Yaşam

2-ci bölüm:Bencillik

Önce Hayatın acı duvarlarına vurdum kendimi,
Sonra yok olmak,hiç olmak,her kesin yok olmasını istedim.
Sanahın hiç doğmamasını,
Bir gün aşık olduğum gecenin hiç gelmemesini,
Onca umut dolu insan varken,
Kendi umutsuzluğumun onları sarmasını,
Kırılmış bin parça olmuş hayallerimin ayna gibi yansıyan yüreğime verdiği ölüm hissini,
İstemesemde başkalarının hayallerini kendi enkazımım altında öldürmek istedim.
Sabahın hiç doğmamasını ,
Gecenin gelmemisini istediğim an en en büyük bencilliği yaptım.
Ölü ola bilirdim ama başkalarının da benim bir anlık olan depresyonum için dünyanın yok olmasını istemek en büyük acımasızlık ve bencillikdir.
Hər bir dert geçicidir,
Dünyaya bu dertle gelmediysek,
Bu dertlerle də gitmeyeceğiz.
Çok eminim .Çünki bunu bizlere peygamber efendimiz tarafından söylendi.Söyleyin ne zaman peygamberlerimizin dedikleri gerçek olmadı?
Kendi hayatımda da bazı acılar görüyor dert ediniyorum.Şimdiye kadar sabahın hiç olmamasını,geceyle gündüzün arkadaşlığını görmek istemedim ama bu şarkı:Sil baştan başlamak gerek bazen...
Hayatı 0lamak...
Gerçekten kendime göre başkalarını mahvetmemeliyim.Bu da muazzam bir nankörlükdür.Şimdi ise Allah'a her günüm için çok az da olsa şükr eden insanlardan biri oluyorum.Zaten Allah'a nə kadar dua,zikr,şükr etsək də az.Ne yaptıysak o biri dünyaya bavul olarak onları taşıyacağız.
Geceyle gündüzü kıskanç arkadaş komşu olarak bile göriyyommm...,😁
Gecenin karanlığına,
Gündüz ne yapsın?
Gündüzün sıcaklığına,
Gecenin serinliği ne yapsın?
Zaten ay 🌙
Güneşden aldığını alıyor...:)
Allah'a emanet olun...