Onsra | Mauro Icardi

19. House of Cards, and us inside

Bölüm şarkısı:
House of Cards - BTS

A house made of cards, and us inside
Even though the end is visible
Even if it's going to collapse soon
A house made of cards, we're like idiots
Even if it's a vain dream, stay like this a little more
Kartlardan yapılmış bir ev ve biz içindeyiz
Sonu belli olsa da, yakında yıkılacak olsa da
Kartlardan yapılmış bir ev ve aptal gibi biz içindeyiz
Artık işe yaramaz bir hayal olsa bile, biraz daha böyle kal

Kağıdın altına imzamı atıp odadan çıktım. Beni kapının önünde bekleyen Mauro çıktığımı görünce hızla ayaklanıp yanıma geldi.

Akşam gelen kutudan sonra hemen karakola gitmiş şikayetçi olmuştum. İfademi verirken Mauro ise kapıda beklemişti.

"Ne dediler? Hemen bulunabilir mi?"

Dudaklarımı bükerek cevap verdim. "Site güvenliğiyle konuşacaklar, güvenlik kameraları tamir edildiyse yüzünü hemen tespit edebilirlermiş."

Kafasıyla beni onayladı ve kolunu omzuma atarak çıkışa doğru yürümeye başladı. Kutuyu açtığımızdan beri yanımdan ayrılmıyor, sürekli etrafımıza bakarak yürüyordu. Benden daha fazla endişelendiği açıktı.

Arabanın yanına geldiğimizde kolunu çekti ve karşıma geçip gözlerime bakmaya başladı. "Kapıdaki güvenlikleri artırdım. Yine de güvende hissetmem diyorsan benimle kal Meva. Böyle olmaz, adam her istediğinde burnunun dibine kadar geliyor."

"Gerek yok böyle bir şeye. Bir daha evime kadar gelmeye cesaret edemez."

Mauro derin bir nefes alarak kendini sakinleştirmeye çalıştı. Ancak pek başarılı olduğu söylenemezdi. "Adam sana böyle bir paket gönderip seni tehdit etmeye cesaret ediyorken polisten mi çekinecek Meva? İnat etme benimle kal bir süre."

"Mauro her ne kadar görmezden gelmeye çalışsan da aramızın hala bozuk olduğunu sen de benim gibi biliyorsun. Bu olay yüzünden sana olan kızgınlığımı unuttuğumu düşünme. Bu yüzden seninle kalmam doğru olmaz."

"Kahretsin tamam! Ne duymak istiyorsun? Senin en başından beri haklı olduğunu, benim sırf kıskandığım için sürekli o adamı suçladığımı, sana söylediğim şeylerin benim kafamda kurduğum şeyler olduğunu mu?" Bana doğru bir adım daha attı. Zaten yeterince yakınken artık aramızda santimler vardı. "İstersen hepsini sabaha kadar tek tek anlatırım Meva. Yeter ki benimle gel. Gel ki aklım sende kalmasın."

Oflayarak bir adım geri giderek ondan uzaklaştım ve saçlarımı karıştırdım. Eve gitmeye korkuyordum ama onun yanında da kalmak istemiyordum çünkü kızgınlığım geçmemişti. Ancak gözlerimin içine bakıp yavru köpek gibi beklemesi karar vermemde büyük bir sıkıntı yaratıyordu. "Tamam ama sadece birkaç gün. Sonra evime dönerim."

Keyifle gülümsedi ve beraber evine doğru yola çıktık.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Eve vardığımızda güneş doğmak üzereydi. Zaten 2'de işten ayrılmışken bir de bütün geceyi karakolda geçirmiştik, uykusuzluktan ölüyordum.

"Bir şeyler yemen gerek. Ben hemen h-" derken Mauro'yu kolundan tutup durdurdum. "Hiç gerek yok. Zaten birkaç saat sonra uyanıp antrenmana gideceğiz, uyuyalım."

Haklı olduğumu bildiği için ısrar etmeden beni onayladı ve benim için misafir odasını hazırladı. İyi geceler dileyip yatağa yatmıştım ama bir türlü uyku tutmuyordu. Ne zaman uykuya dalacak olsam beni izleyen birileri var gibi hissediyordum.