საიდუმლო მერვე ვარსკვლავზე🌟PK.JM

თავი მერვე💟

«მეტად სერიოზულად დაუბრუნა პასუხი და ხმის ტემბრში სიბრაზეც თან ერეოდა...»

- წავედით! უნდა აღვნიშნოთ!(ჯა)
- მეც ძალიან მინდა თქვენთან ერთად გართობა, მაგრან ბარში უნდა დავბრუნდე(ჯუ)__ამოიხვნეშა ჯუიუნმა და მეგობრებს დაემშვიდობა
- ჩვენ მაინც აღვნიშნოთ?(ფლ)
- ჰომ, კარგი, მაგრამ სულ ცოტახნით ხომიცი ბავშვებს რეპეტიცია აქვთ(სნ)
- რაღას ველოდებით?! წავიდეთ!!(ჯა)
- ჩემთან ერთად წამოხვალ?(ფლ)
- მე ტაქსით წავალ თქვენ ორი ერთად წამოდით ხომიცით სიჩქარე არ მიყვარს(ჯა)
- კარგი მაშინ იქვე სახლთან გაიარე რამე იყიდე(სნ)__ჯიამ თავი დაუქნია, ტაქსი გააჩერა და ისიც ჩამოშორდა მეგობრებს
- ხოო ეხლა რავქნათ?(ფლ)
- არ წავიდეთ?(სნ)
- ხო მაგრამ, შენი ახალი მეგობრები ცოტა არიყოს ზედმეტად დიდხნიანად გვაშტერდებიან იქნებ რამის თქმა უნდათ?(ფლ)
- კარგი რა ფელიქს, ჩაფხუტი მომეცი(სნ)__ფელიქი მოტოციკლს შემოაჯდა ჩაფხუტი გაიკეთა, სოიუნიც უკან მიუჯდა და წასვლამდე კიდევ ერთხელ დაუქნია ბიჭებს ხელი, მაგრამ საპასუხოდ დამშვიდობება ჯიმინისა და ჯუნის გარდა ყველასგან მიიღო.
———

- რა საყვარლები იყვნენ!!(ჯქ)__თვალები ააფახურა ჯონქუქმა
- საყვარლები? სერიოზულად?(ნჯ)
- მოკეტე იდიოტო(ჯმ)
- რა აგრესიაა, რამე მოხდა?(ჯნ)
- არაფერი მომხდარა(ჯმ)
- ეგ კარგი მაგრამ, სახლში აღარ მივდივართ?დავიღალეე(თჰ)
- ხო მართლა, აქ რატომვდგავართ ამდენხანს, ამიხსნის ვინმე?(ჰბ)
- იმიტომ, რომ ეს ორი იდიოტი ადგილიდან არ იძვრის!(ჯქ)
- ჯუნ აღარ მოდიხართ?(ჰბ)
- ნუ ჯუჯღუნებ ჯონქუქ, მოვდივართ(ჯმ)__საბოლოოდ ყველა ერთ მანქანაში მოთავსდა და  სახლის გზას გაუდგნენ.
———

