Öldüm.
Kaç kere , kaç kişi , kaç kalp , kaç hayat için..
Senden ayrıldıktan sonra farkettim aslında içimi dolduranın sen olduğunu. Kaç ay geçti aradan ruh ikizim ? Umut yavaş yavaş ölüyor bu nesnelerin dünyasında. Gecem gündüzüme , gündüzüm geceme karışıyor yavaştan.
Hissediyorum , beni istiyorlar yada ben götümden uyduruyorum bu pislik dünyadan siktirip gitmek için. Bahanem çok ölmek için sen yeter ki sor.
Gecenin ikisi saat ,yine odam karanlık.. ah bak ikiyi iki geçiyor şimdide.
Zaman geçiyor ruh ikizim.. hemde öyle bir geçiyor ki , tüm anılar yavaş yavaş silikleşiyor ama sen merak etme ; ben onları besliyorum küfürlerimle.
O kadar anlatcak şey var kı ruh ikizim , nereden başlasam bilemedim ama tek bildiğim çok iyi pezevenktin. Şimdi ise ruhun bedenden ayrılma saatleri..
Ben ölüyorum ufaktan ; kalbimde darbe , beynimde devrim var...
Senin bilmediğin.
