12/03/2023
Emrah abi bu şaşkınlığımıza daha fazla dayanamayıp anlatmaya başladı. "Çocuklar, bu genç adam Ateş Korkmaz. Aranıza katılan yeni ekip üyeniz. Uzun zamandır araştırıyorum aranıza eğitilmek için katılmak isteyen çok fazla kişi var. Bende uzun araştırmalarım sonunda bu genç adamı seçtim. Artık ekibinizin yeni üyesi Ateş Korkmaz!" Anlatmayı bitirdiğinde hepimizin yüzündeki şaşkın ifade kalkmıştı fakat hepimiz Ateş denen çocuğa sorgular gibi bakıyorduk. "Benim niye bundan haberim yoktu?" diye soruverdim sorgular bir ses tonuyla. "Artık kararları bana danışmadan mı alıyorsun? Ne zamandan beri söylermisin?" Ben değil bir başkası olsun bize söylemen gerekirdi! Söylermisin ona güvene bileceğimiz ne malum? Bu ihtimalleri düşündün mü? Ya başımıza bir iş açarsa altından nasıl kalkacaksın? diye sıraladım bütün sorularımı. O kadar sinirlenmiştim ki, nasıl bi kadar fevri davranabilirdi? Bize söylemesi gerekirdi.Emrah abi " Tamam Alev sakin ol. Neden bu kadar çok tepki verdiyini anlamıyorum. Eğitilmek için seçtim sizde eğiteceksiniz bu kadar. Daha fazla soruna gerek yok. Zaten ben uzun zamandır araştırdığımı söylemiştim. Şimdi sizi yanlız bırakıyorum ve tanışıyorsunuz tamam mı? Daha fazla problem istemiyorum."dedi ve toplantı salonundan çıktı. Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü sanki. Ama hemen kendimi topladım ve nefret dolu bakışlarımı yeni Çaylağa çevirdim. Yüzünde üstünlük taslar gibi bir ifade vardı. Ama bu uzun sürmeyecekti.
Sıla Çaylağı masaya davet etti. Çaylak hiç bekletmeden masaya oturdu. Sıla "Ee anlat bakalım yeni üye kimsin sen?" diye sordu.
Çaylak "Ben Ateş. Ateş Korkmaz. 25 yaşındayım. Ekibinize eğitilmek için katıldım" diye cevapladı.
"Neden bizim ekip?" diye sordum yeni çaylağa.
"En iyisi olduğunuzu her kes biliyor bende şansımı deneyeyim dedim. Ve seçildim kendime şanslı mı diyeyim yoksa, mükemmel mi bilmiyorum ama bu ekibe girmeyi gerçekten hakettiğimi düşünüyorum"dedi.
"Dersine iyi çalışmışsın Çaylak ama marifetlerini eğitimde de göstermeni bekliyorum" dedim. Evet onu ekibe kabul etmiştim fakat en küçük bir yanlışta benden çekeceği var ve bunu ona hatırlatmaktan usanmayacağım.
Umut "Onu ekibe kabul ettin mi yani?" diye sordu."Emrah abi araştırdığını söyledi zaten ona güveniyorum fakat en küçük bir yanlışında sonunu bizzat ben getiririm bunu unutmasın!" diye hatırlatmada bulundum.
Özgür elini Çaylağa uzatarak " Ben Özgür memnun oldum Ateş" dedi.
Çaylak Özgürün elini sıktı ve "Bende memnun oldum Özgür" dedi.
Nazlı da elini uzatıp " Bende Nazlı tanıştığıma memnun oldum Yeni üye" dedi.
Çaylak elini sıkıp " Memnun oldum Nazlı" dedi. Sıla ve Umutta kendini tanıttı. Sıra galiba bana gelmişti. Ayağa kalktım ve " Bende Alev, Çaylak. Ekipin lideriyim" Dedim ve salonu terk ettim.
(2 saat önce) Ateşin anlatımıyla.Evime son kez bakıp ordan ayrıldım. Artık burası benim evim değildi çünki tesiste eğitilmek için seçilmiştim. Dışarı çıktığımda evin önünde siyah bir araba gözüme çarptı. Camından Emrahı gördüm. Arabaya doğru yürüdüm ve arka koltuğa oturdum. "Merhaba Ateş seni gördüğüme sevindim."
"Merhaba Emrah"
"Tesiste ilk günün için heyecanlımısın?"
"Yani beni kabul edeceklermi dersin?"
"Alev biraz önyargılı ola biir ama eminim hepsi seni kabul edecektir."
"Peki sen ne diyorsan öyledir" dedim ve arkama yaslandım. Bundan sonrası sessiz bir yolculuktu. Tesisin önüne geldiğimizde arabadan indik ve tesise doğru yürüdük. Tesis hapisane gibi kalın duvarlarla çevrelenmişti. Duvarların üzeri teller ile kaplıydı. Tesisin büyük kapısından içeri girdik ve 10 katlı büyük bir binayla karşılaştık. Binanın ön bahçesi ağaçlarla kaplıydı. Binanın diğer kapısından içeri girdiğimizde büyük bir salonla karşılaştık.Ben her yeri hayranlıkla izlerken Emrah'ın sesi beni kendime getirdi. "Ee beğendim mi? "
Düşüncelerimden uzaklaşıp sorusunu cevapladım. "Gerçekten harika bir yermiş. Burada olduğum için çok mutluyum" ."Tamam o zaman hadi toplantı salonuna çıkalım" . Emrahı onaylayıp onu takip ettim. Emrah cebinden bir kart çıkarıp asansörü çağırdı. 4. katın düğmesine bastı. Çok geçmeden 4. katta indik ve toplantı salonuna doğru ilerledik. İçeri girdiğimizde her kes bizi izliyordu. İçeri geçtikten sonra konuşmalar başladı. Yarım saat sonra toplantı bitti. Alev dışarı çıktığı an Özgür "Seni kabul etmiş olabiliriz ama bu sana güvenmediğimiz gerçeğini değiştirmez. En ufak bir yanlışında hayatını kaydırırım. Bu konuda hiç şübhen olmasın" dedi nefret dolu bakışlarını gözlerime dikerek.
Umut'ta "Özgür haklı yeni üye adıyla ekibe gele bilirsin ama bizden biri değilsin olmayacaksın da. Hiçbirimiz sana güvenmiyoruz. Umarım bu gerçeği unutmazsın" dedi ve o da salonu terk etti. Açıkçası bu nefreti bekliyordum buna hazırlıklıydım. Beni aralarına kabul etmeyeceklerini biliyordum. Ama kim bilir belki de hiç bir şey düşündükleri gibi olmayacak."İyi şeyler zaman alıyorsa, zamanda iyi şeyleri bizden alır"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İçimizdeki Hain
Ficção AdolescenteTesiste operasyonlara giden 5 kişi. Aralarına yeni gelen bir üye ile nasıl düzenleri bozulur bilmiyorlar. Türlü türlü görevler ve yeni kişilikler. Belki bir aşk kim bilir.