- კარი ღიაა(ჯა)__სახლიდან მოისმა ჯიას შემოძახილი, ორივე ერთად სახლში შევიდა
- დიდი დრო არ გვაქვს, შენ კი არც კი იფიქრო დღეს გაცდენა!(სნ)__ფელიქსმა სალაპარაკოდ გაღებული პირი ისევ დახურა და ამოიხვნეშა
- მაინც ძალით წამათრევ(ფლ)__ჯიამ დასალევი ჩამოასხა და ყველანაირი თან მიააყოლებელი სამზარეულოდან გამოიტანა
- სოიუნ!(ფლ)__ფელიქსმა ჭიქა ხელში აიღო და სოიუნს ხელი მხარზე გადადო
- მხოლოდ ისღა დამრჩენია გაგაფრთხილო რომ არ დაგვივიწყო(ფლ)__თავი დახარა
- ჯერ არ დაგილევია და უკვე მთვრალი ხარ?(ჯა)
- და რაც მთავარი ბიჭებთან მთლად ისეც..ხომიხვდი ნუიქნები(ფლ)
- უნდა მიგელოცა ახალი კარიერის დაწყება და არა უფროსი, ეგოისტი ძმასავით ჭკუა დაგერიგებინა იდიტო!
- ჯია მაცადე გადავალ მაგაზეც!(ფლ)
- სულ რაღაც 2 წუთი გაქვს და გავდივართ(სნ)
- ჯანდაბას, მაინც გაფრთხილებ არ დაგავიწყდეს რომ ჩვენც გყავართ და რაც შეეხება შენს ახალ კარიერას, იმედი მაქვს თავს გაართმევ! გილოცავ(ფლ)__ჯიაც ჭიქიც აწევით დაეთანხმა და დალია, სოიუნი ფელიქსს აკვირდებოდა და ღიმილს ვერ იკავებდა მისი ბავშვური ქცევების შემხედვარე
- ადექი წავედით(სნ)__მხარზე წაბიძგა, მის ჩანთას ხელი მოკიდა და გარეთ გავიდა. ფელიქსიც უკან აედევნა და დარბაზში შესვლისთანავე ატყდა ხმაური
- ნუნა/ონნიე! გილოცავთ!__ბავშვები ყვავილებით ხელში მისვლისთანავე შეეგებნენ სოიუნს
- თქვენ საიდან გაიგეთ?(სნ)__ჩაეცინა და ყველას ერთად მოეხვია, ბავშვებმა მზერა ფელიქსისკენ გააპარეს
- მე ვუთხარი! ხო ისიც გავაფრთხილე რომ არავისთვის ეთქვათ(ფლ)__ბავშვებს ყვავილები გამოართვა და ფრთხილად გვერდზე გადადო
- ნუნა...შენ თუ წახვალ...
- მე თუ წავალ ჩემი მარჯვენა ხელი მოგხედავთ მაგრამ მეც შემოგვლიგ ხოლმე, რომ დავრწმუნდე მაინც(სნ)__ფელიქსისკენ მიანიშნა ბავშვებს და თვალი ჩაუკრა
- ვინ მე?!(ფლ)
- ხო შენ, ჩემი შემცვლელი იქნები(სნ)__მაშინვე თვალები გაუნათდა და თავი დაუქნია
- გპირდები მივხედავ!(ფლ)__ბავშვებსაც არ გოუთქვამთ პროტესტი
- შენთვის აჯობებს თორემ ხომ იცი ვერ გადამირჩები! კარგი, ბავშვებო ადგილებზე!(სნ)__ისევ რეპეტიცია..დამღლელი ხმაური, როგორც იქნა დასრულდა
- ფაქტია სახლში რომ იმუშავეთ, კარგად გამოგდით, არ დაგავიწყდეთ სულ რაღაც 3 დღე დაგვრჩა და ბასკინგზე გავდივართ თავი არ დოზოგოთ სახლშიც ივარჯიშეთ იმ მოძრაობებზე რომლებიც ხშირად გერევათ(სნ)__ფეხზე წამოდგა და გველას თბილად გაუღიმა
- თქვენი იმედი მაქვს სახლში ფრთხილად დაბრუნდით(სნ)__ბავშვები გააცილა და ფელიქსს მიუბრუბდა, რომელიც იატაკზე ჩამომჯდარი ტელეფონს აკვირდებოდა..
- წავიდეთ რა ბარგი უნდა ჩავალაგო(სნ)__დაღლილი ხმით უთხრა, ტელეფონი ხელიდან გამოართვა, ისიცნდაღლილი წამოდგა ტელეფონი გამოართვა და ორივე სახლის გზას გაუდგა
- ბარგი უნდა ჩაალაგო..?უკვე..?(ფლ)
- ხვალ მიწევს გადასვლა...(სნ)__ფელიქსმაც თავი დაუქნია..სახლში მისვლისთანავე სოიუნი ბარგის ჩალაგებას შეუდგა ჯია და ფელიქსიც თან ეხმარებოდნენ, გვიან ღამით დაასრულეს ყველაფერი სოიუნის ოთახიც დაცარიელდა...სამივე დასაძინებლად თავის ოთახს დაუბრუნდა.
————