Öğrencilerin "zeka" seviyelerine göre sınıfsal ayrıştırma yapan bir okul, notlara göre düzenli olarak öğrencilere sınıf değişimi uyguluyordu. Bu da öğrencilerin öğrenci gibi değil de bir yarış atı gibi hissetmelerine sebep oluyor fakat hiçbiri bunu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Telefonun ekranını Hyunjin'e çevirip elimle işaret ettim, "Bak işte burada yazıyor." dikkatle ekrana baktığında anlattım, "Senin evinin iki sokak ilerisinde bir durak var. Saat yedi minibüsleri buradan kalkıyor. Bir durak sonra da benim evimin oradan geçiyor, aynı minibüse denk gelmek için sadece birbirimizi aramamız yeterli."
Hyunjin gülümseyerek arkasına yaslandı, "Bu çok iyi oldu."
Üç gündür Hyunjin ile derin bir araştırmaya girmiştik. Önce nakil aldırmak için ailelerimize sorduk, izin verdiklerinde okul arayışına girdik ve uzun bir araştırma sonucunda Chris'in nakil aldıracağı okulu seçtik. Seungmin'i ikna etmeyi başaran Lia da o okula nakil aldıracaktı. Böylece orada çok da yabancılık çekmeyecektik. Şimdi ise kantinde oturmuş, minibüs güzergahlarına bakıyorduk intenretten.
Hyunjin'in teklifini kabul ettiğimden beri gülüşüm yüzümden eksik olmuyordu. Beni nasıl mutlu edeceğini çok iyi biliyordu ve onunlayken asla canım sıkılmıyordu. Sevgili olalı beş gün geçmişti ama şimdiden yıllardır birlikteymişiz gibi hissediyordum. Bunu sağladığı için ona minnetardım.
"Demek ikinci dönem buradan kurtuluyoruz. İki hafta sabredebilirim sanırım ama keşke şimdiden gitme şansımız olsaydı."
Ona gülüp telefonumu masanın üzerine bıraktım, "Az kaldı, iki yıl dayandık. İki hafta daha dayanabiliriz."
"Aynen öyle."
Tebessüm etti. Masanın üzerindeki elimi tuttuğunda içimdeki utangaçlığa engel olamadan kıkırdadım. Yaptığı her şey beni delicesine heyecanlandırıyor!
"Yanlış bir zamanda geldim ya ben..." Chris'in sesini duyunca hemen elimi çektim. Hyunjin yalandan öksürerek sandalyesini kenara çekti, "Gel kanka."
Bu halimize gülerek Hyunjin'in yanındaki sandalyeye oturdu. Diğerlerine Hyunjin ile ilişkimizi açıkladığımızda aşırı sevinmişlerdi. Hatta kızlar üzerime atlayıp yere yuvarlanmamıza sebep olmuş, Min Ho bana yenge demeye başlamış ve Lia da benden cesaret bularak Seungmin'e açılmıştı.
Güzel haber; Seungmin de kabul etmişti.
Bu okuldan defolup gitmek için her şey hazırdı. Tabii Min Ho, Changbin, Felix, Hikaru ve Ningning'i her zaman göremeyecek olmak üzücüydü.
Ama en azından Lia vardı. Ona olan ön yargılarım tamamen kırılmıştı. Asla dedikleri gibi bir Buz Prensesi falan değildi, sevimliliğin beden bulmuş haliydi! Benimle arkadaş olmak istediği için şanslıydım.
"Ee n'aptınız, son karar ne?"
"Aynı okula gidiyoruz, en iyi yer orası." diye yanıtladı Hyunjin. Chris arkasına yaslanarak, "Aşırı rahatladım oğlum ya, tek kalmaktan korkuyordum orada."
İkimiz de güldük. Bu seçtiğimiz okul gerçekten güzel ve disiplinli bir okuldu ama her şey ayarındaydı. Öyle bizimki gibi katı bir disiplinden bahsetmiyorum, daha rahattı.
