DAHİLER OKULU

00

"Abi! Çabuk geri ver sonuçları"

Bu sözümün üzerine aniden durup ona çarpmama neden olmuştu. Çarpmanın şokunu atlattıktan sonra kaşlarımı çatarak ona bakmaya başladım, belgeyi havaya kaldırarak yüzüme baktı.

"Kızım delirdin mi sen? %100 burs kazandın ama bunu annemlere söylemiyosun"

"Sen karışma abi!"

Sınav sonuçlarımı almak için hamle yaptığımda arkasını dönüp salona doğru ilerlemişti. Başarı güzel bir şeydi tabi. Tek sorun, kazandığım okulun Dahiler Okulu olmasıydı. Ben bunca yıl kitaplara, filmlere özenip gizemli bir okulda olağanüstü maceralar yaşama hayali kurayım, 300 soruluk yetenek sınavında yanlışım yok diye hayatımı Dahiler Okulunda harcasınlar. Yok öyle bir şey!

Salona girdiğimde abim çoktan annem ve babamın önünde dikilmiş, yan yan gülüyordu. Bana olan bakışları anlamsız şekilde parıldadığında olacakları kabullenerek sesli bir nefes verdim. Onu engelleyemeyecek kadar yorgundum bu gün. 

"Bu elimde gördüğünüz , Katy'nin yetenek sınavı sonuçları. Ve işte asıl haber. Katy, tam burslu olarak yurt dışına, Dahiler Okuluna gidiyor!" dedi babama doğru bakarak.

"Tam burs mu?"

"Yanlışım yok yani." diyerek küçük bir açıklama yapma gereği duydum. Kendi branşım dışındaki soruları da cevaplamış hiç boş bırakmayarak tamamını doğru yapmıştım. 

"Bu muhteşem bir haber!" dedi yüzündeki şaşkınlık kocaman bir gülümsemeye dönerken.

Ben evde ve kendi küçük hayal dünyamda yeterince meşguldüm zaten. Başıma boş yere iş çıkartmak, yapmak isteyeceğim son şeydi. Umursamazca omuz silktim.

"Gitmeyeceğim ki"

"Ne demek gitmeyeceğim"

"O okulu istemiyorum"

"Kızım sen ne dediğini farkında mısın? Oraya gitmek için senelerce çalışan üstüne birde para teklif eden binlerce insan var."

"Çok saçma. Ömrünün sonuna kadar çalışmak için neden para versinler ki?"

"Orası Dahiler Okulu!"

"Ne olmuş yani?"

"Oraya gideceksin. İtiraz istemiyorum!"

"Ama bab. . ."

"Aması falan yok. David, bak bakalım ne zaman gidiyor"

Oturduğum yerden kalkarak odama ilerledim. O okuldakilerin tek bildiği çok çalışıp iş yetiştirmekti. Oysa ben çalışmaktan nefret ediyordum. Anlamıyordum ne vardı bu okulu bu kadar iyi yapan? Bir grup yüksek IQ'lu insan işte.

İlk haftadan sıkıntıdan ölecektim!