𝑭𝒐𝒓 𝒂𝒍𝒍 𝒕𝒉𝒆 𝒔𝒕𝒂𝒓𝒔 | 𝗥𝗢𝗦𝗘𝗞𝗢𝗢𝗞

DELİCESİNE AŞIK OLMAK

İyi okumalar...

"ROSEANNE!.."

5 Kasım saat 9:27'den sonra Jungkook'un gözleminden;

Jungkook, o gün hastanede bayılmıştı. Çalışanlar fazla stresten dolayı olduğunu düşünüp, umursamadılar. Jungkook uyandıktan sonra, hemen uykuya daldı. O gece, birinin saçlarına dokunduğunu hissetmişti.

Gözünü açmak istemedi. Yanlızca bu narin ve huzur verici ellerin, daha çok burda olmasını ve dakikalarca saçlarını okşamasını istedi. Ancak kısa süre sonra bu eller, Jungkook'u tekrar yanlızlığa terk etmişti. O kişi gittiğinde, ne kadar uyumaya çalışsada başaramamıştı.

O gün o saaten sonra, hiçbir şey hissetmedi. Ancak sabah, yoğun bakımda uyandı. Birkaç saat geçti ve yoğun bakımdan çıktı. Ne için ameliyata girdiğini bilmiyordu. Ancak başarılı geçtiğini biliyordu.

Hasta odasına alındığında, Rosé'yi hatırladı. Yanına gidicekti ancak, ne diyeceğini bilmiyordu.

Jk: "'Seni merak ettim!' Ah.. hayır. Bu çok saçma olurdu. 'Merhabaa!' Aynen Jungkook kız ameliyattan çıkmış 'Merhabaa!'. 'Rosé!' sadece Rosé mi gerçekten?"

Jungkook en sonunda şöyle düşündü;

Jk: "Ah.. aklıma ne gelirse onu söyliyeceğim."

Jungkook kolundaki serumla birlikte, Rosé'nin odasına gitti. Ancak Rosé orda değildi. Bir çalışana sordu.

?: "Ah! Siz Jungkook Bey olmalısınız. Rosé Hanım'da sizi arıyordu. Onu hasta odasına yönlendirdiğimi hatırlıyorum."

Jk: "Teşekkürler.."

Jungkook hızlıca hasta odasına gitti. Rosé orda da değildi. Etraftaki hastalara sormaya karar verdi.

Jk: "Ah.. merhaba! Burda sarı saçl-"

Hasta sözünü kesmişti:

Hasta: "Ah.. o Nora'yla beraber terasa çıktı. Seni arıyordu.."

Jk: "Çok teşekkürler!"

Jungkook aynı kişiyi düşündüklerini umdu. Kolundaki serumla, koşar adımlarla yürüyordu. "Nerdesin Rosé?.." diye geçiyordu içinden. Asansöre bindiğinde, vücudu çok ağrıyordu. Ancak vücudu umrunda değildi. Yanlızca Rosé'yi istiyordu. Tekrardan yanında olmasını..

Asansör en sonunda terasa çıktı. Teras oldukça kalabalıktı. Kocamadan bir kalabalığın arasından, umutsuzca, çaresizce, Rosé'yi arıyordu gözleri. Ordan oraya geçmeye çalışıyor, bulmaya çalışıyordu Rosé'yi.

En sonunda görmüştü Rosé'yi. Aralarındaki 1-2 metre, kilometreler gibi gelmişti Jungkook'a.

Cesurca açtığı ağzından, korku dolu bir ses çıktı. Şöyle diyordu;

"ROSEANNE!.."

-----

Gözlerinden düşen yaşlara engel olamadı, ikiside. Jungkook Rosé'ye doğru, yavaşca yürüdü. İkisininde tüm umutlarının yeşermesinin verdiği mutluluk, yüzlerine yansımıştı. Bu sefer ikiside, mutluluk göz yaşları döküyordu.

Jungkook, Rosé'nin yanına oturdu. Uzun bir süre ikiside ağzını açmadı. Rosé aşağı doğru bakıp, ayaklarını sallıyordu. Jungkook ise onu izliyordu. En sonunda Jungkook, bu sesizliği bozmaya karar vermişti;

Jk: "Hastane odasında olman gerekmez miydi?"

Ancak Rosé ona cevap vermedi. Konuyu kapatmak adına şöyle dedi;

Rosé: "Roseanne mi?"

Jk: "Bilmiyorum.."

Rosé kıkırdıyordu;

Rosé: "Gerçekten! Ne demek oluyor Roseanne?"

Jk: "Bilmiyorum ki! Aslında aklıma ilk ne geliyorsa onu söyliycektim.."

Rosé: "Yani.. bana bakınca adım 'Roseanne' gibi mi geliyor?!"

Jk: "Sadece 'Rosé' demek istememiştim."

Rosé, hala kıkırdamasını durduramıyordu. Bu Jungkook'un hoşuna gidiyordu.

Rosé: "O zaman.. bundan sonra bana hep böyle de! Roseanne yani!

Jk: "Gerçekten ister misin?!"

Rosé: "Evet! Neden istemiyim ki? Bence.. bu çok tatlı!"

Jungkook gülümsedi;

Jk: "Öyleyse tamam! Roseanne."

Rose kıkırdadı.

Rosé: "Ahh.. ne çok şey oldu ya!"

Bu sefer kıkırdayan Jungkook oldu;

Rosé: "Gülme ya! Ciddiyim ben."

Jk: "Ah! Ev sahibini arasam iyi olur."

Rosé: "Jungkook gerçekten istemiyorum. Kiramı kendim ödeyebiliri-"

Jk: "Ah.. o eve gitmiyceksin tabiki. Yeni bir ev bulana kadar, benim evimde kalabilirsin!"

Rosé: "Saçmalama!"

Jk: "Saçmalamıyorum! Gayette ciddiyim."

Rosé: "Gerçekten istemiyoru-"

Jungkook Rosé'nin sözünü kesti;

Jk: "Özür dilerim Roseanne. Ama bu sefer seni dinlemiyorum!"

Merhabaa! Bu bölüm biraz saçmaladım sanırım.
Lütfen eleştirin. Geçen bölümden beri, yazdığım
hiçbir kelime hoşuma gitmiyor.
Bu arada unutmadan, Stream
Seven army💪🏿