Bütün bir sene içerisinde yapılan hatalar, entrikalar, yalan dolanlar ve ihanetler artık herkesin canına tak ettirmişti. Kan çıkmalıydı! Ancak içlerinden hiçbirisi bunu yapabilecek kadar gözü kara değildi.
Ta ki o büyük güne kadar...
Nihai gün gelmi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~ERTESİ GÜN ÖĞLE VAKİTLERİ~
Sonunda okulun son günü gelmiş ve Kuzey-Güney ikilisi karnelerini alıp eve geri dönmüştür. Aynı şekilde Ceyhun için de bir eğitim öğretim yılı daha sona ermiştir.
Salondaki şöminenin yanında duran sallanan sandalyeye geçip sıkınca sallanan Güney, Kuzey'e bıkkınca: - Sıkıcı bir yılı daha geride bıraktık. Aynı şekilde dünkü akşam yemeği de...
- Konuyu buraya bağlamayı nasıl başardın Güney?
- Kuzey annemden hala haber alamadık farkındasın değil mi? Hepiniz nasıl bu kadar rahat olabiliyorsunuz anlamıyorum!
- Çünkü kayıp ihbarı verebilmemiz için en az 1 gün ondan haber almamış olmamız gerekiyor babamı dinlemedin heralde?
Güney bu söze karşılık oflayıp puflar ve gözleri halının desenlerine kayar. Bu sırada başka bir soru yönelten Kuzey sayesinde derin düşüncelerinden sıyrılır.
- Amcamı gelirken duydun değil mi? Yengeme vicdan etmeyeceğini söyledi. Sence gerçekten de öyle mi olacak yoksa klişeleşmiş bir hale gelen ebeveyn bahanesini arkasına mı sığınacak?
- Neymiş bu klişe ebeveyn bahanesi? Der Güney anlamsız bir bakış atarak.
Kuzey ise kollarını bağlayarak: - "Arada oğlum/kızım var yoksa ben sana yapacağımı bilirim." Bahanesi. Bunun anlamı şu: arada çocuğumuz olmasa benim farklı bir yüzümü görürdün ama dua et o var. Bir de diyelim ki boşandılar başka bir klişe de "oğlum/kızım için."
Kuzey kendisini kaptırmış bir şekilde örneklerine devam ederken sinirlenen Güney: - Of tamam yeter Kuzey anladım! Evet haklısın boşandıklarında bunların olması kaçınılmaz bir şey zaten.
- Her neyse unut gitsin, PlayStationdan oyun oynamaya var mısın? Der Kuzey şımarık bir ifadeyle.
- Neden olmasın? Diye karşılık veren Güney ile birlikte ikili yukarıya çıkar.
<KLİNİKTE>
Kenan, sekreteri Ezgi ile konuşmaktadır.
- Kenan Bey ilacınız bitmek üzere onu haber vermek için gelmiştim.
- Aa bunu dediğin iyi oldu Ezgi, tamam ben Çağrı'ya söylerim ilaçların yenisini alırım haber verdiğin için teşekkürler.
- Rica ederim Kenan Bey. Der Ezgi ve kibarca ofisin kapısını açarak çıkar.
Ardından geçen günlerde Defne'ye verdiği sözü hatırlayan Kenan hızla onu arar.
- Efendim Kenan? Diyerek cevap verir Defne.
- Hayatım sana geçenlerde bir söz vermiştim hatırlıyor musun?
- Hm bir düşüneyim, tatile gitmekten bahsetmiştin doğru mu hatırladım? Der Defne gülerek.
