ilk gün, ilk görüş (karanlık çağ)

102 6 101
                                    


Sabah kalktığımda çok heyecanlıydım üç ay aradan sonra onu görücektim. Hızlıca kahvaltımı yapıp hazırlandım. Yol boyunca kalbim küt küt atıyordu. O kadar çok özlemiştim ki bugün için gün sayıyordum.

Bahçeye girmemle onu görmem bir oldu. Çok yaptığım bir şey değil ama Allah'a şükür ettim. Onu bir kez daha bu okulda gördüğüm için.

Kıymetini bilememişim..
Nerden bilecektim ki son olduğunu. Bir daha onu herhangi bir eğitim öğretim yılının başında okulda, okulumuzda göremiyeceğimi. Bir daha burada olmayacağını. O tatlı heyecanın bir daha yaşanmayacağını. Nerden bilecektim?

Tören faslını atlayıp sınıfımıza gittik. Bok var gibi en üst kata koymuşlardı. 2. Kat varken en üst kat nedir hocam?

Birde tüm dertlerimiz bitmiş gibi müdür yardımcımız değişmişti. O değildi artık. Belkide 12. Sınıfları almasından onunda onlarla birlikte okuldan gideceğini anlamam lazımdı. Aklımdan geçmişti ama ihtimal vermemiştim. Vermeye korkuyordum. Zaten insanın başına hep en korktuğu şeyler gelmez mi.. Bizimki de o hesap işte.

Tüm bu saçmalıkların arasında birde ilk günden hocaların ders işlediğini görünce önce beynimin durduğunu hissettim (Mükremin rizz). 3. ya da 4. ders devlet kitaplarını almak için zemin kata indik.

İşte ordaydı kitapların başında. Koridorun en sonu. Yanına yaklaştıkça kafamdaki düşünceler bin kat artıyordu. Ne dicek? Ne yapacak? Adımı hatırlıyormu? Görünce bir şey söylermi? Ve daha fazlası.

Adımı hatırlaması çok beklediğim birşey değildi. Adımı ilk defa geçen sene okulun kapanmasına bir hafta kala söylemeye başlamıştı. Biraz erken oldu hocam. Üstüne üstlük karne günü karıştırmıştı. Ama en sevmediğim şey bu olduğu için baya sitem edip bozulmuştum sanırım o günden sonra unutamamış ;)

Gördü. Üç ay aradan sonra ilk defa beni gördü. Tabi bunun onun için birşey ifade etmesini beklemiyordum ki o beni tanımıyordu bile. Onun için gerçekten herhangi biri olduğum zamanlar olarak adlandırıyorum artık. Karanlık dönemden altın çağa gidiş gibi bizim hikayemiz.

Sizce birşey demişmidir?

Herkes ders saati olduğu için sessizce kitaplarını alırken koridorda kısa ve net bir cümle yankılandı.

"Ece o saçını boya"

Öyle birşey dedi ki adımı hatırladığına sevinip şaşıramadım bile. Lan bir dur nefes alsaydık hemen saçını boya ne demek. Ben senin yelloz karın gibi ayda bir dip boyasına gitmiyorum kusura bakma.

Saçımı boyatmayı istemediğim için salağa yatıp duymamış gibi yaptım ama nafile yermi bulgar çocuğu.

"Duydun mu?"

"Duydum 😊"

Duydum derken ki surat ifademden saçımı boyatmayacağımı anlamış olmalı ki, kendimi ertesi gün bahçede o tarafından kolum tutulmuş şekilde kendisine hesap verirken buldum.

Okulda "kural dışı" öğrencileri köşede biriktirip azarlama huyları vardı bunların.
İlk ve son kez olduğunu umduğum bu duruma da düştüm bu lanet okulda.

Neyse işte kısaca saçı boyalı olanların en geç yarına boyaması lazımmış. Bende hemen gidip boyardım şimdi aynen. Bazıları yalvar yakar kendi için haftaya boyatsam olur mu diye izin aldı. Ben aldım mi hayır. Boyadım mı o da hayır.
Düğüne üç gün kalmıştı o gün gidicektim kuaföre. Ama üç sonra boyasam diye izinde almadım. Aferin bana.

Üç gün yakalanmamam lazımdı okulda. Değişik saç modelleriyle ilk gün kurtardım paçayı. Tüm saçım boya değildi sadece üst kısımda vardı. Yana atınca falan çok belli olmuyordu.

İkinci günde sabah atlatmıştım kontrolü. Daha tabi müdür yardımcılarıyla hiç muhatap olmadığım dönemler. Gözlerine batmadığım.

Ama ikinci gün hiç beklemedigim bir hata yaptım. Okulda yakalanmadım ama instagram.. Müdür yardımcısıyla takipleşirken iki kere düşünün. Hadi ben torpilliyim. Sonradan benim gibi olmayacaksanız takipleşmeyin. Ağzınıza sıçar.

Sizde saçınızın hâlâ boyanmamış olduğu ve açık bir elbiseyle story atarken öğretmenlere gizleyip gizlemediğinizi kontrol edin 😇 Ben etmedim 😀

Dedim net yarın ağzıma 🥵

Sıçacak yani 🥰😇

Çok şaşırtıcı ama birşey yapmadı ertesi gün. Bir yüzüme bir saçıma baktı sonra tekrar yüzüme. Ve gülümsedi? Senin şuan bağırıp çağırıp ben sana o saçı boya demedim mi diye azarlanmam gerekmiyordu hocam? Öylece durmuş niye yüzüme bakıyorsun sırıtarak?

O bakış. O bakıştan sonra dedim ki hazırlanın başlıyoruz.. 🥐

-------------bölüm sonu-------------

-------------bölüm sonu-------------

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

-🌑

Sana Garezim VarHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin