öğretmenine hem aşık hem de ondan bıkmış bir öğrencinin bir yılda başına gelenlerin derlemesi (bipolarlık, korku ve gerilim içerir) (gerçek hayattan baya esinlenilmiştir)
İlk iki dersin beden olduğu bir gündü. Top oynamak dışında herşeyi yaptığımız için yine oturuyorduk. Hava buz gibi olmasına rağmen mermere oturmakta tam bize yakışan hareket zaten.
Oturmuş bahçede nolduğunu çözmeye çalışırken bizimki de teşrif etti. Sanırsam müdür yardımcılığından bıktığı için bahçe boyacılığına başladı. Oturduğumuz yerin tam önünde boyacıyla konuşmaya başladılar. Şöyle mi yapsak böyle mi yapsak derken bi karara ulaştılar sonunda. Boyacı abi malzeme almak için giderken bizde celladımızla baş başa kaldık.
Oturduğumuzu görüp yavaş yavaş bize yaklaştı. Hayır bu sefer azarlamadı aksine çok düşünceliydi.
"Siz niye birşey yapmıyorsunuz"
"Yapacak birşeyimiz yok"
"Tamam ama oturcaksan da burda oturma zemin burası hasta olursun"
Nurselide burda yok zaten.
"Yok iyiyiz böyle"
"Peki sen bilirsin"
Az önce bana trip mi attı o? Hocam pardon sizi üzdüğüm için. Hemen kalkıyorum amk. Yine hangi kişiliğinde bu adam ya.
Normalde de üşümüyordum ve üstüne bu adamla konuşunca bana bir ateş bastı. Sıcakladım diyip üstümdeki ceketi çıkartırken hasanın kötü bakışlarına maruz kaldım. Hocam bu daha başlangıç siz daha benim kar yağarken kısa kollu giyme skillerimi görmediniz.
****
Sabahın köründe en ön sırada yine sunaya mesaj atıyordum. Her sabah yaptığımız rutin konuşmayı yaparken iki gündür insanlara ayrı bir ters davranan Hasan'ın "bırak o telefonu" gazabına uğradım. İçimden söverek telefonu bıraktığımda hâlâ ters ters bana bakıyordu. Geçen günden sonra bu kadar ters davranmasını anlamamıştım. (Anlamayacak ne var bipolar işte.)
****
Dün sabah ki küçük gerilimden sonra hasana hiç bulaşmamaya karar verdim. Ama ben bulaşmasam o bulaşıyor orası ayrı tabi.
Bulaşmasını istiyorum ama bende. Seviyorum napiyim. Azarlasa da ters de davransa ne biliyim hiç birşey yapmasa da seviyorum. Karşılık beklemeden sevmekte bu zaten.
Ama birşey itiraf edicek olursam son zamanlarımız da ben artık karşılık beklemeye başladım. Karşılık dediğim büyük şeyler değil ama bir geri dönüş istiyordum. Aldımda. Bir sene önceye kadar hayalini bile kuramayacağım karşılıklar aldım ondan. Sadece öğretmen olarak bile. Sadece normal bir insan. Aşık olduğum adamın bana karşılık vermesini hiç bir zaman beklemedim ama aşık olduğum öğretmenin bekledim. Sabahları ben demeden günaydın demesi, beni her gördüğünde gülümsemesi bile benim için bir karşılıktı. Hiç birşey yaşamamaktansa öğrencisi olarak bir karışılık almayı seçtim. İyi ki de öyle yapmışım bakın şimdi size yazıcak uzun bir hikayem var. Aşk hikayesi desen değil, dümdüz öğretmen öğrenci ilişkisi desen o da değil. Ne yaşadığımı ben biliyorum. İlişki durumu karışık bir hikaye diyelim şimdilik. Hikayemiz daha bitmedi 🐣💛
-----------bölüm sonu-----------
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
