Öğrencilerin "zeka" seviyelerine göre sınıfsal ayrıştırma yapan bir okul, notlara göre düzenli olarak öğrencilere sınıf değişimi uyguluyordu. Bu da öğrencilerin öğrenci gibi değil de bir yarış atı gibi hissetmelerine sebep oluyor fakat hiçbiri bunu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Okul çıkışı Hyunjin ile Seoul caddelerinde dolaşmaya karar vermiştik. Esasında onun bir planı vardı, yani ne yapacağımız belliydi ama bana sürprizdi sadece. Sanırım sabredebilirim, Seoul caddeleri son derece eğlenceli.
Bir pizzacıya girdiğimizde heyecanla ona baktım, "Pizzaya aşık olduğumu söylemem gerek!"
Güldü, "Ben de severim, sinemadan önce iyi bir menü olur diye düşündüm."
"Film konusunda sana danışmak istedim aslında ama sürprizi kaçardı o zaman. Seveceğini düşündüğüm bir film seçtim."
Gülümsedim, bugünkü programı tamamen ona bırakmak iyi bir fikirdi.
İkimiz de büyük boy karışık pizza ve kola sipariş ettikten sonra beklerken Hyunjin'e sonraki sınavlarda çıkabilecek konular için tuttuğum notları gösterdim. Bu sefer sıkı çalışmak isteyen Hyunjin artık gerçekten 2/2 sınıfına geçmeyi kafaya koymuş. Hatta biraz daha başarılı olursa bizim sınıfa, yani 2/1 sınıfına bile geçebilir.
Ama bunu pek istediğini zannetmiyorum. Bizim sınıfta herkes birbirine rakip olduğu için kimse iyi geçinemezdi. Hyunjin de böyle bir sınıfa gelmek istemeyebilir, sonuçta mükemmel bir arkadaş grubu var.
Bunu merak ettiğim için ona sormak istedim; "Hyunjin."
Kafasını notlardan kaldırıp bana baktı, "Hm?"
"Eğer çok iyi notlar alırsan 2/1'e de geçebilirsin, bunu ister miydin?"
Hafifçe güldü, "Neden istemeyeyim?"
"Yani... Bizim sınıftakileri biliyorsun, bencil ve kötü insanlar; onlarla birlikte okumak beni de zaman zaman böyle yapıyor. İstemeyebilirsin doğal olarak."
Tebessüm etti, gözlerime bakarken duyguların en derin halini bile görebilirdiniz.
"Sen varsın o sınıfta, gerisi önemli değil."
Kalbimde anlam veremediğim bir ağrı oluşurken yutkundum. Çok hızlı çarpıyordu ama bu doğru gelmiyordu.
Hyunjin'den etkilenmemeliydim.
Gözlerimi kaçırıp arkama yaslandım. Neyse ki pizzalar gelmişti de garip bir sessizlik oluşmamıştı.
Pizzacıdan çıktıktan sonra aynı cadde üzerindeki AVM'ye girdik, sinema salonuna gidip biletlerimizi aldık. Biraz da abur cubur aldıktan sonra koltuklarımıza yerleştik. Çok geçmeden film başlamıştı ve gerçekten güzeldi. Hyunjin iyi bir seçim yapmış.
Filmin ortalarında gözlerim perdeye bakmaktan yorulduğu için arkama yaslanıp gözlerimi dinlendirmek amacıyla kapattım. Sinemaya gitmeyi severdim ama her seferinde uykum gelirdi bu karanlık salonda.
