda mıydı? Hayır. (Evet.) Peki kendisinin Izuku ile olan ilişkisi onlarınkinden daha mı önemliydi? Evet.

Katsuki sonunda üzerinde "Kirishima Eijirō" yazan kapıya ulaştığında, yüzünde sadistik bir sırıtışla kapıyı tıklatmadan bir hışımla açtı.

Katsuki "ANASINI SİKEYİM ÇOK GÜZEL HABARLERİM VAR!" diye içeri girdiğinde, gözleri yaşlı bir hâlde yarı gülümseyen bir Denki ve içeri giren sarışına kızgın bakışlar atan bir Eijirō ile karşılaşmıştı.

"Gelme demiştim..." diye mırıldandı Eijirō ama, artık çok geçti çünkü Katsuki kulaklarına varan bir sırıtışla çoktan odadaki kanepeye yerleşmişti bile.

Denki kısa bir kıkırdamadan sonra yaşlı gözlerini kırpıştırdı ve zar zor duyulan bir sesle konuştu,

"Ben gideyim o hâlde."

Eijirō Denki'ye doğru dönüp kaşlarını çattı, bir şey demek için ağzını açtıysa da lafları Katsuki'nin sesiyle kesildi.

"Otur be sidik. Kendini bizden farklı veya dışlanmış falan mı sanıyorsun he? Otur beni dinle yoksa ağzına sıçarım."

Katsuki'nin kendi çapında Denki'yi de yakın bir arkadaşı olarak gördüğünü anlatmaya çalışması, Denki'yi yatağa diken şey olmuştu.

"Tabii..." diye mırıldandı Denki.

Katsuki tekrardan sırıtmaya başladığında, Eijirō konunun ne olduğunu anlamaya başlamıştı.

"Pekâla ezikler, Izuku ve ben, bütün UA'nin içinden geçeceğiz." Dedi Katsuki hırıltılı bir sesle.

Eijirō sırıtmaya başladığında, Denki konuyu anlamamışcasına tek kaşını kaldırdı.

"Ne zamandır Midobro'ya asıl adıyla sesleniyorsun sen?"

Eijirō Katsuki'nin bir şey demesine izin vermeden Denki'ye doğru döndü ve hafif bir sırıtışla olayı anlatmaya başladı.

"Bizim bu Bakubro Midoriya'dan -ortaokuldaki konular yüzünden işte- özür diledi ve sanırım şimdi affedilmiş," Katsuki'ye döndü, "Değil mi?"

Katsuki gururlu bir ifâdeyle sırtını geriye yasladı ve rahat bir nefes verdi.

"Kesinlikle."

Denki'nin gözleri parıldadı, "Vay!" dedi ve elini kısa bir tokalaşma için ileri uzattı. "Sanırım korkmamız gerekiyor, ha?"

Eijirō anlamaz bir ifâde takındı, "Neden korkalım k‐"

"Altınıza sıçın veletler!" bir yandan Denki'yle tokalaşırken Eijirō'nun sözünü şımarık bir tutumla kesti Katsuki.

Denki kahkalarının arasından anlatmaya çalıştı, "Sen okula gelmediğin bir gün anlatmıştı bana, Midoriya onu affederse onunla birlik olup okulun en iyi kahraman ikilisi olmayı hedefliyormuş."

Eijirō'nun gözleri sırıtışıyla beraber büyürken Katsuki kendi sırıtışını hayvanca büyüterek kızarmış yanaklarının etkisini görmezden gelmeye çalıştı.

"Vay, vay. E sen aşkından ölüyorsun?" Dedi alaycı sesiyle Eijirō,

"Kendini siktirtme kızıl bok, vallaha gebertirim seni." Katsuki'nin tehditleri ise korkulmak için fazla sıradandı.

——

merhabaa!!
bölüm atmayalı bayağı oldu, değil mi? :"
geciktirdiğim için üzgünüm, ayrıca bu bölüm fazla kısa oldu, onun için de üzügünüm. 😔
sıradaki bölümü de kısa sürede yayınlayamayacağım büyük ihtimâl, ama elimden geleni yapacağım, söz!
kendinize iyi bakın, su içmeyi unutmayın. 🫶🏻

–494 kelime– <3